Sprzedaż działek będących pierwotnie gruntem rolnym wykorzystywanym do działalności rolniczej, (...)

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2010 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 22 września 2010 r. , o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 1990 r. otrzymał Pan w spadku 6,43 ha gruntów, które użytkował rolniczo przez 20 lat. W 2010 r. wydzielił z tych gruntów kilka działek, a następnie sprzedał w czerwcu dwie, a w lipcu kolejną. W przyszłości możliwa jest sprzedaż jednej lub dwóch działek. Dodatkowo prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie naprawy samochodów, która nie ma związku z uprawą ww. gruntów.

Odpowiadając na pytanie o treści ?czy sprzedane nieruchomości, o których mowa we wniosku, były wykorzystywane przez Pana do prowadzenia działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.)...?, wskazał Pan, że grunty otrzymane w spadku użytkował rolniczo do ubiegłego roku. W bieżącym roku wyłączył je z rolniczego użytkowania. Na dzień sprzedaży były to użytki rolne. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego grunty te oznaczone są symbolem UM (usługowo-mieszkalne). W dniu sprzedaży grunty nie były zabudowane. Poza podziałem nieruchomości nie dokonywał Pan innych czynności mających na celu przygotowanie gruntu do sprzedaży, takich jak reklama, a nabywcy sami zabiegali o sprzedaż działek. W przeszłości nabył Pan inne grunty rolne na cele rolnicze i część z nich została odsprzedana innemu rolnikowi w celu powiększenia jego gospodarstwa. Przy tej sprzedaży nie został naliczony podatek od towarów i usług, a złożony wniosek dot. działek już sprzedanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy sprzedaży działek gruntu, które otrzymałem jako darowiznę od rodziców, powinienem płacić podatek od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, od sprzedaży majątku osobistego nie powinien płacić podatku od towarów i usług.

W interpretacji indywidualnej z dnia 4 listopada 2010 r. znak ITPP2/443-855/10/PS oceniono stanowisko Pana jako nieprawidłowe. Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożył Pan skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie.

Wyrokiem z dnia 3 listopada 2011 r. sygn. akt I SA/Ol 624/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Odnosząc się do istoty sporu Sąd stwierdził, że organ podatkowy dokonał wadliwej wykładni przepisów prawa materialnego, tj. art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Sąd podniósł, iż na gruncie okoliczności podanych przez Skarżącego brak jest podstaw do przypisania mu nabycia otrzymanych w 1990 r. na skutek dziedziczenia nieruchomości, z zamiarem odsprzedaży. Wskazał, że decydujące znaczenie dla określenia, czy dana czynność jest czynnością wykonywaną w ramach działalności gospodarczej, a co za tym idzie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jest jej związek z działalnością handlową, przy czym w przypadku handlu związek ten winien zaistnieć już w momencie zakupu sprzedawanej następnie rzeczy. W ocenie Sądu, w sytuacji, gdy Skarżący nie podjął działań noszących znamiona profesjonalnego obrotu nieruchomościami, sprzedaż kilku działek wyodrębnionych z otrzymanego w spadku gruntu, nie może być uznana za prowadzenie działalności gospodarczej, o której mowa w ww. wymienionych przepisach ustawy o podatku od towarów i usług. Stwierdził, iż w związku z wydzieleniem z gospodarstwa rolnego działek budowlanych w celu ich sprzedaży brak jest podstaw do przyjęcia, że działki te sprzedawane są jako grunt rolny stanowiący część gospodarstwa, w ramach prowadzenia działalności rolniczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Reasumując Sąd stwierdził, że skoro Skarżący nie działa w charakterze podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, to sprzedaż w częściach przedmiotowego gruntu nie może być podstawą do uznania go za podatnika podatku od towarów i usług.

W dniu 9 stycznia 2012 r. do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie z dnia 3 listopada 2011 r. sygn. akt I SA/Ol 624/11, uchylający zaskarżoną interpretację.

W związku z przepisem art. 153 ustawy ? Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, stanowiącym, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, stanowisko Pana w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo zaznaczyć należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny, co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej został (zostanie) określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.