Brak opodatkowania otrzymania środków pieniężnych.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania otrzymania środków pieniężnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie uchwały Rady Miejskiej z dnia 20 grudnia 2007 r. w sprawie realizacji inicjatyw lokalnych w zakresie inwestycji i remontów na terenie Gminy, Gmina zamierza zawrzeć umowę ze Spółką S.A. na wspólną realizację inwestycji w ramach inicjatyw lokalnych. Przedmiotem umowy będzie wspólna realizacja inwestycji polegającej na wybudowaniu ulicy D. w miejscowości R. Spółka jest zobowiązana jedynie do wpłacenia zadeklarowanej wcześniej kwoty pieniężnej. Całkowity koszt inwestycji realizowanej w trybie lokalnych inicjatyw inwestycyjnych, zostanie ustalony przez strony w umowie. W umowie określony zostanie również procentowy udział poszczególnych stron w nakładach na realizację inwestycji. Na udział Inicjatora składa się część finansowa, czyli wkład pieniężny wpłacany na rachunek bankowy Gminy. Dokonana wpłata na podstawie umowy o realizację zadania publicznego w ramach inicjatywy lokalnej będzie miała charakter dobrowolnej partycypacji w inwestycji, którą będzie realizowała Gmina. Wszystkie czynności, tj. przygotowanie inwestycji, robót budowlanych (wybranie wykonawców) będą wykonywane przez Gminę.

W związku z powyższym opisem zadano pytania sprowadzające się do kwestii:

1. Czy wpłaty otrzymane od Inicjatora na realizację inwestycji, tj. budowy ulicy w trybie lokalnych inicjatyw, powinny być traktowane jako sprzedaż towarów lub usług podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym czy powinny być udokumentowane fakturą?
2. Czy powinny być traktowane jak przekazanie pieniędzy na konto Gminy, a więc czynność nie mieszcząca się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazane przez Inicjatora pieniądze na jego konto nie stanowią dostawy towarów, gdyż ?pieniądze? nie mieszczą się w definicji towaru zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz.1054, z późn. zm.). Nie można też jednoznacznie stwierdzić, że jest to świadczenie usług, gdyż przekazaniu pieniędzy od Inicjatora nie towarzyszy żadne świadczenie ze strony Gminy.

Przygotowując projekt umowy o realizację inwestycji w trybie lokalnych inicjatyw inwestycyjnych Inicjator oświadczy, że właścicielem i eksploratorem inwestycji zostaje Gmina. Biorąc pod uwagę, że przekazanie finansowego udziału w realizacji inwestycji w postaci wpłaty pieniędzy na konto ma charakter dobrowolny oraz że umowa nie pozwoli Inicjatorowi dysponować przedmiotowo inwestycją jak właściciel, Gmina uważa, że czynność ta nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zawartym w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, wpłaty dokonane przez Inicjatora na wspólną realizację inwestycji wraz z Gminą, tj. budowy ulicy D., w trybie lokalnych inicjatyw nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tym samym nie powinny być udokumentowane fakturą. Wpłaty te powinny być traktowane jako darowizna, która nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że środki pieniężne, które Gmina otrzyma od Inicjatora na realizację inwestycji polegającej na budowie ulicy w trybie inicjatyw lokalnych, nie będą stanowić wynagrodzenia za świadczenie usług lub dostawę towarów. Z okoliczności sprawy nie wynika bowiem, aby Gmina realizując tę inwestycję wykonywała jakiekolwiek czynności na jego rzecz. Wobec powyższego nie będzie podstaw do wystawienia faktury VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.