Sprzedaż gruntów zakupionych jako lokata kapitału, przeznaczonych pod zabudowę, podlega opodatkowaniu.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2009 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 28 grudnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku transakcji sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 3 lipca 2002 r. nabył Pan prawo użytkowania wieczystego działek o łącznej powierzchni 1,69 ha. W planie zagospodarowania przestrzennego działka nr 180 przeznaczona jest pod usługi ogólnomiejskie, a działka nr 183 pod stację paliw z obiektami towarzyszącymi.

Prowadzi Pan działalność w zakresie wynajmu pomieszczeń na cele mieszkalne oraz prowadzenia działalności gospodarczej. Nie wykonuje Pan usług budowy domów ani lokali na sprzedaż. Przedmiotowe działki w dniu ich nabycia nie były przeznaczone do dalszej odsprzedaży, stanowiły jedynie inwestycję prywatnych pieniądzy. Nie stanowią majątku dotyczącego prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Jest Pan zmuszony do sprzedaży działek, ponieważ nie może ponosić kosztów związanych z inwestycjami na tych gruntach w sytuacji, gdy w niedalekiej odległości powstał duży market oraz stacja paliw z obiektami towarzyszącymi. Sprzedaż ta nastąpi z majątku osobistego w warunkach niewskazujących na zamiar powtarzania i nadania jej zorganizowanego charakteru działalności gospodarczej.

W związku z powyższym w uzupełnieniu do wniosku zadano następujące pytanie.

Czy postąpi Pan prawidłowo stosując zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ustawy przy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości...

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntów, sprzedaje towar i z tego względu ma prawo do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług. Stanowisko swoje oparł na tym, że w ustawie znowelizowanej w 2008 r. ustawodawca wyraźnie określił zasady opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania i jednoznacznie wskazał, że zarówno na rynku pierwotnym, jak i na wtórnym, jest to dostawa towaru. Z powyższego względu Wnioskodawca uznał, że dokonuje transakcji sprzedaży towaru używanego, który na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy podlega zwolnieniu od podatku.

Ponadto Wnioskodawca powołał wyrok w składzie siedmiu sędziów z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07, w którym sąd stwierdził, że czynność podlega opodatkowaniu tylko wtedy, gdy podmiot dokonujący czynności dostawy gruntu działa w charakterze podatnika, tj. handlowca, producenta, usługodawcy. Zgodnie z tym wyrokiem sporadyczna sprzedaż swojego prywatnego majątku nie może być uznana za działalność gospodarczą.

Powielając powyższą argumentację Wnioskodawca wskazał wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 września 2006 r. sygn. akt I SA/Wr 1254/05, w którym sąd odwołał się do orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości C-291/92. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że transakcja sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntów nie będzie podlegała opodatkowaniu, ponieważ grunty nie są wykorzystywane w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, a przy nabyciu nie miał zamiaru ich odsprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2010 r., opodatkowaniu podatkiem od towarówki usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 6 i pkt 7 powołanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste oraz zbycie tego prawa.

Zgodnie z ww.

przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, na mocy cyt. art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż w rozumieniu ww. ustawy czynność ta stanowi dostawę towarów.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 cyt. ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na mocy ust. 2 powyższego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przez towary używane, stosownie do ust. 2 ww. artykułu, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ?podatnik? tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu nawet jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, albo dokonując transakcji wystąpił w charakterze podatnika.

Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej także należy uznać za działalność gospodarczą. W świetle powyższego należy stwierdzić, iż każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do powyższego oraz mając na uwadze definicję podatnika i działalności gospodarczej w rozumieniu powołanej ustawy, należy wskazać, iż nie każda sprzedaż stanowi zbycie majątku osobistego. Podlega to bowiem ocenie na podstawie okoliczności obiektywnych, a nie jednostronnego stwierdzenia wnioskodawcy. Nie jest działalnością gospodarczą sprzedaż jedynie takiego majątku osobistego, który nie został nabyty w celach odsprzedaży, lecz spożytkowania w celach osobistych i w takich celach był wykorzystywany.

Wnioskodawca wskazał, iż nabycie prawa wieczystego użytkowania przedmiotowych gruntów nastąpiło do jego majątku osobistego, a więc na cele prywatne. Sprzedaży tego prawa dokona w warunkach niewskazujących na zamiar powtarzania i nadania jej zorganizowanego charakteru działalności gospodarczej. Ponadto z wniosku wynika, że wg planu zagospodarowania przestrzennego, grunty te przeznaczone są pod usługi ogólnomiejskie oraz stację paliw z obiektami towarzyszącymi. Tym samym, w momencie nabycia prawa wieczystego użytkowania tych gruntów, nie mógł Pan mieć zamiaru przeznaczenia ich na cele osobiste, takie jak np. zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Poza tym ? jak Pan wskazał ? zainwestował prywatne pieniądze. Inwestycja z samej definicji związana jest z osiągnięciem korzyści majątkowych - jest to zakup z zamiarem odzyskania zainwestowanych środków w przyszłości, co możliwe jest przede wszystkim przez sprzedaż, ewentualnie dzierżawę nieruchomości lub poczynienie inwestycji na przedmiotowej nieruchomości. Z powyższego można wnioskować, iż zamiar wykorzystania przedmiotowej nieruchomości dla celów zarobkowych podjął Pan już w momencie zakupu, a zatem należy stwierdzić, że działał Pan w charakterze podatnika.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż dokonując zbycia prawa wieczystego użytkowania nieruchomości, będzie Pan działał jako podatnik podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, a dostawa nieruchomości będzie nosiła znamiona działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane regulacje prawne należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług umożliwiają zastosowanie zwolnienia od podatku jedynie w odniesieniu do sprzedaży gruntów niezabudowanych i nieprzeznaczonych pod zabudowę. A zatem przy sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu przeznaczonego pod zabudowę usługową (w tym stację paliw), obowiązuje podstawowa stawka podatku, tj. 22%.

Ponadto odnosząc się do stanowiska przedstawionego przez Pana we wniosku, należy wyjaśnić, iż towarem używanym ? zgodnie z powołanym wyżej art. 43 ust. 2 ustawy ? może być jedynie ruchomość, co wyklucza uznanie prawa wieczystego użytkowania gruntu, jak również samego gruntu, za towar używany. Wobec powyższego Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Referencje

IPPP1-443-242/10-2/PR, interpretacja indywidualna

IPPP1-443-250/10-2/EK, interpretacja indywidualna