Określenie miejsca świadczenia i opodatkowania oraz wysokości stawki podatku dla usług spedycji dotyczących (...)

Określenie miejsca świadczenia i opodatkowania oraz wysokości stawki podatku dla usług spedycji dotyczących transportu wykonanego poza terytorium UE.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2009 r. (data wpływu 12 października 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia i opodatkowania oraz wysokości stawki podatku dla usług spedycji dotyczących transportu wykonywanego poza terytorium UE - jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 12 października 2008 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia i opodatkowania oraz wysokości stawki podatku dla usług spedycji dotyczących transportu wykonywanego poza terytorium UE.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Spółka świadczy usługi spedycji. Wobec zleceniodawcy i zleceniobiorców występuje w imieniu własnym, lecz ze względu na to, że nie posiada własnej infrastruktury transportowej dla wykonania usług, korzysta z podwykonawców, którym powierza wykonanie usług transportu, przeładunku, składowania, ubezpieczenia, itp. Spółka może pozyskiwać zlecenia spedycji ładunków przemieszczanych poza granicami Polski i Wspólnoty Europejskiej np. z portu morskiego w Azji do siedziby odbiorcy w Ameryce Południowej. Są to usługi, do których nie można zastosować przepisów ustawy o podatku od towarów i usług o transporcie wewnątrzwspólnotowym i międzynarodowym. Ustawowe zrównanie usług transportu ze spedycją w odniesieniu do określenia miejsca wykonania usługi ma miejsce jedynie w art. 28 i 83 ww. ustawy. Spedycja ładunków poza Polską i Wspólnotą Europejską nie jest ? zdaniem Spółki - zrównana z ogólną usługą transportu (art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy), ani z transportem wewnątrzunijnym (art. 28 ust. 5 pkt 1 ustawy), ani też z transportem międzynarodowym (art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy). Brak jest w ustawie przepisu łączącego zapis art. 27 ust. 2 pkt 2 określającego miejsce wykonania usługi transportowej, ze świadczoną usługą spedycji. Zakres spedycji jest znaczne szerszy od fizycznego wykonania transportu przez przewoźnika (armatora). W tej sytuacji Spółka może oferować zleceniodawcom:


  • wykonanie usługi spedycji opodatkowanej według miejsca siedziby Spółki stawką 22%,
  • wydzielenie z całej usługi spedycyjnej transportu i przeładunków z ich rozliczeniem w formie refakturowania i zastosowania przepisu, że ta usługa nie odbywa się na terenie kraju, z równoczesnym fakturowaniem ?czystej? prowizji spedycyjnej, opodatkowanej według zasad ogólnych stawką 22%.


Zastosowanie pierwszego rozwiązania wzbudza protest zleceniodawcy, gdyż klient krajowy ma możliwość rozliczenia podatku jako naliczonego, a dla kontrahenta zagranicznego jest to zawyżenie oferty. Z kolei w drugim przypadku następuje ujawnienie zleceniodawcy rzeczywistych kosztów Spółki.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie:


Czy fakturowana przez Spółkę usługa spedycji, obejmująca zlecony podwykonawcom transport, przeładunki, składowanie, ubezpieczenie oraz zarobek Spółki wynikający z różnicy cen zakupu i sprzedaży, może być wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w przypadku, gdy usługa dotyczy ładunków przemieszczanych całkowicie poza granicami Polski i Wspólnoty Europejskiej...


Zdaniem Wnioskodawcy, miejscem świadczenia usługi spedycji, która nie jest związana z transportem wewnątrzunijnym lub międzynarodowym, jest miejsce gdzie świadczący posiada siedzibę i tym samym powinna być opodatkowana na zasadach ogólnych stawką podatku 22%.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu tym podatkiem podlega:


  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.


W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:


  • przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  • zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  • świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.


Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera legalnej definicji usług spedycyjnych. Z definicji zawartej we ?Współczesnym słowniku języka polskiego? (Wydawnictwo Langenscheidt Polska Sp. z o. o., Warszawa 2007 r.) wynika, że ?spedycja? to ogół czynności wykonywanych przy wysyłaniu i odbieraniu towaru.


Zgodnie z art. 794 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę spedycji spedytor zobowiązuje się za wynagrodzeniem w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do wysyłania lub odbioru przesyłki albo do dokonania innych usług związanych z jej przewozem. Spedytor oprócz wysłania lub odbioru przesyłki zobowiązany jest między innymi do:


  1. podejmowania czynności potrzebnych do uzyskania zwrotu nienależnie pobranych sum z tytułu przewoźnego, cła i innych należności związanych z przewozem przesyłki (art. 797 k.c.),
  2. podejmowania czynności potrzebnych do zabezpieczenia praw dającego zlecenie lub osoby przez niego wskazanej względem przewoźnika albo innego spedytora (art. 798 k.c.),
  3. ponoszenia odpowiedzialności za przewoźników i dalszych spedytorów, którymi posługuje się przy wykonywaniu zlecenia (art. 799 k.c.).


Z powyższego wynika, iż pod pojęciem spedycji mieści się znacznie szerszy zakres czynności niż pod pojęciem transportu, bowiem obejmować może cały szereg czynności: odebranie towaru od nadawcy, dostarczenie do miejsca formowania przesyłki, załadunek, przewóz, wyładunek, dostarczenie do ostatecznego odbiorcy, załatwianie wszelkich formalności związanych ze spedycją i wypełnianie dokumentacji. Nie oznacza to jednak, iż spedytor musi sam wszystkie te czynności wykonać. Działalność spedytora może ograniczać się jedynie do znalezienia firmy, która wszystkie te czynności wykona na jego zlecenie. Transport natomiast realizowany jest w oparciu o umowę przewozu osób bądź rzeczy.

Z zapisu art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

W odniesieniu do niektórych rodzajów usług ustawodawca określił inne niż wynikające z ww. zasady miejsce świadczenia usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka świadczy usługi spedycji występując w imieniu własnym wobec zleceniodawcy i zleceniobiorców. Z uwagi na fakt, że nie posiada własnej infrastruktury transportowej w celu wykonania ww. usług, korzysta z podwykonawców, którym powierza wykonanie usług transportu, przeładunku, składowania, ubezpieczenia itp. Spółka może pozyskać zlecenia dotyczące spedycji ładunków przemieszczanych poza granicami Wspólnoty Europejskiej np. z Azji do Ameryki Południowej.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje prawne należy stwierdzić, że ustawodawca w odniesieniu do usług spedycji dotyczących transportu odbywającego się w całości poza terytorium Wspólnoty Europejskiej, nie określił odrębnego miejsca świadczenia niż wynikające z ogólnej zasady. Zatem miejscem świadczenia i opodatkowania usług, których dotyczy złożony wniosek - zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług ? będzie miejsce, gdzie znajduje się siedziba świadczącego (Spółki) tj. terytorium Polski. Wobec powyższego do przedmiotowych usług należy zastosować stawkę podatku w wysokości 22%.


Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika