Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu dotyczącego modernizacji (...)

Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu dotyczącego modernizacji kolei.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2014 r. (data wpływu 14 lipca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 6 października 2014 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. ?M.? ? jest prawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 14 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 6 października 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. ?M.?.


We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.


W dniu 14 maja 2009 r. Gmina podpisała umowę z Województwem o dofinansowanie projektu pn. ?M.?, współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej, z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego 2007−2013.

Projekt zrealizowany został na terenie ... . Kolei ... (Gmina Miasto ...) oraz w miejscowości S. (Gmina K.). Teren, na którym projekt został zrealizowany jest własnością P. Gmina ma prawo do dysponowania nieruchomością − jest użytkownikiem terenu, na którym została zrealizowana inwestycja na podstawie umowy nieodpłatnego przejęcia linii kolejowej w zarządzanie w celu jej dalszej eksploatacji, zawartej z P. w dniu 17 listopada 2008 r. Zarząd nad ... Koleją ... sprawuje Muzeum ... będące jednostką organizacyjną Gminy, posiadające osobowość prawną, powołane na mocy uchwały Rady Miasta z dnia 28 sierpnia 2012 r. Do 28 lutego 2014 r. zarząd nad Koleją ... był sprawowany przez Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji − jednostkę budżetową Gminy.

W ramach projektu zostały zagospodarowane turystycznie perony ... . Kolei ... w miejscowości .... oraz w miejscowości S. Modernizacja Kolei ... na potrzeby turystyki jest zadaniem własnym Gminy. Inwestycja ta objęła remont toalety, budowę ogrodzenia oraz zbudowanie dojazdów i placów dojścia do kolejki. Inwestycja w miejscowości S. objęła budowę toalety, budowę 6 wiat w stylu retro, budowę ogrodzenia terenu oraz utwardzenie terenu. Inwestycje na terenie ... . Kolei Wąskotorowej podniosły jakość świadczonych usług turystycznych oraz zapewniły turystom wysokie standardy techniczne, sanitarne i bezpieczeństwa.

Gmina, ani MOSiR i M., nie prowadzą i nie prowadziły działalności gospodarczej w zakresie tej inwestycji, ani też czynności opodatkowanych. Teren, który został objęty projektem, był i jest ogólnodostępny dla turystów i mieszkańców bez żadnych pobieranych opłat. Opłaty są pobierane jedynie za przejazdy kolejką, która nie była objęta projektem.

Gmina uzyskała interpretację indywidualną w tej sprawie podczas realizacji projektu. Interpretacja, o którą Gmina stara się w niniejszym wniosku jest wymagana do przedstawienia instytucji pośredniczącej na koniec okresu trwałości projektu (zgodnie z postanowieniami umowy o dofinansowanie).

Muzeum ... jest instytucją kultury, będącą odrębnym podmiotem podatkowym, ?płatnikiem? podatku od towarów i usług. Bilety za przejazdy Koleją ... są pobierane przez Muzeum ..., które zarządza Koleją na podstawie aneksu do umowy nieodpłatnego przejęcia linii kolejowej w zarządzanie w celu jej dalszej eksploatacji, z dnia 17 listopada 2008 r. Aneks został podpisany w dniu 24 lipca 2014 r. pomiędzy Gminą, a P. Oddział Gospodarowania Nieruchomościami.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy Gmina może odzyskać podatek od towarów i usług w zakresie zrealizowanego projektu, którego wysokość była ujęta w wydatkach kwalifikowanych?


Zdaniem Wnioskodawcy, realizując przedmiotowe zadanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego, nie mógł odzyskać poniesionego kosztu podatku od towarów i usług z powodu uregulowań zawartych w art. 15 ust. 6 oraz w związku z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Środki pozyskane przez Gminę nie są uważane za środki, o których mowa w § 7 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799). Gmina nie czerpała i nie czerpie dochodu z tytułu korzystania z powstałej infrastruktury. W związku z realizacją inwestycji nie wykonywała czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tzn. nie dokonywała sprzedaży towarów i nie świadczyła usług. Gmina jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 1656) przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), które obowiązywało od dnia 1 grudnia 2008 r. do 31 grudnia 2009 r., regulowało powyższe kwestie w analogiczny sposób w rozdziale 10 oraz w § 8 ust. 3 i 4.

Powołane przez Gminę rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), które obowiązywało od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r., regulowało powyższe kwestie w analogiczny sposób w rozdziale 9 oraz w § 7 ust. 3 i 4.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro ? jak wynika z wniosku ? nabyte w ramach realizacji przedmiotowego projektu towary i usługi nie służyły i nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ich nabycia, na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawcy nie przysługuje również prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanych rozporządzeniach Ministra Finansów.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, ponieważ kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika