1. Czy Gmina stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu planowanych działań, o (...)

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 10 września 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nie uznania Gminy za podatnika podatku od towarów i usług oraz braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina planuje zakup pomp melioracyjnych wraz z demontażem i montażem nowego zestawu pompowego na Kanale S. Z., który znajduje się na terytorium Gminy (dalej: projekt). Czynności te realizowane będą w ramach bieżącej obsługi, konserwacji i utrzymania sprawności technicznej istniejącej przepompowni melioracyjnej usytuowanej na ww. Kanale. Realizacja projektu uzasadniona jest złym stanem technicznym jednej z pomp, awaryjnością układu sterującego oraz brakiem odpowiedniego monitoringu pracy układu pompowego, co jest m.in. przyczyną lokalnych podtopień.

Obecnie, przepompownia melioracyjna, usytuowana na Kanale to urządzenie wodne, które nie jest elementem sieci kanalizacji deszczowej. Głównym zadaniem tego urządzenia jest bowiem kształtowanie zasobów wodnych. W szczególności funkcjonowanie przepompowni ma wpływ na utrzymywanie poziomu wody na terenach przylegających do Kanału, w tym Rodzinnego Ogrodu Działkowego, tak aby nie były podtapiane, chronione przed powodziami. Ponadto do Kanału odprowadzany jest nadmiar wody opadowej z miasta oraz oczyszczone ścieki z oczyszczalni ścieków. Siecią rowów melioracyjnych odprowadzane są wody opadowe z czaszy zrekultywowanego składowiska odpadów komunalnych oraz z zachodniej części miasta, w tym terenów leśnych Nadleśnictwa.

W dniu 26 kwietnia 2012 r. podjęto uchwałę w sprawie wyrażenia zgody na zawarcie przez Gminę umowy o dofinansowanie operacji pt. ?Z.?, współfinansowanej ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Rybackiego.

Na terenie Gminy przyjęto sposób gospodarowania majątkiem, zgodnie z którym to generalnie Gmina jest właścicielem infrastruktury służącej do realizacji zadań w zakresie wodociągów i kanalizacji. Infrastruktura ta jest wydzierżawiana Zakładowi na podstawie umów cywilnoprawnych, bowiem Zakład jest podmiotem realizującym zadania związane z zaopatrzeniem w wodę i odprowadzanie ścieków na terenie Gminy.

Taki stan rzeczy nie będzie jednak miał miejsca w odniesieniu do infrastruktury powstałej w wyniku projektu (która nie jest elementem sieci wodno-kanalizacyjnej). Po zakończeniu inwestycji Gmina planuje pozostać właścicielem urządzeń powstałych/zmodernizowanych w ramach inwestycji, a także nie wykorzystywać ich do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, w tym do czynności wykonywanych na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych. Infrastruktura jaka powstanie w wyniku projektu będzie służyła jedynie utrzymaniu sprawności technicznej istniejącej przepompowni melioracyjnej, nie będąc wykorzystywaną do działalności opodatkowanej Gminy.

W związku z planowanym zadaniem inwestycyjnym Gmina poniesie wydatki na jego realizację, za co otrzyma od wykonawców faktury z naliczonym podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Gmina stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu planowanych działań, o których mowa w stanie faktycznym?
2. Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami ponoszonymi w ramach planowanych czynności inwestycyjnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, nie nabędzie statusu podatnika podatku od towarów i usług z tytułu realizacji planowanych czynności inwestycyjnych związanych z zakupem pomp melioracyjnych wraz z demontażem i montażem nowego zestawu pompowego na Kanale.

W opinii Gminy, realizuje zadania własne, nałożone odrębnymi przepisami, a Jej działania nie mają charakteru działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.

Gmina jako podatnik podatku od towarów i usług.

Po powołaniu treści art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy stwierdziła, iż definicja zawarta w tych przepisach ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Wskazała, że pomimo, iż ustawa nie wyraża tego wprost - działalnością gospodarczą jest w zasadzie tylko ta aktywność, która jest wykonywana zawodowo, w sposób profesjonalny.

Gmina powołała treść art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 2 ust. 1 i art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.). W oparciu o art. 7 ust. 1 ww. ustawy wymieniła niektóre z zadań własnych gminy, które dotyczą interesu powszechnego i wiążą się z korzyścią dla ogółu lub znaczącej części danej gminy.

Stwierdziła, iż mając na uwadze treść powołanych przepisów działania związane z realizacją ww. czynności inwestycyjnych na terytorium Gminy, należą do Jej zadań własnych. Jako, że zadania te są wykonywane na podstawie ustawy o samorządzie gminnym, a nie są realizowane w ramach zawieranych umów cywilnoprawnych, wykonując je nie występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Po powołaniu treści art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług zaznaczyła, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Podstawowym warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zatem związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Gmina wskazała, że powyższy przepis wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przez podmioty niewystępujące w charakterze podatników podatku od towarów i usług.

Reasumując stwierdziła, iż nie będzie miała możliwości odzyskania podatku z tytułu nabycia towarów i usług związanych z zakupem, demontażem i montażem pomp melioracyjnych, bowiem nie będzie występowała w tym zakresie w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Wykonywane przez nią zadania będą stanowiły zadania własne gminy, które nie będą wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej ?podatkiem?, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według regulacji ust. 6 powyższego artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z brzmieniem art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (ust. 1 pkt 3 powyższego artykułu). Na podstawie ust. 1 pkt 14 tego artykułu, zadania własne gminy obejmują sprawy porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4 (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy).

Z brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Mając na uwadze treść wniosku oraz powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, iż w związku z realizacją działań opisanych we wniosku, Gmina nie stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług, gdyż działania te nie będą stanowiły czynności podlegających opodatkowaniu. W konsekwencji nie będzie Jej przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT związanych z realizacją projektu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.