Określenie miejsca świadczenia usług projektowania i wdrażania systemów do sterowania procesami (...)

Określenie miejsca świadczenia usług projektowania i wdrażania systemów do sterowania procesami przemysłowymi.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów ? uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 16 grudnia 2008 r. sygn. akt I SA/Bd 686/08 - po ponownej analizie stanu faktycznego stwierdza, że stanowisko przedstawione przez Spółkę we wniosku z dnia 29 stycznia 2008 r. (data wpływu 4 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług projektowania i wdrażania systemów do sterowania procesami przemysłowymi, sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 33.30.10 - jest prawidłowe.

Porady prawne


UZASADNIENIE


W dniu 4 lutego 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług projektowania i wdrażania systemów do sterowania procesami przemysłowymi, sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 33.30.10.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Spółka świadczy dla kontrahenta zagranicznego, będącego podatnikiem, o którym mowa w art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy, usługi projektowania i wdrażania systemów do sterowania procesami przemysłowymi, sklasyfikowane w PKWiU w podkategorii 33.30.10. Usługi wykonywane są na terenie i poza granicami Polski z różną częstotliwością. Spółka posiada siedzibę i miejsce stałego prowadzenia działalności w Polsce.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie:


Czy miejscem świadczenia usług projektowania i wdrażania systemów do sterowania procesami przemysłowymi, sklasyfikowanych w PKWiU w podkategorii 33.30.10, jest miejsce, gdzie Spółka posiada siedzibę i w związku z tym zobowiązana jest do naliczenia podatku należnego według stawki 22%, wystawienia faktury VAT i rozliczenia zobowiązania na podstawie deklaracji VAT-7 z urzędem skarbowym...


Zdaniem Wnioskodawcy stosownie do art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę. W art. 27 ust. 3 postanowiono, że dla usług wymienionych w art. 27 ust. 4, w sytuacji gdy są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę, miejscem świadczenia tych usług (miejscem ich opodatkowania) jest miejsce gdzie nabywca usługi posiada siedzibę. W art. 27 ust. 4 pkt 3 wymienione zostały usługi architektoniczne i inżynierskie (PKWiU 74.2). Jednak w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w uwagach do Działu 74 ustalono, że dział ten nie obejmuje usług projektowych dla sprzętu do sterowania procesami przemysłowymi, sklasyfikowanych w podkategorii 33.30.10, tj. usług projektowania i montażu systemów do sterowania procesami przemysłowymi i produkcją zautomatyzowaną. Usługi te nie mieszczą się w usługach architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) wymienionych w art. 27 ust. 4 pkt 3. W związku z tym powinny zostać opodatkowane w Polsce zgodnie z art. 27 ust. 1. Jednak zdaniem Spółki opisane wyżej regulacje prawne są niezgodne z postanowieniami Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. W przepisie art. 43 Dyrektywy, zawarta została ogólna reguła określająca miejsce świadczenia usług będąca odpowiednikiem w polskiej ustawie przepisu art. 27 ust. 1. W przepisie art. 56 ust. 1 pkt c) Dyrektywy zawarte jest uregulowanie, według którego w przypadku usług inżynierów świadczonych na rzecz usługobiorców mających siedzibę poza Wspólnotą lub na rzecz podatników z siedzibą we Wspólnocie, ale w innym państwie niż usługodawca, miejscem ich świadczenia jest miejsce gdzie usługobiorca posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Ww. przepis Dyrektywy w zakresie usług inżynierów ma charakter precyzyjny, a także bezwarunkowy, gdyż swym zakresem obejmuje wszystkie usługi świadczone przez inżynierów, do wykonania których niezbędna jest wiedza inżynierska. W związku z obowiązującą w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług, Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU), przepisy ustawy zawarte w art. 27 ust. 3 i art. 27 ust. 4 pkt 3, nie obejmują wszystkich usług inżynierów. W przypadku niepełnej implementacji przepisów podatnik ma prawo powołać się na przepisy Dyrektywy, o ile są one bezpośrednio związane z przedmiotem uprawnień podatnika oraz wystarczająco jasne i bezwarunkowe co oznacza, że interpretacja i stosowanie polskich norm ustawy powinny być zgodne z przepisami Dyrektywy. W związku z powyższym Spółka uważa, że usługi sklasyfikowane w PKWiU 33.30.10, świadczone dla kontrahenta zagranicznego, który jest podatnikiem i posiada siedzibę na terytorium Wspólnoty, w państwie innym niż kraj usługodawcy, polegające na wykonywaniu czynności oraz obowiązków typowych i charakterystycznych dla profesji inżyniera, do których wykonania niezbędna jest wiedza oraz umiejętności inżynierskie, i które realizowane są przez pracowników z tytułami zawodowymi, powinny być opodatkowane zgodnie z regułą określoną w art. 56 ust. 1 pkt c) Dyrektywy. Miejscem ich świadczenia jest miejsce, gdzie usługobiorca posiada siedzibę swojej działalności, zatem usługi te nie podlegają opodatkowaniu w Polsce. Spółka winna wystawić fakturę na podstawie § 27 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r., która będzie zawierała dane określone w § 9 ww. rozporządzenia, z wyjątkiem stawki, kwoty podatku i kwoty należności wraz z podatkiem, gdyż dokumentuje czynność niepodlegającą opodatkowaniu w Polsce oraz adnotację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.


W dniu 30 kwietnia 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydał interpretację indywidualną nr ITPP2/443-98/08/EŁ stwierdzając, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2008 r. (data wpływu 4 lutego 2008 r.) jest nieprawidłowe. Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 15 maja 2008 r., zaś odpowiedzi na ww. wezwanie udzielono pismem z dnia 20 czerwca 2008 r. znak ITPP2/443W-18/08 (skutecznie doręczonym w dniu 27 czerwca 2008 r.). W dniu 11 lipca 2008 r. wpłynęła do Izby Skarbowej w Bydgoszczy skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie błędnej interpretacji indywidualnej, uznanie stanowiska podatnika za prawidłowe i zgodne z przepisami prawa oraz zasądzenie na rzecz Skarżącej zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych.

Wyrokiem z dnia 16 grudnia 2008 r., sygn. akt I SA/Bd 686/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy uchylił zaskarżoną interpretację i stwierdził, że uchylona interpretacja nie może być wykonana w całości oraz zasądził od Ministra Finansów na rzecz Spółki kwotę 440 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

W wyniku ponownej analizy przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, w związku z przepisem art. 153 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, stanowiącym, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Generalna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług została określona w art. 27 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności, w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności ? miejsce stałego zamieszkania z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Wyjątek od ww. zasady zawarty został m.in. w art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy, który stanowi, że w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zgodnie z ust. 4 pkt 3 powołanego artykułu, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 listopada 2008 r., przepis ust. 3 stosuje się do usług: doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1); w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2); prawniczych, rachunkowo-księgowych, badania rynków i opinii publicznej, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKWiU 74.1); architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) ?z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1; w zakresie badań i analiz technicznych (PKWiU 74.3); przetwarzania danych i dostarczania informacji; tłumaczeń.

Z powyższego przepisu wynika, że usługi inżynierskie sklasyfikowane w PKWiU 74.2, opodatkowane będą w kraju, w którym nabywca usługi posiada siedzibę. Jednak zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług - usługi projektowe dla sprzętu do sterowania procesami przemysłowymi zostały wyłączone z działu 74 ? ?Usługi związane z prowadzeniem działalności gospodarczej pozostałe? i sklasyfikowane w podkategorii 33.30.10, tj. ?Usługi projektowania i montaż systemów do sterowania procesami przemysłowymi i produkcją zautomatyzowaną?.

Z dniem 1 grudnia 2008 r. weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320).

Od tego też dnia, na mocy ustawy zmieniającej, przepis art. 27 ust. 4 pkt 3 lit. d) ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się do usług: doradczych, inżynierskich, prawniczych, księgowych oraz usług podobnych do tych usług, w tym w szczególności usług architektonicznych i inżynierskich (PKWiU 74.2) - z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 1.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, że na mocy Traktatu o przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej z dniem 1 maja 2004 r. zaczęło obowiązywać w Polsce prawo Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 43 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L 347/I z dnia 11 grudnia 2006 r.), miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym usługodawca ma siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego świadczy usługę lub, w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. Zasada ogólna wynikająca z tego przepisu ma zastosowania wyłącznie po stwierdzeniu, iż do danej sytuacji nie można zastosować którejkolwiek z zasad szczególnych, wskazanych w artykułach 44-57 Dyrektywy.

Art. 56 Dyrektywy 2006/112/WE reguluje miejsce świadczenia usług w przypadku usług niematerialnych. Przepis ten realizuje zasadę opodatkowania usług w kraju konsumpcji i ma zapewnić neutralne warunki konkurencji. W myśl art. 56 ust. 1 pkt c Dyrektywy, miejscem świadczenia usług konsultantów, inżynierów, firm konsultingowych, prawników, księgowych oraz innych podobnych usług, jak również przetwarzanie danych i dostarczanie informacji, wykonywanych na rzecz usługobiorców, mających siedzibę poza Wspólnotą lub na rzecz podatników mających siedzibę na terenie Wspólnoty, ale w innym państwie niż usługodawca, jest miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, na rzecz którego świadczone są usługi lub, w przypadku ich braku, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Powyższy przepis Dyrektywy, nie odwołuje się do klasyfikacji statystycznych w odniesieniu do definiowania przedmiotowego zakresu usług. Terminom użytym w Dyrektywie należy nadać znaczenie zgodne z intencją unijnego ustawodawcy i celem wprowadzenia danej regulacji. Prawodawca wspólnotowy w ww. przepisie Dyrektywy, celowo posługuje się zawodami wskazanymi w tym przepisie jako środkiem do zdefiniowania kategorii świadczeń.

Wskazany przepis art. 56 ust. 1 pkt c Dyrektywy, ustanawia regułę miejsca świadczenia usług w stosunku do wszystkich usług inżynierów i ma szerszy zakres przedmiotowy niż jego polski odpowiednik. Ma on charakter precyzyjny, a także bezwarunkowy, w związku z tym nadaje się do bezpośredniego stosowania.

Zgodnie z art. 249 Traktatu Rzymskiego, do aktów wspólnotowego prawa należy zaliczyć dyrektywy, które skierowane są do państw członkowskich i określają cel, który powinien zostać osiągnięty. Dyrektywom przyznano cechę bezpośredniej skuteczności w dwóch przypadkach: gdy dane państwo członkowskie nie dokonało implementacji postanowień dyrektyw do przepisów prawa krajowego w określonym terminie albo, gdy dane państwo członkowskie wprowadziło postanowienia wynikające z dyrektyw do przepisów prawa krajowego w sposób wadliwy, ograniczając prawa podatnika.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka świadczy na rzecz kontrahenta zagranicznego (podatnika posiadającego siedzibę na terytorium Wspólnoty, w państwie innym niż kraj usługodawcy) usługi sklasyfikowane przez Główny Urząd Statystyczny jako usługi w zakresie projektowania i wdrażania systemów do sterowania procesami przemysłowymi (PKWiU 33.30.10).

Mając na uwadze powyższe, w oparciu o powołane wyżej przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r., stwierdzić należy, że miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania przedmiotowych usług jest miejsce, gdzie usługobiorca posiada siedzibę swojej działalności, tj. państwo członkowskie inne niż kraj usługodawcy. Zatem usługi te nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, a Spółka winna wystawić fakturę na podstawie § 27 obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.), która będzie zawierała dane określone w § 9 z wyjątkiem stawki, kwoty podatku i kwoty należności wraz z podatkiem, oraz adnotację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.


Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika