Zarejestrowany handlowiec jest zobowiązany do zapłaty akcyzy od faktycznej ilości odebranego gazu (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2008 r. (data wpływu 25 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczące podatku akcyzowego w zakresie podstawy opodatkowania akcyzą ilości gazu płynnego nabytego wewnątrzwspólnotowo przez zarejestrowanego handlowca w przypadku otrzymania większej ilości gazu niż wynika to z dokumentu ADT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie podstawy opodatkowania akcyzą ilości gazu płynnego nabytego wewnątrzwspólnotowo przez zarejestrowanego handlowca w przypadku otrzymania większej ilości gazu niż wynika to z dokumentu ADT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w zakresie m. in. nabycia wewnątrzwspólnotowego gazu płynnego. Wnioskodawca odbiera gaz płynny jako zarejestrowany handlowiec w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. W ramach tej procedury otrzymuje od sprzedawcy administracyjny dokument towarzyszący, w którym określana jest deklarowana ilość nabywanego gazu. Pracownicy urzędu celnego dokonują ważenia gazu, celem określenia podstawy opodatkowania podatkiem akcyzowym. Na podstawie § 64 ust. 8 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego naczelnik urzędu celnego może odstąpić od wymogu obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego przy przyjęciu gazu przez zarejestrowanego handlowca. Naczelnik urzędu celnego jeżeli odstępuje od ważenia towaru, przyjmuje do opodatkowania ilość gazu zadeklarowaną przez spółkę w dokumencie ADT. W przypadku gdy naczelnik urzędu celnego urząd celny stwierdzi nadwyżkę gazu w stosunku do wagi wykazanej w ADT, jako podstawę do opodatkowania przyjmuje się wagę określoną przy zważeniu, tj. wagę rzeczywistą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku zważenia gazu i stwierdzenia przez pracowników urzędu celnego ilości towaru większej od ilości zadeklarowanej w dokumencie ADT, urząd celny powinien przyjąć jako podstawę opodatkowania akcyzą ilość gazu wynikającą z dokumentu ADT, czy też wagę rzeczywistą stwierdzoną przy ważeniu towaru...

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Spółki zgodnie z art. 64 ustawy o podatku akcyzowym podstawą opodatkowania w przypadku gazów płynnych jest liczba kilogramów wyrobu. Obowiązek podatkowy dla zarejestrowanego handlowca powstaje z dniem nabycia wyrobów akcyzowych zharmonizowanych. Podstawowym dokumentem, na podstawie którego przemieszcza się wyroby akcyzowe zharmonizowane z zastosowaniem procedury zawieszenia akcyzy jest dokument ADT - administracyjny dokument towarzyszący, stanowiący deklarację podatnika m. in. co do ilości nabywanego towaru. W przypadku zważenia towaru akcyzowego przez pracowników urzędu celnego, na zalegalizowanych urządzeniach pomiarowych, do opodatkowania powinna być przyjęta ilość towaru rzeczywista (wyższa) zważona przez urząd. Jeżeli urząd celny nie waży towaru powinna być przyjęta ilość towaru wynikająca z dokumentu ADT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Zainteresowany jako zarejestrowany handlowiec nabywa wewnątrzwspólnotowo gaz płynny w procedurze zawieszenia poboru akcyzy i odbiera go w ilości większej, niż wynika to z dokumentu ADT wystawionego przez nadawcę.

Stosownie do treści artykułu 6 dyrektywy Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz. Urz. WE L 076, 23.3.1992 ze zm.) podatek akcyzowy staje się wymagalny w momencie dopuszczenia do konsumpcji lub w momencie wystąpienia ubytków, które muszą podlegać podatkowi akcyzowemu zgodnie z art. 14 ust. 3.

Dopuszczenie do konsumpcji wyrobów objętych podatkiem akcyzowym oznacza:

1. wszelkie odstępstwa, włączając odstępstwa z naruszeniem prawa, od systemu zawieszenia podatku;
2. wszelką produkcję tych wyrobów, włączając produkcję nielegalną, poza systemem zawieszenia podatku;
3. wszelki przywóz tych produktów, włączając przywóz nieformalny, w przypadku gdy wyroby nie zostały umieszczone w ramach systemu zawieszenia podatku.

Warunki ściągalności i stawka proponowanego podatku akcyzowego to te obowiązujące w dniu, w którym podatek staje się wymagalny w państwie członkowskim, w którym ma miejsce dopuszczenie do konsumpcji lub w którym zanotowano ubytki. Podatek akcyzowy jest nakładany i pobierany zgodnie z procedurą określoną przez każde państwo członkowskie.

Krajowe regulacje dotyczące przedmiotu opodatkowania określone zostały w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zm.), zwanej dalej ustawą. I tak opodatkowaniu akcyzą podlega:

• produkcja wyrobów akcyzowych zharmonizowanych
• wyprowadzenie wyrobów akcyzowych zharmonizowanych ze składu podatkowego
• sprzedaż wyrobów akcyzowych na terytorium kraju
• eksport i import wyrobów akcyzowych
• nabycie wewnątrzwspólnotowe i dostawa wewnątrzwspólnotowa.

Stosownie do art. 6 ust. 1 wymienionej ustawy obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności podlegających opodatkowaniu, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Przepis art. 39 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż zarejestrowany handlowiec nie może magazynować ani wysyłać wyrobów akcyzowych zharmonizowanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy. Obowiązek podatkowy dla zarejestrowanego handlowca powstaje z dniem nabycia wyrobów akcyzowych zharmonizowanych (art. 39 ust. 3 ustawy). Za datę nabycia uważa się dzień, w którym wyroby akcyzowe zharmonizowane zostały wprowadzone na miejsce, określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu celnego (art. 39 ust. 4 ustawy).

W myśl art. 64 ustawy podstawą opodatkowania gazu płynnego jest liczba kilogramów gotowego wyrobu.

Obowiązek stosowania administracyjnego dokumentu towarzyszącego (ADT) w obrocie wyrobami akcyzowymi zharmonizowanymi w procedurze zawieszenia poboru akcyzy wynika z artykułu 1 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2719/92 z dnia 11 września 1992 r. w sprawie towarzyszącego dokumentu urzędowego dotyczącego przepływu w ramach systemu zawieszenia podatku wyrobów objętych podatkiem akcyzowym (Dz. Urz. WE L 276/1, 19.09.1992) który stanowi, iż dokument wskazany w załączniku (ADT) jest stosowany jako urzędowy dokument towarzyszący przepływowi towarów, zgodnemu z ustaleniami dotyczącymi zawieszenia podatku, towarów objętych podatkiem akcyzowym w rozumieniu art. 3 ust. 1 dyrektywy 92/12/EWG. Na odwrocie pierwszego egzemplarza dokumentu podane są wskazówki dotyczące sposobu jego wypełnienia i procedury jego wykorzystania.

Zatem wobec powyższego ustalenie, jaka ilość gazu płynnego w procedurze zawieszenia poboru akcyzy została dostarczona do kontrahenta i odebrana przez niego, powinno nastąpić na podstawie administracyjnego dokumentu towarzyszącego (ADT).

Wzór wymienionego dokumentu został określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie procedury zawieszenia poboru akcyzy i jej dokumentowania (Dz. U. Nr 89, poz. 849 ze zm.). Na podstawie tego dokumentu następuje bowiem wyprowadzenie wyrobów ze składu podatkowego w innym państwie członkowskim i na tym dokumencie potwierdza się też odbiór wyrobów wraz ze wskazaniem ich ilości. W dokumencie ADT, zgodnie z treścią Not wyjaśniających dotyczących Rubryki C, to odbiorca przesyłki wyrobów akcyzowych zharmonizowanych dokonuje stosownej adnotacji w przypadku stwierdzenia nadwyżki gazu płynnego na odwrocie kart - 2, 3 i 4 dokumentu ADT. Zatem dokument ADT stanowi wówczas podstawę zapisów w ewidencji wyrobów akcyzowych zharmonizowanych prowadzonej przez zarejestrowanego handlowca. Dane te następnie są podstawą obliczenia należnego podatku akcyzowego w deklaracji podatkowej.

Błędne jest zaś twierdzenie Wnioskodawcy, iż to pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego dokonują ważenia odbieranego wyrobu akcyzowego i stwierdzają nadwyżkę odbieranego gazu płynnego.

Zgodnie z art. 27 ust. 7 ustawy podatnicy wykonujący czynności z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy są objęci przepisami o szczególnym nadzorze podatkowym.

Zgodnie z przepisem § 64 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego (Dz. U. Nr 65, poz. 598 ze zm.) przyjęcie przesyłki wyrobów, wyrobów objętych procedurą zawieszenia poboru podatku akcyzowego odbywa się w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 8. Natomiast ust. 8 cytowanego artykułu stanowi, iż w przypadku przyjęcia przez zarejestrowanego handlowca, o którym mowa w art. 2 pkt 13 ustawy, przesyłki produktów rafinacji ropy naftowej, właściwy naczelnik urzędu celnego może odstąpić od wymogu obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego, o której mowa w ust. 2. Z czynności przyjęcia przesyłki, to podmiot sporządza dokument sprawdzenia i przyjęcia przesyłki z co najmniej dwiema kopiami, z których pierwszą niezwłocznie przesyła naczelnikowi urzędu celnego właściwemu miejscowo dla odbiorcy przesyłki lub komórce stałego nadzoru, jeżeli jest on sprawowany u odbiorcy przesyłki (§ 64 ust. 3 rozporządzenia). Dokument sprawdzenia i przyjęcia przesyłki powinien określać ilość gazu płynnego i ilości naczyń służących do transportu (§ 64 ust. 6 pkt 8 rozporządzenia).

Zatem z powyższego wynika, iż sprawdzenie ilości i rodzaju dostarczonego wyrobu należy zawsze do obowiązku odbiorcy. Wymienione czynności wykonywane są w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego. To zarejestrowany handlowiec (odbiorca) w opisanym we wniosku stanie faktycznym, dokonuje stosownej adnotacji w Rubryce C na kartach 2, 3 i 4 dokumentu ADT o stwierdzonej nadwyżce otrzymanego gazu płynnego. W przypadku, gdy pracownik szczególnego nadzoru podatkowego jest obecny podczas odbioru gazu płynnego, wówczas potwierdza ustalenia faktyczne dokonane przez odbiorcę w dokumencie ADT.

Reasumując, Spółka jest podmiotem zobowiązanym do rozliczenia i zapłaty kwoty należnego podatku akcyzowego liczonego od ilości faktycznej odebranego gazu płynnego. Ilość gazu płynnego podlegającego opodatkowaniu akcyzą wynika z dokumentu ADT, w którym odbiorca zawiera informację o ilości nadwyżki wyrobu akcyzowego. Dane zawarte w ADT stanowią następnie podstawę do zapisów w ewidencji prowadzonej przez zarejestrowanego handlowca oraz ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem akcyzowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 ustawy Ordynacja podatkowa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.