Zaproponowany system wystawiania, przesyłania oraz udostępniania faktur elektronicznych spełnia wymogi (...)

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2008 roku został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie przesyłania faktur wystawionych w formie elektronicznej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik zamierza wdrożyć elektroniczny obieg faktur. W związku z tym zamierza zrezygnować z wymiany faktur w formie papierowej z tymi kontrahentami, którzy zaakceptują wymianę faktur w formie elektronicznej.

Wymiana dokumentów będzie się odbywała poprzez standard EDI-EANCOM będący podstandardem UN/EDIFACT. UN/EDIFACT jest standardem EDI opracowanym przez ONZ, opisującym m.in. dopuszczalną składnię i zestaw standardowych komunikatów wymienianych między nadawcą i odbiorcą.

Po uprzednim poinformowaniu właściwego urzędu skarbowego i celnego, faktury będą przechowywane na serwerze podłączonym do lokalnej sieci komputerowej wykorzystywanej przez Spółkę znajdującym się na terytorium Królestwa Danii należącym do spółki matki podatnika.

Spółka ta będzie także sprawowała nadzór nad serwerem, zapewniając jego dostępność, usuwanie awarii i tworzenie oraz przechowywanie kopii zapasowych. Dostęp do przechowywanych faktur będzie natychmiastowy, pełny i ciągły, w granicach niezawodności i przepustowości łączy internetowych. Spółka zamierza korzystać z usług duńskiego lub polskiego dostawcy EDI dla zapewnienia integralności i autentyczności pochodzenia przesyłanych danych. Dostawcy EDI wydadzą oświadczenie o zapewnieniu integralności i autentyczności pochodzenia faktur. Jednocześnie integralność i autentyczność pochodzenia faktur, będą gwarantowane przez faktury znajdujące się u ich wystawcy (kontrahenta Spółki lub podmiotu trzeciego zajmującego się profesjonalnym archiwizowaniem faktur elektronicznych), zgodnie z Postanowieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 20 września 2007 roku, wydanym na wniosek Spółki.

Dla potrzeb ewentualnej kontroli, Spółka będzie gotowa udostępnić w swojej siedzibie organom podatkowym i organom kontroli skarbowej komputer(y), poprzez który(e) możliwy będzie dostęp do otrzymanych przez siebie i zarchiwizowanych faktur elektronicznych, znajdujących się na serwerze w Danii. W tym celu pracownicy organów kontroli podatkowej będą musieli się zalogować na danym komputerze używając nazwy użytkownika i hasła podanego przez Spółkę. Dzięki temu pobór i wydruk faktur przez pracowników organów kontroli podatkowej będzie automatycznie dokumentowany.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy i pod jakimi warunkami dopuszczalna jest zmiana formatu przesyłanej faktury elektronicznej w zakresie formatu technicznego nie zmieniającego zawartości merytorycznej przesyłanych danych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zmiana formatu przesyłanej faktury elektronicznej w zakresie formatu technicznego nie zmieniającego zawartości merytorycznej przesyłanych danych jest dopuszczalna, pod warunkiem, że zmiana formatu umożliwia zachowanie ich integralności, autentyczności pochodzenia, czytelności oraz możliwości wydruku.

Działający z upoważnienia Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydał w dniu 24 lutego 2009 roku interpretację indywidualną nr ITPP3/443-258c/08/ZG stwierdzając, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2008 roku jest nieprawidłowe. Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 16 marca 2009 roku, zaś odpowiedzi na wezwanie udzielono pismem z dnia 21 kwietnia 2009 roku, znak ITPP3/443W-6/09 (doręczonym w dniu 4 maja 2009 r.). W dniu 8 czerwca 2009 roku wpłynęła do Izby Skarbowej w Bydgoszczy skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie interpretacji indywidualnej.

Wyrokiem z dnia 8 października 2009 roku sygn. akt I SA/Sz 515/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uchylił zaskarżoną interpretację.

W wykonaniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie tutejszy organ pismem z dnia 18 stycznia 2010 roku wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej poprzez wskazanie dodatkowych elementów zdarzenia przyszłego.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca uzupełnił zdarzenie przyszłe zawarte we wniosku stwierdzając, iż w trakcie przesyłania faktur elektronicznych za pomocą standardu EDI, tłumaczenie dokumentu z formatu nadawcy do formatu odbiorcy umożliwi zachowanie jej autentyczności pochodzenia, integralności treści oraz czytelności. Zapewnienie autentyczności pochodzenia i integralności treści zostanie potwierdzone oświadczeniem dostawcy usług EDI.

Ponadto Spółka wskazuje, iż świadczenie usług wymiany danych pomiędzy kontrahentami przebiegające zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu EDI przewidującą stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktur i integralność danych obliguje dostawcę usług EDI do zapewnienia autentyczności i integralności, co ze swej istoty zapewnia zachowanie wskazanych wymagań.

W wyniku ponownej analizy przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, w związku z przepisem art. 153 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, stanowiącym, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl § 6 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 lipca 2005 roku w sprawie wystawiania oraz przesyłania faktur w formie elektronicznej, a także przechowywania oraz udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej tych faktur (Dz. U. Nr 133 poz. 1119), faktury przesłane w formie elektronicznej powinny być przechowywane przez ich wystawcę oraz odbiorcę w formie elektronicznej w formacie, w którym zostały przesłane, w sposób gwarantujący autentyczność ich pochodzenia i integralność ich treści, jak również ich czytelność przez cały okres ich przechowywania.

Dokonując analizy powyżej zaprezentowanej regulacji prawa stwierdzić należy, iż faktury w formie elektronicznej powinny być przechowywane w formie elektronicznej w formacie, w którym zostały przesłane, w sposób gwarantujący autentyczność ich pochodzenia i integralność ich treści, jak również ich czytelność przez cały okres przechowywania.

Z uzupełnionego opisu zdarzenia przyszłego zawartego we wniosku wynika, iż w trakcie opisanego przesyłania faktur elektronicznych za pomocą standardu EDI, tłumaczenie dokumentu z formatu nadawcy do formatu odbiorcy umożliwi zachowanie jej autentyczności pochodzenia, integralności treści oraz czytelności. Ponadto zapewnienie autentyczności pochodzenia i integralności treści zostanie potwierdzone oświadczeniem dostawcy usług EDI.

Zatem stwierdzić należy, iż przesyłanie takie będzie zgodne z § 6 ust. 5 ww. rozporządzenia, w związku z czym należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.