Wyroby nie podlegają akcyzie, z uwagi na fakt, że nie są, przez przepisy ustawy o podatku akcyzowym, (...)

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania akcyzą eteru dimetylowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie wyrobów akcyzowych (m.in. propan, butan, propan-butan). Prowadzi skład podatkowy oraz działa jako zarejestrowany wysyłający. Zamierza importować eter dimetylowy (DME, dimetyloeter) klasyfikowany do kodu CN 2909 19 90. Następnie przedmiotowe wyroby zamierza sprzedawać na terenie kraju bądź, dostarczać wewnątrzwspólnotowo. Towar będzie sprowadzony w celu jego odsprzedaży i wykorzystania przez kontrahentów podatnika np. jako gaz pędny w sprayach aerozolowych, bądź w trakcie procesów technologicznych. Eter dimetylowy będzie wytwarzany z węgla oraz gazu ziemnego, nie będzie natomiast wytwarzany z biomasy, zatem nie będzie biokomponentem w rozumieniu ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych. Nabywany i sprzedawany przez podatnika wyrób nie będzie przeznaczany do celów napędowych, opałowych, ani też jako dodatek lub domieszka do paliw silnikowych lub opałowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy prawidłowe jest stanowisko podatnika, że wyrób w postaci eteru dimetylowego, zaklasyfikowany do kodu CN 2909 19 90, który nie będzie wytworzony z biomasy, przeznaczony do wykorzystania przez kontrahentów podatnika np. jako gaz pędny w sprayach aerozolowych, bądź w trakcie procesów technologicznych, nieprzeznaczony do celów napędowych, opałowych, ani też jako dodatek lub domieszka do paliw silnikowych lub opałowych − nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, jako niebędący wyrobem akcyzowym?
Czy prawidłowe jest stanowisko podatnika, że dla potrzeb podatku akcyzowego ocena wyrobów, czy są biokomponentami winna być dokonywana na podstawie zgromadzonej przez podatnika dokumentacji produkcyjnej, bądź handlowej?

Stanowisko Wnioskodawcy.

1. W ocenie Spółki, wyrób w postaci eteru dimetylowego, klasyfikowany do kodu CN 2909 19 90, który nie będzie wytworzony z biomasy, przeznaczony do wykorzystania przez kontrahentów podatnika np. jako gaz pędny w sprayach aerozolowych, bądź w trakcie procesów technologicznych, nieprzeznaczony do celów napędowych, opałowych, ani też jako dodatek lub domieszka do paliw silnikowych lub opałowych, nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, jako niebędący wyrobem akcyzowym.

Powyższe Spółka uzasadnia tym, że przedmiotowy wyrób nie mieści się w definicji wyrobu akcyzowego − zał. nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym. Wyrobami akcyzowymi są wyroby wskazane w tym załączniku m.in wyroby energetyczne. Eterdimetylowy o kodzie CN 2909 19 90 nie jest wskazany w załączniku nr 1, jako wyrób akcyzowy, zatem nie powinien podlegać opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Możliwość opodatkowania akcyzą eteru dimetylowego istniałaby, gdyby zgodnie z art. 86 ust. 4 ww. ustawy, w zw. z art. 89 ust. 1 pkt 8, eter dimetylowy był wytworzony z biomasy z przeznaczeniem do wytwarzania paliw ciekłych lub biopaliw ciekłych. Jednakże wskazany eter nie będzie produkowany z biomasy oraz nie będzie przeznaczany do wytwarzania paliw ciekłych lub biopaliw ciekłych. Wyrób ten będzie przeznaczony np. jako gaz pędny w sprayach aerozolowych, bądź w toku procesów technologicznych. W związku z tym przedmiotowy wyrób nie podlega opodatkowaniu akcyzą.

2. Zdaniem Wnioskodawcy, dla potrzeb podatku akcyzowego ocena, czy wyrób jest biokomponentem winna być dokonywana na podstawie zgromadzonej przez podatnika dokumentacji produkcyjnej bądź handlowej.

Zainteresowany wskazuje przy tym, że wystarczająca będzie zwyczajowa dokumentacja produkcyjna i handlowa, z której będzie wynikać, że określony wyrób nie jest wytworzony z biomasy oraz będzie wskazywać że importowane, a następnie sprzedawane przez Spółkę wyroby są przeznaczone jako gaz pędny w sprayach aerozolowych, bądź w trakcie procesów technologicznych, tj. w innych celach, niż do napędu silników spalinowych lub celów opałowych, i że nie stanowią jednocześnie dodatków lub domieszek do paliw silnikowych lub do paliw opałowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) − art. 3 ust. 1 ustawy.

Z kolei, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:

1. objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
2. objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;
3. objęte pozycjami CN 2901 i 2902;
4. oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
5. objęte pozycją CN 3403;
6. objęte pozycją CN 3811;
7. objęte pozycją CN 3817;
8. oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
9. pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN;
10. pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN.

Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych − art. 86 ust. 2 ustawy.

Paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2 (art. 86 ust. 3 ustawy).

Biokomponentami są biokomponenty w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych − art. 86 ust. 2 ustawy.

Mając na uwadze zdarzenia opisane we wniosku oraz obowiązujące regulacje z zakresu podatku akcyzowego stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

W ocenie tutejszego organu opisane we wniosku wyroby nie podlegają akcyzie, z uwagi na fakt, że nie są, przez przepisy ustawy o podatku akcyzowym, zaliczone do wyrobów akcyzowych. Wymienionych wyrobów nie można także zaliczyć do wyrobów energetycznych, gdyż nie będą przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych oraz nie będą przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych.

Stosownie do powyższego przeznaczenie opisanych wyrobów do celów innych niż napędowe lub opałowe Wnioskodawca może dokumentować za pomocą dowolnych dokumentów. Tym samym przedstawiony we wniosku sposób dokumentowania nabycia i sprzedaży z wykorzystaniem zwyczajowej dokumentacji produkcyjnej i handlowej o przeznaczeniu przedmiotowego gazu, z których wynika, że gaz będzie oferowany do wykorzystania w określonym celu, należy uznać za dopuszczalny na gruncie podatkowym.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów akcyzowych. Biorąc pod uwagę przytoczoną regulację, organ nie dokonywał klasyfikacji wyrobów, przyjmując klasyfikację wskazaną we wniosku.

Końcowo wskazać należy, że wątpliwości Spółki rozpatrywano na podstawie elementów stanu faktycznego przestawionego przez Wnioskodawcę we wniosku. Podkreślić należy, że w toku postępowania zmierzającego do wydania interpretacji indywidualnej tutejszy organ nie prowadzi postępowania wyjaśniającego, czy też postępowania dowodowego. W związku z tym interpretacja nie wywrze skutku prawnego w sytuacji ustalenia w toku prowadzonego przez właściwy organ postępowania kontrolnego lub podatkowego odmiennego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.