Czy energia elektryczna nabywana przez Spółkę bez akcyzy od zakładów energetycznych i zużywana (...)

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie obowiązku podatkowego w przypadku zużycia przez Spółkę energii elektrycznej dostarczonej przez dystrybutora.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej, natomiast nie posiada koncesji na przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią. Działalność gospodarczą Spółka prowadzi w kilkunastu oddziałach zlokalizowanych w różnych miejscowościach. Na potrzeby prowadzonej działalności Spółka nabywa energię od czterech zakładów energetycznych. Od 1 marca 2009 r. - wobec posiadanej koncesji na wytwarzanie energii - Spółka nabywać będzie energię bez akcyzy (nie jest nabywcą końcowym). Zakupiona energia wykorzystywana będzie głównie na potrzeby własne, a po części odsprzedawana w ramach zawartych umów najmu - podmiotom nieposiadającym żadnej z koncesji wymienionych w art. 2 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym, tzn. nabywcom końcowym. Z kolei wytwarzanie energii elektrycznej ma miejsce tylko w kilku oddziałach i jedynie w okresach trwających 3-4 miesiące. Wytworzoną energię Spółka zużywa głównie na własne potrzeby, a nadwyżkę przekazuje do sieci, tj. sprzedaje zakładom energetycznym (podmiotom posiadającym koncesje).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy energia elektryczna nabywana przez Spółkę bez akcyzy od zakładów energetycznych i zużywana na własne potrzeby nie będzie w ogóle opodatkowana podatkiem akcyzowym...

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Zainteresowanego, zgodnie z brzmieniem przepisów art. 9 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym określających przedmiot opodatkowania akcyzą w przypadku energii elektrycznej - w zestawieniu z sytuacją występującą w Spółce - opodatkowana akcyzą będzie sprzedaż energii nabywcom końcowym oraz zużycie energii elektrycznej, ale wyłącznie przez Spółkę wyprodukowanej. Brak jest natomiast przepisu dla opodatkowania akcyzą zużycia energii zakupionej bez akcyzy, bowiem Spółka nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy. Spółka nie posiada bowiem żadnej z koncesji wymienionych w pkt 2, a jedynie koncesję na wytwarzanie energii, niewymienioną w art. 9 ust. 1 ustawy. Spółka reasumując stwierdza, iż zużycie przez nią zakupionej bez akcyzy energii elektrycznej nie będzie podlegało opodatkowaniu akcyzą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Ze wskazanej regulacji wynika, iż osoba zainteresowana, to osoba, która chce uzyskać interpretację przepisów prawa podatkowego w celu ułożenia swoich interesów w sferze prawa podatkowego. Zatem z wnioskiem może wystąpić osoba, u której wystąpił lub może wystąpić określony stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), który może rodzić określone konsekwencje w sferze prawa podatkowego. (por. B. Brzeziński, M. Kalinowski, A. Olesińska, M. Masternak, J. Orłowski, Ordynacja Podatkowa. Komentarz, Toruń 2007, s. 78). Zatem niniejsza interpretacja ogranicza się do praw i obowiązków podatkowych Wnioskodawcy.

Należy ponadto stwierdzić, iż stanowisko Wnioskodawcy dotyczące braku obowiązku podatkowego ciążącego na nim z tytułu zużycia dostarczonej przez dystrybutorów energii elektrycznej jest prawidłowe, ale w ocenie tutejszego organu, nie można zgodzić się z wszystkimi twierdzeniami zawartymi w uzasadnieniu własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11), dalej zwana ustawą, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. sprzedaż energii elektrycznej, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię, nabywcy końcowemu na terytorium kraju;
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją (art. 9 ust. 2 ustawy).

W myśl przepisów art. 11 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

1. nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. wydania energii nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
3. zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
4. powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Jeżeli nie można określić dnia, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu czynności lub stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, za datę jego powstania uznaje się dzień, w którym uprawniony organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej stwierdził dokonanie danej czynności lub istnienie danego stanu faktycznego (art. 12 ustawy).

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Ponadto podatnikiem akcyzy będzie także podmiot będący nabywcą końcowym zużywającym energię elektryczną, jeżeli od tej energii nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu (art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy). Należy w tym miejscy zauważyć, iż w opisanym zdarzeniu taka sytuacja nie zachodzi, gdyż Wnioskodawca wskazuje skąd nabywa energię elektryczną.

Z przedstawionego przez Zainteresowanego zdarzenia przyszłego wynika także, iż Spółka zamierza zużywać energię elektryczną dostarczaną przez cztery zakłady energetyczne (dystrybutorów energii elektrycznej). Dostarczona energia elektryczna nie zostanie obciążona przez dostawcę podatkiem akcyzowym. W przekonaniu Spółki czynność zużycia przez nią dostarczonej energii elektrycznej nie będzie podlegała opodatkowaniu akcyzą.

W przypadku energii elektrycznej podstawową czynnością podlegającą opodatkowaniu jest sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu. Odstępstwem od tej zasady jest sytuacja, gdy energia elektryczna zostanie zużyta zanim dotrze do nabywcy końcowego. Wówczas opodatkowany zostanie podmiot, który dokonał tego zużycia.

Opisana we wniosku sytuacja, w której podmiot posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej i jednocześnie kupuje energię elektryczną od zakładów energetycznych, którą zużywa na własne potrzeby mieści się w zakresie przepisu art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym. Niezależnie od tego czy podmiot, który posiada koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej przeznacza ją do sprzedaży czy też tylko ją zużywa, koncesja ta w żadnym wypadku nie wiąże się z zakupem energii elektrycznej z zewnątrz i zużyciem tej zakupionej energii na własne potrzeby. W tym zakresie, gdy podmiot zakupuje energię na własne potrzeby (nie przeznacza jej do sprzedaży) staje się nabywcą końcowym, jak każdy inny podmiot będący ostatecznym konsumentem, który zużywa energię na własne potrzeby. Zatem, w takiej sytuacji zastosowanie znajdzie przepis art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy, zgodnie z którym przedmiotem opodatkowania jest sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju. Podatnikiem będzie osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu czyli w tym przypadku osoba lub jednostka, która sprzedaje energię elektryczną Spółce jako nabywcy końcowemu.

Ponadto mając na uwadze definicję nabywcy końcowego zawartej w art. 2 pkt 19 ustawy, zgodnie z którą nabywcą końcowym jest podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625, ze zm.), z wyłączeniem spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 121, poz. 1019, ze zm.) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, podkreślić należy, iż w myśl tego przepisu nabywcą końcowym jest podmiot, który nie będzie zajmował się obrotem energią elektryczną, lecz ją zużyje.

Reasumując, w zakresie w jakim Spółka, dokupi energię elektryczną i ją zużyje na własne potrzeby stanie się nabywcą końcowym. W tej sytuacji zastosowanie znajdzie art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zatem na Spółce nie będzie ciążył obowiązek podatkowy z tytułu przedmiotowych czynności. Podatnikiem będzie zakład energetyczny, który dokonuje sprzedaży energii elektrycznej na rzecz Spółki.

Ponadto, mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego jest Spółka ? jako nabywca energii elektrycznej, zaznacza się, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla podmiotu sprzedającego energię na rzecz Spółki (dystrybutora). Podmiot ten, aby uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tego podmiotu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 ustawy Ordynacja podatkowa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.