Prawo do odliczenia VAT w związku z realizacją projektu.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: ?R.?.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dom Pomocy Społecznej w ? jest samodzielną jednostką organizacyjną Powiatu ?. Zgodnie ze statutem, Dom świadczy usługi pomocy społecznej z zakwaterowaniem na podstawie ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej ? przedmiotowo zwolnione, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy o VAT. Dodatkowo świadczy odpłatnie usługi podlegające opodatkowaniu, m.in.: pralnicze, transportowe, zakwaterowania, gastronomiczne jednostkom Powiatu ? na mocy umów o świadczenie usług. Jest czynnym podatnikiem VAT.

Dom Pomocy Społecznej złożył wniosek o dofinansowanie projektu pn.: ?R.? w ramach Programu Operacyjnego ?Zrównoważony rozwój sektora rybołówstwa i nadbrzeżnych obszarów rybackich 2007-2013?. Celem projektu był remont tarasu, który jest nieodłączną częścią budynków DPS oraz zakup wyposażenia. Taras jest wykorzystywany wyłacznie przez mieszkańców Domu Pomocy Społecznej.

W ramach realizowania projektu DPS dokonał zakupów:

1. usługi sporządzenia kosztorysu inwestorskiego;
2. parasol na taras;
3. usługi remontu tarasu ? wymiana pokrycia i izolacji tarasu.

W związku z faktem, że projekt jest ściśle związany ze sprzedażą zwolnioną, Dom Pomocy społecznej nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, wynikającej z faktur zakupu w ramach realizowanego projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Dom Pomocy Społecznej miał prawo do obniżenia VAT należnego o podatek naliczony od faktur zakupu w ramach realizowanego projektu?

Wnioskodawca wskazuje, że taras w Domu Pomocy Społecznej wykorzystywany jest do czynności zwolnionych od podatku, tj. świadczenia usług społecznych z zakwaterowaniem, służących wyłacznie mieszkańcom domu Pomocy Społecznej.

Wnioskodawca uważa, że w związku z powyższym nie było możliwe obniżenie kwoty podatku należnego o podatek naliczony, wynikającego z faktur zakupu dotyczących realizowanego projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. nadanym treścią art. 1 pkt 40 lit. d ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 35), obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz treść powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że przy założeniu, że dokonane zakupy nie służą wykonywaniu czynności opodatkowanych (na co wskazuje treść wniosku), w świetle powołanego art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług.

Wskazuje się, że przedmiotem oceny nie była prawidłowość korzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia od podatku z tytułu świadczonych usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 22 ustawy, gdyż nie było to przedmiotem zapytania. W związku z tym interpretacji udzielono przy założeniu, że Wnioskodawca korzysta w sposób uprawniony ze wskazanego zwolnienia od podatku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.