1. Czy po dniu 1 stycznia 2012 r. od całej ilości kupionego węgla do wytwarzania ciepła, powinien (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2012 r. (data wpływu 15 lutego 2012 r.), uzupełnionym w dniu 2 maja 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku wyrobów węglowych zakupionych przez podmiot, będący zakładem energochłonnym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2012 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 2 maja 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku wyrobów węglowych zakupionych przez podmiot, będący zakładem energochłonnym.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej paliw do pojazdów silnikowych, sprzedaży artykułów spożywczych na stacjach paliw, a od 2011 r. wytwarzania i sprzedaży ciepła w wydzierżawionej kotłowni. Produkowane ciepło służy do wytwarzania ciepłej wody użytkowej i ogrzewania nieruchomości. Do wytwarzania ciepła zużywany jest węgiel kamienny. Odbiorcami ciepła są mieszkańcy budynków mieszkalnych wielolokatorowych, należących do spółdzielni mieszkaniowej, wspólnot mieszkaniowych, Urzędu Gminy, Policji, Poczty Polskiej, Telekomunikacji oraz stolarni. Ciepłą wodę pobierają wyłącznie mieszkańcy budynków mieszkalnych, natomiast ciepło służące do ogrzewania nieruchomości pobierają wszyscy wyżej wymienieni.

Kotłownia stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, który obejmuje również zobowiązania, jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie. Wyodrębnienie organizacyjne polega na tym, że jest prowadzona jako jeden z kilku przedmiotów działalności gospodarczej zgłoszonej w Ewidencji Działalności Gospodarczej. Wykorzystywana jest do wytwarzania i zaopatrywania w parę wodną i gorącą wodę sieci c. o. przez określone do tych zadań aktywa, które nie są wykorzystywane w pozostałych przedmiotach działalności. Kotłownia znajduje się w innym, odrębnym miejscu iż pozostałe punkty Pana działalności gospodarczej. Wyodrębnienie finansowe polega na tym, że przedmiotem działalności jaka jest prowadzenie kotłowni przyporządkowane są przychody i koszty, należności i zobowiązania dotyczące wyłącznie kotłowni. Jest ona przeznaczona do realizacji zadań gospodarczych, polegających na wytwarzaniu i zaopatrywaniu w parę wodną, gorącą wodę sieci c. o. lokali mieszkalnych. Mogłaby stanowić niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Udział zakupów wyrobów węglowych, niezbędnych do realizacji zadań gospodarczych, w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego ustalany jest procentowy udział. Udział procentowy wyliczony na podstawie powyższego schematu w doniesieniu do kotłowni wynosi 46,59%, a w odniesieniu do całego przedsiębiorstwa wynosi 2,20%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy po dniu 1 stycznia 2012 r. od całej ilości kupionego węgla do wytwarzania ciepła, powinien Pan płacić podatek akcyzowy...
2. Czy węgiel zużywany do wytwarzania ciepła dla potrzeb wielolokatorowych budynków mieszkalnych i Urzędu Gminy jest zwolniony od podatku akcyzowego...
3. Czy powinien Pan zapłacić podatek akcyzowy od węgla zakupionego w grudniu 2011 r., a zużytego po dniu 1 stycznia 2012 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, kotłownia, która jest jednym z przedmiotów działalności, spełnia warunki definicji zakładu energochłonnego. Węgiel, który jest wykorzystywany do celów opałowych w kotłowni, jest przeznaczony tylko do ogrzewania pomieszczeń lokatorskich i wytwarzania gorącej wody.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Wyrobami węglowymi ? stosownie do zapisu ust. 1 pkt 1a powyższego artykułu - są wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ww. ustawy.

W załączniku tym wymieniono:

• w poz. 19 pod kodem CN ex 2701: węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych,

• w poz. 20 pod kodem CN ex 2702: węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych,

• w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00: koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Z objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym wynika iż oznaczenie ?ex? - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
4. import wyrobów węglowych;
5. eksport wyrobów węglowych;
6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.

W myśl ust. 3 powyższego artykułu, jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Zasadą jest zatem, iż obrót wyrobami węglowymi jest objęty systemem podatku akcyzowego, niemniej ustawodawca przewidział liczne wyłączenia od tej zasady stosując zwolnienia.

W myśl art. 163 ust. 1 ustawy, w okresie do dnia 1 stycznia 2012 r. zwalnia się od akcyzy, węgiel i koks objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00, przeznaczone do celów opałowych.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy (obowiązującym od dnia 2 stycznia 2012 r.), zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

Zgodnie z ust. 2 pkt 8 tegoż artykułu, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez zakłady energochłonne do celów opałowych.

Przez zakłady energochłonne - w myśl ust. 10 wskazanego artykułu - rozumie się podmioty, u których udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w skali roku poprzedzającego rok, w odniesieniu do którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z kolei podmiotem zużywającym jest - w świetle art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a) ustawy - podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Stosownie do zapisu art. 31a ust. 4-7 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych, z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej, po uprzednim pisemnym poinformowaniu właściwego naczelnika urzędu celnego o formie jej prowadzenia. Ewidencja powinna zawierać informacje umożliwiające ustalenie ilości otrzymanych wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, terminu wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania, oraz informacje o dokumentach dostawy i kodzie CN wyrobów węglowych. Ewidencja, oraz dokument dostawy powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ewidencja została sporządzona, a dokument dostawy potwierdzony przez odbiorcę.

Szczegółowy zakres danych, jakie powinna zawierać ewidencja wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy oraz sposób jej prowadzenia został określony w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 ze zm.).

Wykładnia art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy, prowadzi do wniosku, że warunkiem zasadności zastosowania zwolnienia do wyrobów węglowych przeznaczonych do celów opałowych jest ich docelowe zużywanie przez zakłady energochłonne, a więc podmioty spełniające przesłanki, określone w treści ust. 10 ww. artykułu oraz dodatkowo prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych.

Biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny oraz powołane regulacje stwierdzić należy, że wyroby węglowe kupione przez Pana (zarówno przed, jak i po dniu 1 stycznia 2012 r.) korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku akcyzowym, o ile kotłownia spełnia kryteria uznania jej za zakład energochłonny w rozumieniu art. 31a ust. 10 ww. ustawy, pod warunkiem prowadzenia przez Pana ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych, o której mowa w ust. 4-7 ww. artykułu.

Niezależnie od powyższego należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.