Czynność spalenia biogazu w pochodni zbiornika - stawka podatku akcyzowego w wysokości 0 zł. W związku (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2013 r. (data wpływu 11 grudnia 2013 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania akcyzą czynności spalenia nadmiaru wyrobów gazowych w pochodni zbiornika ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania akcyzą czynności spalenia nadmiaru wyrobów gazowych w pochodni zbiornika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka pozyskuje w oczyszczalni ścieków biogaz ? wyrób energetyczny o kodzie CN 2711 29 00, który jest wyrobem akcyzowym wymienionym w poz. 28 załącznika nr 1 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U z 2011 r. Nr 108, poz. 626, z późn. zm.). Wytworzony biogaz magazynowany jest w zbiorniku, który pozwala zmagazynować biogaz wytworzony w ciągu ok. 5 godzin normalnej pracy oczyszczalni ścieków. Ilość biogazu wprowadzonego do zbiornika z obu komór fermentacyjnych rejestrowana jest za pomocą elektronicznych przepływomierzy. Biogaz ten używa się: w większej części do czynności zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 31b ust. 3 pkt 2 ustawy - tj. w procesie produkcji energii elektrycznej oraz w celu opałowym podlegającym akcyzie - tj. do podgrzewania w kotłach wody używanej do podtrzymania fermentacji osadów ściekowych i ogrzewania pomieszczeń oczyszczalni ścieków. Instalacja odprowadzająca biogaz ze zbiornika wyposażona jest w dwa elektroniczne przepływomierze rejestrujące: łączną ilość biogazu użytego do produkcji energii elektrycznej oraz spalanego w kotłach podgrzewających wodę, oraz ilość biogazu użytego do produkcji energii elektrycznej. Ilość biogazu użytego na cel podlegający akcyzie ustalona jako różnica odczytów obu przepływomierzy. Możliwości magazynowania biogazu ograniczone są pojemnością zbiornika i koniecznością utrzymywania w nim dopuszczalnego ciśnienia. Zbiornik biogazu, w celu wyeliminowania ryzyka wybuchu i zagrożenia dla środowiska, wyposażony jest w urządzenie spalające okresowy nadmiar biogazu w pochodni. Jest to urządzenie działające automatycznie, po przekroczeniu granicznego ciśnienia, które nie zostało wyposażone w żaden system pomiarowy. Ilość biogazu spalonego w pochodni może być natomiast oszacowana jako różnica pomiaru biogazu wprowadzonego do zbiornika z komór fermentacyjnych i łącznego zarejestrowanego użycia gazu, po skorygowaniu o maksymalną pojemność zbiornika. Dane rejestrowane przez wszystkie zainstalowane przepływomierze odczytywane są za pomocą wyspecjalizowanego oprogramowania, które zapewnia także ich bezpieczne przechowywanie i raportowanie w niezbędnych przekrojach i okresach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy spalenie okresowego nadmiaru biogazu w pochodni zbiornika ? konieczne ze względów bezpieczeństwa urządzeń i środowiskowych ? stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, jako czynność użycia wyrobu gazowego podlegająca akcyzie?
2. Czy spalenie okresowego nadmiaru biogazu w pochodni zbiornika jest czynnością podlegającą akcyzie i wymagane będzie w tym zakresie prowadzenie przez Spółkę ewidencji wyrobów gazowych na podstawie art. 91b ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym ? aby obliczyć należny od tego podatek akcyzowy?

Stanowisko Wnioskodawcy.

I. W ocenie Wnioskodawcy, spalenie okresowego nadmiaru biogazu w pochodni zbiornika nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Uzasadnienie stanowiska:

1. Spółka nie jest finalnym nabywcą gazowym w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. W opisanym przypadku może być uznana za pośredniczący podmiot gazowy, ?co się wzajemnie wyklucza?.
   
2. Przedmiot i podmiot opodatkowania wynika z ustawy podatkowej, czyli ustawy o podatku akcyzowym. Opisany przypadek przedmiotu opodatkowania ?się tam jednak nie mieści?, ponieważ Spółka będąca pośredniczącym podmiotem gazowym, w myśl art. 2 pkt 23d lit. b ww. ustawy, używa wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy. Nie spełnia kryterium przedmiotowego i podmiotowego ?dla powstania akcyzy? w rozpatrywanym przypadku, gdyż:




1. ?nie da się powiedzieć?, że spalając okresowo nadmiar biogazu w pochodni zbiornika Spółka w ogóle używa wyrobów akcyzowych dla celów objętych zwolnieniem i jednocześnie opodatkowanych, a co skutkuje, na podstawie art. 9c ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, powstaniem przedmiotu opodatkowania.
   Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ww. ustawy, przez podmiot zużywający rozumie się podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia. Spółka występuje, jako podmiot zużywający, jedynie w przypadku wykorzystywania biogazu do produkcji energii elektrycznej. Natomiast ?nie da się powiedzieć w żaden sposób?, że Spółka zużywa biogaz spalając go w pochodni. Innymi słowy, nie zużywa go w tej sytuacji wcale. To przeczy etymologii tego pojęcia, pomijając już to, że zacytowana wyżej definicja zużywania oznacza tylko używanie biogazu na cele zwolnione z akcyzy, a nie żadne inne zużywanie (tym innym, a nie będącym zużywaniem w rozumieniu ww. ustawy, jest spalanie tego biogazu).
   
2. spalając nadwyżkę biogazu w pochodni Spółka nie wie, czy te konkretne spalane ilości biogazu trafiłby na cele opodatkowane, czy też objęte zwolnieniem od akcyzy. Nie można w ogóle określić ich przeznaczenia. Dopiero bowiem ze zbiornika biogaz trafia na cele zwolnione albo opodatkowane akcyzą, poprzez instalację odprowadzającą gaz ze zbiornika, a co jest mierzone przez dwa elektroniczne przepływomierze. Brak jest możliwości zadeklarowania przeznaczenia spalonego gazu (spalanie następuje przed skierowaniem gazu do produkcji energii elektrycznej albo do podgrzewania wody) ? ponieważ spalenie biogazu poprzedza jego przeznaczenie na wskazane wyżej dwa cele ? uniemożliwia w konsekwencji jego opodatkowanie akcyzą. Tylko bowiem podgrzewanie w kotłach wody biogazem byłoby opodatkowane akcyzą, a spalany w pochodni biogaz tam nie dociera, czyli ?nie ma nawet czego opodatkować?. Poza tym akcyzie podlega użycie, a nie produkcja gazu. Tutaj występuje tylko produkcja biogazu, a nie jego użycie.
   
3. ustawa o podatku akcyzowym określa przypadki, kiedy straty wyrobów akcyzowych są opodatkowane akcyzą (np. w art. 8 ust. 3 ww. ustawy). ?Taki przypadek się tam nie mieści?. Konkretnie nie ma takiego przypadku w art. 9c ww. ustawy, zawierającym zamknięty, katalog przedmiotu opodatkowania. To, iż spalony w pochodni biogaz jest ?stratą, jest oczywiste, Spółka traci na tym finansowo?. Ale nie jest to przypadek opodatkowania takiej straty akcyzą. Biorąc pod uwagę powyższe jeszcze raz stwierdzić trzeba, iż biogaz spalany w pochodni nie podlega opodatkowaniu akcyzą.

II. Skoro, jak ?udowodniono? powyżej, biogaz spalany w pochodni nie podlega akcyzie, to siłą rzeczy w tym zakresie Spółka nie musi prowadzić ewidencji wyrobów gazowych na podstawie art. 91b ust. 2 ww. ustawy. Jej prowadzenie jest związane z opodatkowaniem akcyzą, ?co tutaj nie występuje?. Spółka takową ewidencję prowadzi, ale tylko w związku z podgrzewaniem biogazem wody w kotłach, ale jest to inny przypadek niż wyżej opisany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby gazowe to wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Z kolei, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy, finalny nabywca gazowy to podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub
   
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe
   - niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

W myśl art. 9c ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów
1. gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
   
2. sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;
   
3. import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
   
4. użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;
   
5. użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:




1. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
   
2. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,
   
3. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.

W przypadku wyrobów gazowych, zgodnie z art. 11b ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

1. nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
2. wydania wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, w przypadku ich sprzedaży na terytorium kraju;
3. powstania długu celnego, w przypadku importu wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
4. użycia wyrobów gazowych przez podmioty w przypadkach, o których mowa w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5.

Podatnikiem akcyzy, zgodnie art. 13 ust. 1 ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot:

1. nabywający lub posiadający wyroby akcyzowe znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od wyrobów tych nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony;

2. będący nabywcą końcowym zużywającym energię elektryczną, jeżeli od tej energii nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu;

2a.będący nabywcą lub posiadaczem suszu tytoniowego niebędący podmiotem prowadzącym skład podatkowy, pośredniczącym podmiotem tytoniowym lub rolnikiem, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od tego suszu zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tego suszu;

3. u którego powstają ubytki wyrobów akcyzowych lub doszło do całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20, również gdy nie jest właścicielem tych wyrobów akcyzowych;

4. będący przedstawicielem podatkowym;

5. będący zarejestrowanym odbiorcą, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca - z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych na rzecz innego podmiotu;

6. będący zarejestrowanym wysyłającym, jeżeli wysyła z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe z miejsca importu;

7. dokonujący użycia lub sprzedaży wyrobów węglowych, które uzyskał w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;

8. będący pośredniczącym podmiotem tytoniowym zużywającym susz tytoniowy;

9. będący podmiotem prowadzącym skład podatkowy zużywającym susz tytoniowy do innych celów niż produkcja wyrobów tytoniowych;

10. będący pośredniczącym podmiotem węglowym używającym wyrobów węglowych;

11. będący finalnym nabywcą węglowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 5;

12. będący pośredniczącym podmiotem gazowym używającym wyrobów gazowych;

13. będący finalnym nabywcą gazowym - w przypadku, o którym mowa w art. 9c ust. 1 pkt 5.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:

1. objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
   
2. objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;
   
3. objęte pozycjami CN 2901 i 2902;
   
4. oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
   
5. objęte pozycją CN 3403;
   
6. objęte pozycją CN 3811;
   
7. objęte pozycją CN 3817;
   
8. oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
   
9. pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN;
   
10. pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN.

Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych ? art. 86 ust. 2 ustawy.

Paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2 (art. 86 ust. 3 ustawy).

Podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15°C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ) (art. 88 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z art. 88 ust. 7 ustawy, do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe, które wynoszą:

1. dla wyrobów gazowych o kodzie CN 2705 00 00:

1. 18,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu koksowniczego powstającego w procesie produkcji koksu metodą wysokotemperaturowego odgazowania węgla koksowego,
   
2. 18,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ekspansyjnego i gazów resztkowych powstających na ciągach technologicznych nieorganicznych,
   
3. 7,8 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu konwertorowego będącego produktem ubocznym w trakcie procesu zachodzącego w konwertorze tlenowym w czasie przedmuchiwania tlenem ciekłej surówki żelaza,
   
4. 3,6 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu wielkopiecowego będącego produktem ubocznym w trakcie procesu zachodzącego w wielkim piecu podczas przetapiania spieku rudnego i rudy żelaza na surówkę, w procesie redukcyjnym,
   
5. 1,9 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu nadmiarowego będącego produktem ubocznym suchego chłodzenia koksu,
   
6. 1,8 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu gardzielowego stanowiącego produkt odpadowy powstający w procesie wytapiania w piecach szybowych wsadu w postaci brykietów koncentratu miedziowego, koksu oraz mieszanki żużla konwertorowego i żużla z wytopu ołowiu,
   
7. 18,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla wyrobu gazowego niewymienionego w lit. a-f lub gdy nie można ustalić rodzaju wyrobu gazowego;

2. dla wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 11 00 - 45,2 GJ/1000 kilogramów;

3. dla wyrobów energetycznych o kodach CN od 2711 12 do 2711 19 00 - 46,0 GJ/1000 kilogramów;

4. dla wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00:

1. 31,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego wysokometanowego grupy E,
   
2. 27,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego zaazotowanego grupy Lw,
   
3. 24,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego zaazotowanego grupy Ls,
   
4. 20,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego zaazotowanego grupy Ln,
   
5. 16,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego zaazotowanego grupy Lm,
   
6. 31,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla wyrobu gazowego niewymienionego w lit. a-e;

5. dla wyrobów gazowych o kodzie ex CN 2711 29 00:

1. 24,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla wyrobu gazowego propan-butan-powietrze,
   
2. 115 GJ/1000 metrów sześciennych dla wyrobu gazowego propan-butan-rozprężony;

6. dla wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00 - 31,0 GJ/1000 metrów sześciennych;

7. dla wyrobów gazowych niewymienionych w pkt 1, 2, 4 i 5 - 31,0 GJ/1000 metrów sześciennych.

Z kolei, zgodnie z art. 89 ust. 1 ustawy, stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla:

1. węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 - 1,28 zł/1 gigadżul (GJ);

2. benzyn silnikowych o kodach CN 2710 11 45 lub 2710 11 49 oraz wyrobów powstałych ze zmieszania tych benzyn z biokomponentami, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach - 1.565,00 zł/1000 litrów;

3. (uchylony);

4. benzyn lotniczych o kodzie CN 2710 11 31, paliw typu benzyny do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 11 70 oraz nafty pozostałej o kodzie CN 2710 19 25 - 1.822,00 zł/1000 litrów;

5. paliw do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 19 21 - 1.446,00 zł/1000 litrów;

6. olejów napędowych o kodzie CN 2710 19 41 oraz wyrobów powstałych ze zmieszania tych olejów z biokomponentami, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach - 1.196,00 zł/1000 litrów;

7. (uchylony);

8. biokomponentów stanowiących samoistne paliwa, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach, przeznaczonych do napędu silników spalinowych, bez względu na kod CN - 1.196,00 zł/1000 litrów;

9. olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych o kodach CN od 2710 19 41 do 2710 19 49, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi - 232,00 zł/1000 litrów;

10. olejów opałowych o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 69:

1. z których 30% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C lub których gęstość w temperaturze 15°C jest niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi - 232,00 zł/1000 litrów,
2. pozostałych, niepodlegających obowiązkowi barwienia i znakowania na podstawie przepisów szczególnych - 64,00 zł/1000 kilogramów;

11. olejów smarowych, pozostałych olejów o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, z wyłączeniem wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe, parafina ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN 2710 19 99 - 1.180,00 zł/1000 litrów;

12. gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych:

1. gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 oraz gazowych węglowodorów alifatycznych objętych pozycją CN 2901:

• skroplonych - 695,00 zł/1000 kilogramów,
• w stanie gazowym - 11,04 zł/1 gigadżul (GJ),

b. wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach:

• biogazu, bez względu na kod CN - 0 zł,
• wodoru i biowodoru o kodzie CN 2804 10 00 - 0 zł,

c. pozostałych - 14,72 zł/1 GJ;

13. gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych - 1,28 zł/1 gigadżul (GJ);

14. pozostałych paliw silnikowych - 1.822,00 zł/1000 litrów;

15. pozostałych paliw opałowych:

1. w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest:

• niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 232,00 zł/1000 litrów,
• równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 64,00 zł/1000 kilogramów,

b. gazowych - 1,28 zł/gigadżul (GJ).

Stawka akcyzy na wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł (art. 89 ust. 2 ustawy).

Z opisu wniosku wynika, że Spółka pozyskuje biogaz ? wyrób energetyczny o kodzie CN 2711 29 00. Możliwości magazynowania biogazu ograniczone są pojemnością zbiornika i koniecznością utrzymywania w nim dopuszczalnego ciśnienia. Zbiornik biogazu wyposażony jest w urządzenie spalające nadmiar biogazu w pochodni. Jest to urządzenie działające automatycznie. Ilość biogazu spalonego w pochodni może być oszacowana.

Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii opodatkowania akcyzą czynności okresowego spalenia nadmiaru biogazu w pochodni zbiornika oraz ? w związku z powyższym ? obowiązku prowadzenia ewidencji w celu obliczenia należnego podatek akcyzowy.

W ocenie Wnioskodawcy, spalenie nadmiaru biogazu w pochodni zbiornika nie podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Ponadto, z uwagi na fakt, że biogaz spalany w pochodni nie podlega akcyzie ? to w tym zakresie ? Spółka nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji wyrobów gazowych ? w rozumieniu art. 91b ust. 2 ustawy.

Mając na uwadze zdarzenia opisane we wniosku oraz obowiązujące regulacje z zakresu podatku akcyzowego stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe tylko w części.

Przede wszystkim wskazać należy, że czynność spalenia biogazu w pochodni zbiornika, co do zasady, podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym na podstawie art. 9c ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy o podatku akcyzowym. Powyższe wynika z faktu, że czynność ta wykonywana jest przez Spółkę, jako finalnego nabywcę gazowego, która w pochodni spala wyrób gazowy o kodzie CN 2711 29 00, który został uzyskany w sposób inny niż w drodze nabycia ? gaz pochodzi z prowadzonej przez Wnioskodawcę biogazowni .

Jednakże opisana czynność nie będzie efektywnie opodatkowana akcyzą, gdyż w przedmiotowej sytuacji będzie miała zastosowanie stawka podatku akcyzowego w wysokości 0 zł. Powyższe wynika z faktu, że przedmiotowy gaz nie jest zużywany w celach opałowych, zatem jest wyrobem energetycznym innym niż wyroby określone w art. 89 ust. 1 art. 1-13 ustawy. Wobec powyższego zastosowanie ma stawka podatku na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy.

Należy także zgodzić się z Wnioskodawcą (finalnym nabywcą gazowym), że w związku ze spalaniem (zużywaniem) biogazu w pochodni zbiornika nie jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 91b ust. 2 ustawy. Bowiem do prowadzenia przedmiotowej ewidencji jest zobowiązany pośredniczący podmiot gazowy używający wyrobów gazowych.

Z uwagi na fakt, że tutejszy organ nie mógł zgodzić się ze stanowiskiem Spółki w pełnym zakresie, stanowisko to należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa ? art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.