Czy użycie przez organizatora szkolenia określenia 'szkolenia' wystarczające jest do zastosowania (...)

Pismem z dnia 29.05.2007r. (data wpływu 30.05.2007r.) Spółka zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dotyczącej ustalenia, czy użycie przez organizatora szkolenia określenia 'szkolenia' wystarczające jest do zastosowania zwolnienia od podatku świadczeń w postaci sfinansowanych przez pracodawcę kosztów szkolenia pracowników w formach pozaszkolnych - na podstawie art. 21 ust. 1 pkt. 90 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. z 2000r. Dz.U. Nr 14, poz. 176 ze zm.).
Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, w celu podniesienia kwalifikacji zawodowych, Spółka kieruje swoich pracowników na szkolenia. Na fakturach otrzymywanych od organizatorów szkoleń jako nazwa usługi figuruje SZKOLENIE. Z programów szkoleń wynika jednoznacznie, że szkolenie spełnia wymogi zakwalifikowania go jako 'kursu' lub 'seminarium' w rozumieniu przepisów Ministra Edukacji i Nauki z dnia 03.02.2006r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz.U. z 2006r. Nr 31, poz. 216 ze zm.).
W związku z powyższym Spółka zwróciła się z prośbą o potwierdzenia swojego stanowiska, zgodnie z którym ponieważ z programów szkoleń wynika jednoznacznie, że szkolenie spełnia wymogi zakwalifikowania go jako 'kursu' lub 'seminarium' w rozumieniu w/w rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 03.02.2006r. - na mocy art. 21 ust. 1 pkt. 90 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych 'wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika...' podlega zwolnieniu przedmiotowemu tzn. jest wolna od podatku dochodowego.

Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi informuje, iż na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. r Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Przychodem podlegającym opodatkowaniu są, stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy,z zastrzeżeniem art. 14- 16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9 , art. 19 i art. 20 ust. 3, otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W myśl art. 12 ust. 1 w/w ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat lub świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W świetle więc powyższego, świadczenia pieniężne poniesione przez pracodawcę na sfinansowanie, bądź dofinansowanie pracownikowi szkoleń specjalistycznych stanowi przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 w/w ustawy. Nie przesądza to jednak o tym, że będzie to przychód opodatkowany, bowiem na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ze zwolnienia od podatku dochodowego korzysta wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenie zawodowe pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

Szkolenie pracowników oraz podnoszenie ich kwalifikacji zawodowych jest obowiązkiem pracodawcy, o czym stanowi art. 94 pkt 6 ustawy z dnia 26.06.1974r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 ze zm.). Na podstawie tej normy prawnej pracodawca obowiązany jest w szczególności ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych. Stanowi o tym również art. 103 w/w Kodeksu pracy wskazując jednocześnie, że zakres i warunki w jakich pracodawca ułatwia podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracowników ustalane są w drodze rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki.
Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ze zwolnienia od podatku dochodowego korzysta wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenie zawodowe pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.
W związku z postanowieniami ustawy Kodeks pracy należy zauważyć, że zwolnieniem objęto świadczenia przyznawane na podstawie:
* rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12.10.1993r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103, poz. 472 ze zm.) oraz
* rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 03.02.2006r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z 2006r. Nr 31, poz. 216 ze zm.).
W związku z powyższym przepis art. 21 ust. 1 pkt 90 w/w ustawy o podatku dochodowym należy rozpatrywać łącznie ze wskazanymi rozporządzeniami.

W § 2 w/w rozporządzenia z dnia 03.02.2006r. wskazano, że uzyskiwanie i uzupełnianie wiedzy ogólnej, umiejętności zawodowych, odbywa się w określonych formach kształcenia, a mianowicie takich jak:
1. kurs,
2. kurs zawodowy,
3. seminarium,
4. praktyka zawodowa.
Przez kurs należy rozumieć pozaszkolną formę kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 30 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności lub kwalifikacji zawodowych, realizowaną zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora kształcenia.
Kurs zawodowy jest kursem, którego program nauczania obejmuje usystematyzowane treści nauczania wybrane z programu nauczania dla zawodu, dopuszczonego do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. Wyniki kursu zawodowego są zaliczane przy podejmowaniu nauki w szkole dla dorosłych prowadzącej kształcenie zawodowe.
Seminarium jest pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 5 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy na określony temat, realizowaną zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora kształcenia.

Praktyka zawodowa jest pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania uzależnionym od złożoności umiejętności niezbędnych do wykonywania zadań zawodowych, nie krótszym jednak niż 80 godzin zajęć, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie praktycznych umiejętności zawodowych z wykorzystaniem wiedzy i doświadczenia zawodowego uczestników.
Z § 8 ust. 2 w/w rozporządzenia wynika natomiast, że w miarę potrzeby mogą być również organizowane inne formy, np. staże zawodowe, staże specjalizacyjne, praktyki zawodowe, samokształcenie kierowane itp.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnieniu podlega wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenie zawodowe pracownika.W związku z tym, ponieważ ustawodawca odniósł się do podnoszenia kwalifikacji zawodowych, należy wyjaśnić, co należy rozumieć pod tym pojęciem.
Z § 1 w/w rozporządzenia MEN z dnia 03.02.2006r. wynika, że jeżeli mowa jest o kwalifikacjach zawodowych - należy przez to rozumieć układy, wiadomości i umiejętności niezbędne do wykonywania zadań zawodowych wynikających z opisu zawodu.

Według Słownika Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN SA (Warszawa 1997-2006):
* zawód jest to umiejętność wykonywania pracy w danej dziedzinie; fachowe, stałe wykonywanie jakiejś pracy w celach zarobkowych,
* kwalifikacja jest to przygotowanie potrzebne do wykonywania zawodu.
W związku z tym, aby można było mówić o podnoszeniu kwalifikacji zawodowych, szkolenia na które Spółka kieruje swoich pracowników muszą być ściśle związane z zajęciami, które pracownicy wykonują w ramach swoich obowiązków pracowniczych. Obowiązki pracownicze natomiast mają odzwierciedlenie w zakresie obowiązków pracownika wynikających z zawartej umowy o pracę.
Formy kształcenia, co do zasady, realizowane są przez organizatorów szkolenia. Obowiązkiem organizatorów szkoleń jest bowiem dbanie o to, aby udział osób biorących udział w określonej formie kształcenia zakończył się uzyskaniem wiedzy na zarówno odpowiednim, jak i wymaganym poziomie kształcenia. W związku z tym samo użycie przez organizatora szkolenia określenia 'SZKOLENIE' nie może przesądzać o tym, że kształcenie nie jest jedną z form określonych w rozporządzeniu Ministra Edukacji i Nauki z dnia 03.02.2006r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z 2006r. Nr 31, poz. 216 ze zm.).
Jednocześnie tutejszy organ podatkowy zauważa, że aby można było uznać daną formę kształcenia za którąś z form wskazanych w rozporządzeniu z dnia 03.02.2006r. - koniecznym jest aby szkolenie zorganizowane było przez podmiot, który spełnia wymogi określone w § 1 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia - co było przedmiotem rozstrzygnięcia w wydanym przez tutejszy organ postanowieniu nr ŁUS-II-2-415/26/07/AG.

Reasumując, aby na mocy art. 21 ust. 1 pkt 90 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnić z opodatkowania wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika szkolenie spełnić musi wymogi zakwalifikowania go jako 'kursu', 'kursu zawodowego', 'seminarium' lub 'praktyki zawodowej', a ponadto również musi być zorganizowane przez podmiot spełniający określone wymogi - w rozumieniu w/w rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 03.02.2006r.
W świetle powyższego, tutejszy organ podatkowy stwierdza, iż stanowisko przedstawione we wniosku, zgodnie z którym jeżeli z programów szkoleń wynika jednoznacznie, że szkolenie spełnia wymogi zakwalifikowania go jako 'kursu' lub 'seminarium' w rozumieniu w/w rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 03.02.2006r. - na mocy art. 21 ust. 1 pkt 90 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych 'wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika...' podlega zwolnieniu przedmiotowemu tzn. jest wolna od podatku dochodowego - jest prawidłowe, stąd też postanowił jak w sentencji.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia.
Interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia na podstawie art. 14b § 1 i 2 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa.