dotyczy uznania, że w wyniku zapłaty dokonanej w EUR za fakturę, wystawioną przez krajowego dostawcę, (...)

dotyczy uznania, że w wyniku zapłaty dokonanej w EUR za fakturę, wystawioną przez krajowego dostawcę, który posiada decyzję dewizową na prowadzenie rozliczeń z Wnioskodawcą w walucie obcej, powstaną różnice kursowe wpływające na wysokość kosztów uzyskania przychodów lub przychodów w świetle ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie uznania, że w wyniku zapłaty dokonanej w EUR za fakturę, wystawioną przez krajowego dostawcę, który posiada decyzję dewizową na prowadzenie rozliczeń z Wnioskodawcą w walucie obcej, powstaną różnice kursowe wpływające na wysokość kosztów uzyskania przychodów lub przychodów w świetle ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku.

Porady prawne

Pismem z dnia 23.05.2007r. (data wpływu 31.05.2007r.) Spółka wystąpiła z pytaniem: czy powstałe przy zapłacie wartości netto różnice kursowe są kosztem uzyskania przychodu lub przychodem podatkowym?
Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności kupuje przędzę od polskiego kontrahenta, który posiada decyzje dewizową na prowadzenie rozliczeń ze Spółką-Wnioskodawcą w walucie obcej do kwoty 1.500.000,- EUR, ważną od 20.04.2007 r. do 30.04.2008. Faktura dokumentująca takie transakcje zawiera dane dotyczące ceny jednostkowej netto i wartości sprzedaży netto w EUR oraz przeliczenie wartości sprzedaży netto na złote po kursie średnim Narodowego Banku Polskiego z dnia poprzedzajacego dzień uzyskania przychodu lub po kursie z dnia wystawienia faktury wraz z wyliczonym w złotych podatkiem VAT 22% i wartością brutto w złotych. Kwotę podatku uiszcza kontrahentowi w złotych, natomiast zapłata wartości sprzedaży netto następuje w walucie.
Zdaniem Spółki powstałe w wyniku zapłaty różnice kursowe stanowią odpowiednio koszt uzyskania przychodu lub przychód podatkowy w świetle art. 15a ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają nigdzie warunku, że faktura taka musi być wystawiona przez nierezydenta.
Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi informuje, że zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) po 1 stycznia 2007r. podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie art. 15a w/w ustawy albo na podstawie przepisów o rachunkowości.

Stosownie do art. 15a. ust. 1 w/w ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.
Zgodnie z przepisami powołanego ust. 2 pkt 2 dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.
Natomiast stosownie do ust. 3 pkt 2 ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.
Przy czym:
* stosownie do art. 15a ust. 6 w/w ustawy przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu, natomiast
* zgodnie z art. 15a ust.

7 w/w ustawy za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 - dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.
Jak wynika z powołanych przepisów różnice kursowe zwiększające przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe powstają, pomiędzy:

* wartością poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej wynikającego z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu, oraz
* wartością tego kosztu w dniu uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.
W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku na fakturze wystawionej przez polskiego kontrahenta Spółki wartość netto sprzedaży wyrażona jest w EUR, przez co spełniony jest warunek wyrażenia poniesionego kosztu w walucie obcej. Z wniosku wynika, że Spółka ustala różnice kursowe na podstawie art. 15a w/w ustawy.
Dokonując zatem zapłaty w walucie EUR za zakupioną przędzę od polskiego kontrahenta na podstawie wystawionej przez niego faktury Spółka jest obowiązana do ustalenia różnic kursowych zwiększających odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe, zastosować przepisy art. 15a ust. 2 i ust. 3 w/w ustawy.

Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego uznając za prawidłowe stanowisko Spółki przedstawione we wniosku, postanowił jak w sentencji.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia.
Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia na podstawie art. 14b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika