Wniosek dotyczy zastosowania podwyższonej o współczynnik nie wyższy niż 3,0 stawki amortyzacyjnej (...)

Wniosek dotyczy zastosowania podwyższonej o współczynnik nie wyższy niż 3,0 stawki amortyzacyjnej w przypadku używania środków trwałych w zakładzie położonym na terenie gminy o szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym albo w gminie zagrożonej recesją i degradacją społeczną w świetle art. 16k ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie zastosowania podwyższonej o współczynnik nie wyższy niż 3,0 stawki amortyzacyjnej w przypadku używania środków trwałych w zakładzie położonym na terenie gminy o szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym albo w gminie zagrożonej recesją i degradacją społeczną w świetle art. 16k ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione w złożonym wniosku.

Porady prawne

Pismem z dnia 13.02.2006r. (data wpływu 15.02.2006r.) uzupełnionym pismem z dnia 26.04.2006r. Spółka zwróciło się z prośbą o wyjaśnienie, czy zgodnie z art. 16k ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych można podwyższać stawki amortyzacyjne z Wykazu o współczynnik nie wyższy niż 3,00 w przypadku amortyzacji środków trwałych używanych w zakładzie położonym w gminie wymienionej w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 23 kwietnia 2002r. w sprawie określenia powiatów (gmin) zagrożonych strukturalną recesją i degradacją społeczną, w których stosuje się szczególne instrumenty ekonomiczno-finansowe i inne preferencje (Dz. U. z 2002r. Nr 62, poz. 560).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka posiada zakłady w Łodzi i w Pabianicach i jej zdaniem podatnik może zastosować współczynnik 3,00 do ustalania stawek amortyzacyjnych środków trwałych zlokalizowanych w tych zakładach.

Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi informuje, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu uzyskania przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Na podstawie art. 15 ust. 6 w/w ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Jednocześnie stosownie do art. 16k ust. 1 i 2 odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji oraz środków transportu, z wyjątkiem samochodów osobowych, o których mowa w art. 16 ust. 3a, w pierwszym podatkowym roku ich używaniu przy zastosowaniu stawek podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych podwyższonych, z zastrzeżeniem ust. 2, o współczynnik nie wyższy niż 2,0, a w następnych latach podatkowych od ich wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania.

Począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody określonej w art. 16i ust. 1, podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16i.
W przypadku używania środków trwałych, określonych w ust. 1, w zakładzie położonym na terenie gminy o szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym albo w gminie zagrożonej recesją i degradacją społeczną, których wykaz na podstawie odrębnych przepisów ustala Rada Ministrów, stawki podane w wykazie stawek amortyzacyjnych można podwyższyć przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 3,0, dokonując obliczenia odpisów amortyzacyjnych zgodnie z zasadą określoną w ust. 1.

Ponadto stosownie do treści art. 16k ust. 3 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jeżeli w trakcie roku podatkowego gmina zostanie wyłączona z wykazu, o którym mowa w ust. 2, podatnik może stosować do końca tego roku podwyższone stawki amortyzacyjne.

Wykaz powiatów (gmin) zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym opublikowany został w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1999r. w sprawie określenia powiatów (gmin) zagrożonych szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym (Dz.U. z 1999r. Nr 110, poz. 1264; ostatnia zmiana: Dz.U. z 2001r. Nr 151, poz. 1702). Rozporządzenie to utraciło moc z dniem 1 stycznia 2006r. na podstawie art. 149 ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2004r. Nr 99, poz. 1001 z późn. zm.).

Natomiast wykaz powiatów (gmin) zagrożonych strukturalną recesją i degradacją społeczną, w których stosuje się szczególne instrumenty ekonomiczno-finansowe oraz preferencje przewidziane m.in. w ustawie z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych - dla podatników używających środków trwałych w gminach o szczególnym zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym albo zagrożonych recesją, opublikowany był w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 23 kwietnia 2002r. w sprawie określenia powiatów (gmin) zagrożonych strukturalną recesją i degradacją społeczną, w których stosuje się szczególne instrumenty ekonomiczno-finansowe i inne preferencje (Dz. U. z 2002r. Nr 62, poz. 560) - rozporządzenie to obowiązywało do końca 2002r.

Analizując treść wyżej przytoczonych przepisów należy stwierdzić, iż przepis art. 16k ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie może być stosowany.

W związku z powyższym Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi uznając stanowisko Spółki za nieprawidłowe orzekł jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawce i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia na podstawie art. 14 b § 1 i 2 Ordynacji podatkowej.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika