Pytanie dotyczy zasad opodatkowania w Polsce dochodów z tytułu pracy najemnej wykonywanej na terytorium (...)

Pismem z dnia 03.03.2006 r. skierowanym do Ministerstwa Finansów Spółka zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie dotyczącej opodatkowania świadczeń pracowników w związku z oddelegowaniem ich do pracy w Szwecji - na podstawie postanowień Konwencji z dnia 19.11.2004 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2006 r. Nr 26, poz. 193).Postanowieniem Nr DD4/PB6/033-0568-mm/06/924 z dnia 11 września 2006 r. Minister Finansów uznał za nieprawidłowe stanowisko jednostki w sprawie dotyczącej opodatkowania dochodów z tytułu pracy najemnej wykonywanej na terytorium Szwecji.Tutejszego organ podatkowy otrzymał wystąpienie Spółki w celu załatwienia sprawy zgodnie z właściwością, w części dotyczącej zasad opodatkowania w Polsce dochodów z tytułu pracy najemnej wykonywanej na terytorium Szwecji na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).
Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Spółka wysyła w ramach delegacji służbowych kilku pracowników do Szwecji. Są to osoby mające miejsce zamieszkania w Polsce, zatrudnione w polskiej spółce, która wypłaca im wynagrodzenie oraz diety i inne należności z tytułu podróży służbowych. Wnioskodawca nie ma siedziby ani zakładu na terytorium Szwecji. Ponieważ Spółka podpisała duży kontrakt, istnieje duże prawdopodobieństwo, że liczba 183 dni pracy za granicą koordynatorów zostanie przekroczona.Spółka ma wątpliwości w jaki sposób powinna zachować się, jako płatnik należności pracowniczych. W ocenie wnioskodawcy, ponieważ polsko-szwedzka konwencja o unikaniu podwójnego opodatkowania obowiązuje od 01.01.2006 r., przy obliczaniu 183 dni należy liczyć dni tylko z 2006 r. Dopóki pobyt pracownika w Szwecji nie przekroczy 183 dni należy postępować tak, jakby pracownik osiągał dochody tylko w Polsce. Jeżeli pobyt pracownika za granicą przekroczy 183 dni jego dochody będą opodatkowane w Szwecji, tj. należy zapłacić zaliczki na podatek za cały okres pobytu za granicą.

Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi informuje, iż z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wynika tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy, czyli osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Źródła przychodów znajdujące się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegają opodatkowaniu z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska. Obowiązek stosowania umów międzynarodowych wynika z art. 4a ww. ustawy. Kwestie związane z opodatkowaniem wynagrodzeń otrzymywanych za pracę w Szwecji regulują przepisy art. 15 ust.

1 i ust. 2 Konwencji z dnia 19.11.2004 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2006 r. Nr 26, poz. 193). W postanowieniu Nr DD4/PB6/033-0568-mm/06/924 z dnia 11 września 2006 r. Minister Finansów wyjaśnił m.in. kiedy wynagrodzenie otrzymywane za pracę w Szwecji podlegało będzie opodatkowaniu w Polsce albo w Szwecji, jak również jak należy liczyć 183 dni pobytu w Szwecji, co jest rozstrzygające w danej sprawie dla stwierdzenia, czy wynagrodzenie pracowników oddelegowanych do pracy w Szwecji podlegać będzie tam opodatkowaniu.

W związku z powyższym Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi może odnieść się jedynie do obowiązków spółki jako płatnika zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, wynikających z przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.Zasady opodatkowania przychodów ze stosunku pracy oraz obowiązki ciążące na płatnikach regulują przepisy art. 31 i 32 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl których osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane 'zakładami pracy', są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody m.in. ze stosunku pracy. Tak więc do momentu przekroczenia 183 dni pobytu za granicą na spółce jako płatniku ciąży obowiązek obliczania, pobierania oraz wpłacania zaliczek od wynagrodzeń oddelegowanych pracowników. Natomiast po przekroczeniu 183 dni pobytu pracowników za granicą, spółka jako płatnik nie jest obowiązana do obliczania, poboru i wpłacania zaliczek od wypłat pracowników. Jednakże w takiej sytuacji, w celu zapobieżenia jednoczesnemu opodatkowaniu w Polsce i w Szwecji dochodów oddelegowanych pracowników, płatnik może wystąpić do tutejszego organu podatkowego o zwrot zaliczek na podatek dochodowy, zapłaconych od wynagrodzeń dotyczących całego okresu pobytu w Szwecji. Jak stwierdził Minister Finansów w ww. postanowieniu z dnia 11 września 2006 r., 'gdy okres 183 dni zostanie przekroczony w 2006r. wówczas dochody uzyskane z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Szwecji podlegają opodatkowaniu w Szwecji, jednak zasada ta ma zastosowanie jedynie do dochodów uzyskanych od dnia 01.01.2006 r.' . W świetle powyższego Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi stwierdza, iż stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10.03.2006 r. jest nieprawidłowe, stąd też postanowił jak w sentencji.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia. Interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia na podstawie art. 14b § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa.