- Czy o kwotę zapłaconej prowizji naliczonej przez bank od udzielonego kredytu gotówkowego konsumenckiego, (...)

Wątpliwości podatnika dotyczą kwestii:

- możliwości powiększenia wartości początkowej samochodu o koszty prowizji naliczonej przez bank (w wysokości 960,00 zł) od udzielonego kredytu,

- zaliczania płaconych odsetek od zaciągniętego kredytu (po przekazaniu środka trwałego do używania) w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Zdaniem wnioskodawcy wartość początkową środka trwałego powinien powiększyć o zapłaconą prowizję bankową w wysokości 960,00 zł, a płacone przez 5 lat odsetki od przedmiotowego kredytu zarachowywać w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Dokonując oceny stanu faktycznego i stanowiska wnioskodawcy przedstawionego we wniosku w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego stwierdza się co następuje.

Zagadnienia o których mowa w złożonym zapytaniu zostały uregulowane w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14 poz.176 z późn. zm.).

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 cyt. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Zatem kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, które mają na celu osiągnięcie nowych przychodów lub powiększenie już istniejących, a także te które mają na celu zabezpieczenie i zachowanie istnienia danego źródła przychodu.

Tak więc w każdym przypadku między kosztem a przychodem musiwystąpić związek przyczynowo-skutkowy. Ciężar wskazania takiego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne. Ponadto, aby określony wydatek mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nie może być wyłączony z kosztów podatkowych w oparciu o art. 23 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy. Z kolei przepis art. 23 ust. 1 pkt 8 lit a wyżej powołanej ustawy stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Ponadto art. 23 ust. 1 pkt. 32 tej samej ustawy wyklucza zaliczanie do kosztów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań.

Przepisy prawa podatkowego nie uzależniają możliwości zaliczania w koszty uzyskania przychodu wydatków poniesionych na spłatę odsetek od pożyczek (kredytów) przeznaczonych na sfinansowanie prowadzonej działalności gospodarczej od klasyfikacji czy nazwy kredytów, które stosowane są przez instytucje finansowe. Nie uzależniają również możliwości dokonywania zaliczenia w koszty odsetek, biorąc za kryterium rodzaj zaciągniętego kredytu.

Warunkiem uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z uzyskaniem kredytu oraz odsetek od kredytu jest fakt ich zapłacenia oraz istnienie związku przyczynowo - skutkowego między kredytem a przychodem z działalności gospodarczej. Decydujące znaczenie dla ustalenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ma faktyczne przeznaczenie środków uzyskanych z tytułu zaciągniętego kredytu na sfinansowanie działalności gospodarczej.

Jeżeli zatem podatnik udowodni w sposób umożliwiający niewątpliwe i jednoznaczne stwierdzenie, że kredyt został przeznaczony faktycznie na zakup samochodu ciężarowego używanego w działalności gospodarczej, to spłatę odsetek od zaciągniętego ww. kredytu można zaliczyć w koszty działalności gospodarczej.

W myśl przepisu art. 22 ust. 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o z uwzględnieniem art. 23.

Art. 22a ust. 1 pkt 2 w/cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23 a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do regulacji art. 22d ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składniki majątku, o których mowa w art. 22a - 22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust.1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania.

Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych, które stanowią podstawę obliczania odpisów amortyzacyjnych określa art. 22g ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

I tak w myśl ust. 3 powołanego przepisu, wartość początkową środków trwałych nabytych w drodze kupna stanowi ich cena nabycia, za którą uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Reasumując, należy stwierdzić, iż w myśl obowiązujących przepisów prawa podatkowego oraz w przypadku udowodnienia przez podatnika , iż środki uzyskane z kredytu konsumenckiego zostały wydatkowane faktycznie na zakup samochodu ciężarowego używanego w działalności gospodarczej, wydatki związane z zakupem samochodu ciężarowego dostawczego tj. prowizję naliczoną przez bank od kredytu konsumenckiego oraz odsetki naliczone od tego kredytu - do dnia jego przekazania do użytkowania, powiększają jego wartość początkową stanowiącą podstawę obliczania odpisów amortyzacyjnych. Natomiast odsetki od zaciągniętego kredytu naliczone po przyjęciu przedmiotowego samochodu do używania będą stanowić koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia zgodnie z art. 22 ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uwzględniając stan faktyczny przedstawiony przez podatnika, bez rozpatrywania załączników, postanawia się jak na wstępie.

Powyższa interpretacja została wydana w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku Podatnika oraz stan prawny, obowiązujący w dniu jej wydania.