Czy wynagrodzenie na rzecz firmy doradczej za opracowanie wniosku o dofinansowanie zakupu środka trwałego (...)

zmienia się postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Słupsku nr PI/2/415-41/05 z dnia 17 lutego 2006r., zawierające interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w sprawie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia na rzecz firmy doradczej za opracowanie wniosku o dofinansowanie projektu dotyczącego zakupu aparatu radiograficznego w ramach Zintegrowanego Programu Operacyjnego Rozwoju Regionalnego.

UZASADNIENIE

Podatnik pismem z dnia 22 listopada 2005r., zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Słupsku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie możliwości zaliczenia wynagrodzenia na rzecz firmy doradczej - do kosztów uzyskania przychodów.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Słupsku w postanowieniu z dnia 17 lutego 2006r. Nr PI/2/415-41/05 stwierdził, że stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2005r. jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

W uzasadnieniu w/w postanowienia, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Słupsku powołując się na treść art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. z 2005r. Nr 14, poz. 176 ze zm./ uznał , że dotacja otrzymana na zakup środka trwałego nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej. Ponadto, przywołał także art. 22 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Ostatecznie, w ocenie organu pierwszej instancji, wydatek za usługi firmy doradczej za opracowanie wniosku o przyznanie nie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ poniesiony został w celu uzyskania dotacji, tj. Przychodu, który w świetle cyt. przepisu art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej. W związku z tym, że wydatek za opracowanie wniosku nie stanowi kosztów uzyskania przychodu, nie może również powiększyć wartości początkowej środka trwałego, będącej podstawą odpisów amortyzacyjnych.

Podatnik, korzystając z przysługującego mu prawa, złożył zażalenie /z dnia 24 lutego 2006r./ od powyższego postanowienia, wnosząc o jego zmianę i uwzględnienie stanowiska strony w w/w przedmiocie.

Strona w pełni podtrzymała argumentację zawartą we wniosku z dnia 22 listopada 2005r. Zdaniem podatnika, poniesione wydatki na przygotowanie i sporządzenie wniosku o dofinansowanie projektu zakupu środka trwałego można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w oparciu o art. 22 g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwiększając wartość początkową środka trwałego. Dofinansowanie, jak wyjaśnia podatnik, będzie przeznaczone na pokrycie części ceny nabycia środka trwałego , nie zaś na pokrycie w/w wydatków poniesionych w związku z ubieganiem się o przyznanie dotacji.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po rozpatrzeniu zażalenia stwierdza co następuje:

W marcu 2005r. podatnik wystąpił do Agencji Rozwoju Pomorza S.A. w Gdańsku, z wnioskiem o dofinansowanie projektu , dotyczącego zakupu aparatu radiograficznego w ramach Zintegrowanego Operacyjnego Programu Rozwoju Regionalnego - Mikroprzedsiębiorstwa. Jak wynika z wyjaśnień podatnika, aparat przeznaczony miał być do działalności gospodarczej.

W celu profesjonalnego przygotowania powyższego wniosku strona zawarła umowę o świadczenie usług doradczych. Celem prac firmy doradczej, było opracowanie wniosku o dofinansowanie projektu oraz opracowanie biznes planu, a także doradztwo dotyczące zebrania wymaganych dokumentów i dokonanie ewentualnych zmian w złożonych dokumentach na wniosek instytucji oceniającej projekt.

Za opracowanie wniosku podatnik otrzymał fakturę z dnia 7 marca 2005r. w wysokości 1.500,00zł netto oraz fakturę końcową, po otrzymaniu oficjalnej informacji o przydzieleniu dotacji z dnia 16 września 2005r. w wysokości 2.843,71zł.

Podatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Słupsku z wnioskiem o zajęcie stanowiska w kwestii możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z opracowaniem wniosku. Zdaniem podatnika, w/w koszty powinny zwiększać wartość początkową aparatu radiograficznego, stanowiącą podstawę do naliczania odpisów amortyzacyjnych.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Słupsku w dniu 17 lutego 2006r. wydał postanowienie Nr PI/2/415-41/05, w którym uznał stanowisko przedstawione we wniosku za nieprawidłowe, oraz wyjaśnił, że stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. z 2005r. Nr 14, poz. 176 ze zm./ dotacja otrzymana na zakup środka trwałego nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Odnośnie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków za usługi firmy doradczej, organ podatkowy wskazał na ogólną zasadę wynikającą z art. 22 ust. 1 ustawy, zgodnie z którą , kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Ostatecznie, w ocenie organu pierwszej instancji, wydatek za usługi firmy doradczej za opracowanie wniosku o przyznanie nie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ poniesiony został w celu uzyskania dotacji, tj. przychodu, który w świetle cyt. przepisu art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej. W związku z tym, że wydatek za opracowanie wniosku nie stanowi kosztów uzyskania przychodu, nie może również powiększyć wartości początkowej środka trwałego, będącej podstawą odpisów amortyzacyjnych.

Wnosząc zażalenie na powyższe postanowienie, strona wskazała /oprócz argumentacji podniesionej we wniosku z dnia 22.11.2005r./, że koszty przygotowania wniosku o dofinansowanie projektu zakupu aparatu radiograficznego powinny, na podstawie art. 22 g cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwiększać wartość początkową środka trwałego, ponieważ poniesione zostały przed oddaniem środka trwałego do eksploatacji.

W ocenie tut. organu, zażalenie wniesione przez podatnika zasługuje na uwzględnienie, ale z uwagi na przesłanki odmienne od tych , które wskazała strona.

Przychodem z działalności gospodarczej, zgodnie z brzmieniem art. 14 ust.2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków , z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych , od których, zgodnie z art. 22 a - 22 o dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Wobec powyższego, do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się przychodów /dotacji, subwencji, dopłat i innych nieodpłatnych świadczeń/, które podatnik otrzyma na pokrycie koszów albo tytułem rekompensaty za wcześniej poniesione wydatki, związane z zakupem składników majątkowych , będących w rozumieniu tej ustawy środkami trwałymi , od których przysługuje prawo dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Części odpisów z tytułu zużycia środków trwałych - dokonywanych według zasad określonych w art. 22A - 22o, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie tych środków /art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy/ , odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie - nie uważa się za koszt uzyskania przychodów.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zwrot 'w celu' , użyty w przywołanym przepisie prawa oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem a osiągniętym przychodem musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Z wyjaśnień strony wynika, że zakupiony aparat radiograficzny używany będzie w prowadzonej działalności gospodarczej. Wydatki na opracowanie wniosku o dofinansowanie zakupu aparatu podatnik poniósł, korzystając z własnych funduszy , a środki finansowe, choć przyznane, nie zostały jeszcze uruchomione.

W ocenie tut. organu powyższy wydatek , nie zwiększa wartości początkowej środka trwałego, o czym mowa w art. 22 g ustawy, ponieważ wydatki poniesione w związku z opracowaniem wniosku o dofinansowanie projektu zakupu aparatu radiograficznego nie stanowią kosztu związanego bezpośrednio z zakupem środka trwałego . Poniesione zostały przez podatnika i to z własnych środków, niezależnie od dofinansowania, które do dnia złożenia wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania prawa podatkowego - nie zostało zrealizowane.

W sytuacji, gdyby podatnik otrzymał środki finansowe o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47 d i 116 ustawy /dochody , dotacje, subwencje, dopłaty i inne kwoty/ , byłyby one wolne od podatku dochodowego. Natomiast wydatki i koszty bezpośrednio sfinansowane z dochodów /przychodów/ , o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47 d i 116 nie stanowiłyby kosztów uzyskania przychodów. W niniejszej sprawie wydatki nie zostały sfinansowane ze środków o których mowa w przywołanych przepisach.

Ze stanu faktycznego , przedstawionego przez podatnika, nie wynika aby osiągał dochody /dochodem ze źródła przychodu - art. 9 ust. 2 ustawy, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym/ ze źródeł przychodów znajdujących się na obszarze RP lub za granicą, które w ogóle nie podlegają opodatkowaniu albo są zwolnione od podatku dochodowego, o czym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 31ustawy. Wówczas bowiem koszty z tych źródeł nie stanowiłyby kosztów uzyskania przychodów. Ustawodawca użył określenia dochody, a nie środki finansowe /np. dotacje, subwencje , dopłaty/.

Podobnie, jak w art. 22 ust. 3a w związku z ust. 3 ustawy, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł , gdzie część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu a część jest wolna od opodatkowania, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przychodów przypadających na poszczególne dochody - koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają poszczególne dochody z tego źródła w ogólnej kwocie przychodów.

Konkludując, wydatki finansowane z własnych środków , jak to ma miejsce w niniejszej sprawie, poniesione w celu uzyskania dofinansowania na zakup środka trwałego, nie pokryte środkami wolnymi od podatku, pozostające w związku ze źródłem uzyskania przychodów , jakim jest działalność gospodarcza - podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów z tego źródła.

W związku z powyższym wynagrodzenie firmy doradczej stanowi koszt uzyskania przychodów w całości.

W tym stanie faktycznym i prawnym uznaje się za niezasadne stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego w Słupsku.

Ponadto, Dyrektor Izby Skarbowej wyjaśnia, że w myśl art. 14 b par. 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja, o której mowa w art. 14 a par. 1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14 b par. 5 w/w ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i prawny, należało orzec jak w sentencji decyzji.