Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu surowcami chemicznymi. Firma posiada (...)
Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu surowcami chemicznymi. Firma posiada zezwolenie na prowadzenie składu celnego. Na skład celny wprowadzane są towary pochodzące z krajów trzecich, które po wprowadzeniu ich na skład celny są obejmowane procedurą składu celnego, pozwalającą między innymi na zawieszenie należności celno podatkowych.
Pytanie dotyczy sytuacji, czy Spółka prawidłowo traktuje jako eksport ze stawką 0% sprzedaż części towarów bezpośrednio ze składu celnego w procedurze wtórnego wywozu do krajów trzecich. Wywóz towaru ze składu potwierdzany jest przez urząd celny.
Pytanie dotyczy sytuacji, czy Spółka prawidłowo traktuje jako eksport ze stawką 0% sprzedaż części towarów bezpośrednio ze składu celnego w procedurze wtórnego wywozu do krajów trzecich. Wywóz towaru ze składu potwierdzany jest przez urząd celny. Stanowisko Spółki jest prawidłowe, bowiem eksportem towarów zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy o podatku od towarów i usług jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty, w wykonaniu dostawy towarów. Do takiej sytuacji dochodzi, między innymi, w przypadku dostawy towarów ze składu celnego położonego w Polsce do państwa trzeciego (żaden przepis prawa nie wyłącza składu celnego z terytorium kraju, stąd czynności wykonane w składzie celnym należy traktować jak dokonane na terytorium kraju). W takim przypadku dochodzi do eksportu towarów opodatkowanego stawką 0%. Zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.
Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania niniejszego postanowienia.
Jednocześnie informuję, że zgodnie z art. 14 b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) interpretacja, o której mowa w art. 14 a § 1 nie jest wiążąca dla podatnika (...). Jeżeli jednak podatnik (...) zastosował się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o których mowa w art. 14 a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja (...) jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, przez organ odwoławczy.
W myśl art. 14 c ustawy Ordynacja podatkowa zastosowanie się podatnika (...) do interpretacji, (...) nie może mu szkodzić. W zakresie wynikającym z zastosowania się do interpretacji podatnikowi (...) nie określa się albo nie ustala zobowiązania podatkowego za okres do wywarcia skutku, o którym mowa w art. 14 b § 5 zdanie drugi, a także nie ustala się dodatkowego zobowiązania w rozumieniu przepisów o podatku VAT, nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe, a postępowania wszczęte w tych sprawach umarza się, nie stosuje się innych sankcji (...).