1) Prawo dokonywania odpisów amortyzacyjnych od zakupionych udziałów we współwłasności nieruchomości (...)

Zgodnie z art. 14a § 1 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości miejscowej naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie lub kontrola podatkowa, albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

We wniosku przedstawił Pan następujący stan faktyczny:

W miesiącu czerwcu 2005r. nabył Pan: aktem notarialnym Repertorium A Nr 1810/2005 udział wynoszący 62/2742 części we współwłasności zabudowanej nieruchomości obejmujący lokal mieszkalny nr 3 położony na I piętrze budynku oraz aktem notarialnym Repertorium A Nr 1884/2005 udział wynoszący 124/2742 części we współwłasności zabudowanej nieruchomości obejmujący lokal mieszkalny nr 3 położony na I piętrze budynku. Przedmiotowy lokal, znajdujący się w budynku postawionym w latach pięćdziesiątych, w całości przeznaczył Pan na prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej i w miesiącu czerwcu wprowadził go Pan do ewidencji środków trwałych.

W związku z powyższym prosi Pan o wyjaśnienie: 1) czy ma Pan prawo dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości lokalu wynikającej z aktów notarialnych (pomniejszonego o wartość gruntów) i w jakim okresie, 2) czy może Pan zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup przedmiotowego lokalu od momentu wpisania go do ewidencji środków trwałych. Pana zdaniem w oparciu o przepisy art. 22a i art. 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma Pan prawo amortyzować nabyty lokal przez okres 10 lat licząc od następnego miesiąca od dnia wpisania do ewidencji środków trwałych, a w oparciu o przepis art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) cyt. ustawy ma Pan prawo wliczać w koszty uzyskania przychodu odsetki od kredytu zaciągniętego na zakup tego lokalu od następnego miesiąca po dniu wpisania lokalu do ewidencji.

Ad 1) Zgodnie z treścią art 22a ust. 1 pkt ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2005 r., poz. 176 z późn. zm.) amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej na podstawie art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Na podstawie art. 22g ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia. Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W oparciu o ust. 11 cytowanego art., w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku.

Zgodnie z art. 22c pkt 1 cyt. ustawy amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

W przypadku gdy przedmiotem umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego jest zabudowana nieruchomość, a w umowie podana jest cena nabycia w łącznej kwocie za poszczególne składniki nieruchomości, to cenę nabycia poszczególnych składników podatnik ustala we własnym zakresie w taki sposób, aby suma cen poszczególnych składników nieruchomości była zgodna z ceną nabycia określoną w zawartej umowie.

W myśl art. 22j cyt. ustawy podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym, że okres amortyzacji nie może być krótszy niż: dla budynków (lokali) i budowli - 10 lat, z wyjątkiem budynków wymienionych w rodzajach 103 i 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem, kiosków towarowych o kubaturze powyżej 500 m#179;, domków kempingowych oraz budynków zastępczych, dla których okres ten nie może być krótszy niż 36 miesięcy. Powyższe środki trwałe uznaje się za: używane - jeśli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy, lub ulepszone - jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej.

W świetle powyższego, w ocenie organu podatkowego, ma Pan prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od zakupionych udziałów we współwłasności nieruchomości (z wyłączeniem gruntu) wykorzystywanej przez Pana wyłącznie na potrzeby związane z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek wprowadzono do ewidencji, a dokonane odpisy stanowią koszt uzyskania przychodu, natomiast po spełnieniu warunków określonych w art. 22j cyt. ustawy może Pan ustalić indywidualną stawkę amortyzacji przy okresie nie krótszym niż 10 lat.

Ad 2) Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 cyt.

ustawy o podatku dochodowym kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Tak więc podatnik ma prawo zaliczyć do kosztów wszelkie poniesione koszty, jeżeli wykaże ich związek z prowadzoną działalnością oraz że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiąganych przychodów i wydatki te nie zostały wymienione w art. 23 ustawy.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), natomiast zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, naliczonych lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

W świetle powyższego, w sytuacji gdy uzyskany kredyt przeznaczono na zakup lokalu do majątku przedsiębiorstwa, czego potwierdzeniem jest ujęcie tego lokalu w ewidencji środków trwałych, to uznać należy, że odsetki od kredytu przeznaczone na zakup środka trwałego, zapłacone po dniu przekazania środka trwałego do używania, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Informuje się, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie przysługuje prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.