Czy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów nieściągalną wierzytelność udokumentowaną (...)
Czy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów nieściągalną wierzytelność udokumentowaną nakazem zapłaty, skierowaną na drogę postępowania egzekucyjnego zakończonego postanowieniem o nieściągalności?
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wierzytelności, wobec której Spółka posiada postanowienie o nieściągalności, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wejherowie
stwierdza, że:
stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.
Uzasadnienie
Spółka z o. o. w drodze postępowania sądowego uzyskała prawomocny nakaz zapłaty wierzytelności należnych jej od innej spółki (akcyjnej). Na podstawie tego tytułu wykonawczego zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne przez Komornika Sądowego.
Postanowieniem z dnia 25.10.2004 roku Komornik umorzył postępowanie egzekucyjne w tej sprawie ze względu na bezskuteczność egzekucji w trybie art. 824 § 1 pkt. 3 kodeksu postępowania cywilnego.
Spółka zaliczyła w/wskazane wierzytelności na postawie art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.), do przychodów należnych. Stan ten wynika z ksiąg rachunkowych Spółki. Wierzytelności wymienione nie są wierzytelnościami przedawnionymi.
Zdaniem pytającego wierzytelności można odpisać w koszty uzyskania przychodów jako nieściągalne na podstawie art. 16 ust. 1 pkt. 25 i art. 16 ust. 2 pkt. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt. 25 lit. a ustawy z dnia z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.), nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem wierzytelności, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w ust. 2.
Art. 16 ust. 2 pkt. 1 w/w ustawy stanowi, iż za wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt. 25, uważa się te wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadający stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego.
Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę wynika, że Spółka spełnia warunki niezbędne do zaliczenia tej wierzytelności do podatkowych kosztów uzyskania przychodów. Przedmiotowa wierzytelność została bowiem wcześniej zaliczona do przychodów należnych, nieściągalność tej wierzytelności została potwierdzona uznanym przez wierzyciela za odpowiadające stanowi faktycznemu postanowieniem sądu o nieściągalności, w którym prowadzący postępowanie egzekucyjne komornik sądowy uznał, iż w trakcie egzekucji nie jest możliwe uzyskanie kwoty przewyższającej koszty egzekucyjne (art. 824 § 1 pkt. 3 ustawy kodeksu postępowania cywilnego).
Wobec powyższego Naczelnik tut. Urzędu uznaje za prawidłowe stanowisko podatnika, wyrażone w piśmie z dnia 01.03.2005 r., tj. uznaje, iż Spółka ma prawo w opisanym stanie faktyczny, zaliczyć nieściągalną wierzytelność do podatkowych kosztów uzyskania przychodów.