Czy do kosztów uzyskania przychodów od wypłaconej należności za świadczoną przez adwokata na zlecenie (...)

stwierdza, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Z opisywanego przez płatnika stanu faktycznego wynika, iż w ramach toczących się spraw, w określonych sytuacjach, sąd wyznacza obrońcę z urzędu do osobistego udzielenia pomocy prawnej. W świetle powyższego, przychody adwokatów z tytułu świadczenia z urzędu na zlecenie sądu pomocy prawnej, są kwalifikowane zgodnie z art. 13 pkt 6 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. Nr 14 poz. 176 ze zm./, zwanej dalej ustawą. Jednocześnie należności uzyskane przez adwokatów za obrony prowadzone z urzędu podlegają opodatkowaniu zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług /Dz.U. Nr 54 poz. 535 ze zm./.

Wątpliwość płatnika dotyczy kwestii wysokości kosztów uzyskania przychodu od wynagrodzenia obrońcy z tytułu pomocy prawnej świadczonej z urzędu.

Zdaniem Wnioskodawcy w opisywanym stanie faktycznym dla prawidłowego ustalenia kosztów uzyskania przychodu, a co z tym jest związane podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, wspomnianych wyżej należności, należy za koszty uzyskania przychodu oprócz kosztów wymienionych w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy, uznać również podatek od towarów i usług należny od otrzymanej należności z tytułu świadczonej obrony z urzędu.

Uzyskany przez adwokata przychód z tytułu świadczenia z urzędu ( na zlecenie sądu) pomocy prawnej należy kwalifikować do przychodów, o których mowa w artykule 13 pkt. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychodów z działalności wykonywanej osobiście. Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt. 4 ustawy, ustawodawca określił koszty uzyskania od tak zakwalifikowanych przychodów w wysokości 20 % uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz składki na ubezpieczenie chorobowe, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt. 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód. Jednocześnie art. 22 ust. 10 ustawy pozwala na przyjęcie kosztów uzyskania przychodu w wysokości kosztów faktycznie poniesionych pod warunkiem udowodnienia przez podatnika, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt. 4.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt. 43 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towaru i usług, z tym że kosztem uzyskania przychodów jest:

1. podatek naliczony:

- jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odsprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towaru i usług,
- w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług- jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,

2. podatek należny w przypadku:

- importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów , jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
- przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,

3. kwota podatku od towarów i usług , nie uwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 22 a - 22 o lub dotycząca innych rzeczy lub praw nie będących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej amortyzacji - w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym organ podatkowy nie podziela poglądu płatnika iż podatek VAT stanowi koszty uzyskania przychodu. Podatek od towarów i usług od należności obejmującej całość świadczenia należnego od nabywcy został bowiem przez ustawodawcę w art. 23 ust. 1 pkt. 43 ustawy wyłączony z kosztów uzyskania przychodów, a nadto nie został wymieniony w podpunktach od a) do c) tego artykułu jako wyjątek od ww. zasady.