Czy koszty realizacji celów statutowych stanowią dla Stowarzyszenia koszty uzyskania przychodów?

Strona zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Stare Miasto z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu zastosowania prawa podatkowego w następującym stanie faktycznym:
Celem Stowarzyszenia jest kształtowanie dojrzałych postaw chrześcijańskich, propagowanie i podejmowanie inicjatyw wspierających rozwój społeczeństwa obywatelskiego oraz działalność charytatywna. Stowarzyszenie realizuje swoje cele statutowe poprzez podejmowanie działań na rzecz dzieci niepełnosprawnych z domu pomocy społecznej. Jednostka jest organizacją non-for-profit - nie prowadzi działalności gospodarczej. Środki na realizację celów statutowych uzyskuje w formie darowizn. Stowarzyszenie nie ponosi żadnych kosztów w celu uzyskania środków na swoją działalność. Całość uzyskanych środków Jednostka przeznacza na działalność dobroczynną. Dochody Stowarzyszenia w zakresie w jakim przeznaczone są na przedmiotową działalność są wolne od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.). W związku z powyższym stanem faktycznym, Podatnik zwrócił się z zapytaniem czy koszty realizacji celów statutowych (działalność dobroczynna) stanowią dla Stowarzyszenia koszty uzyskania przychodów. Zdaniem Stówarzyszenia koszty realizacji zadań statutowych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, gdyż nie są ponoszone w celu uzyskania przychodów.
W odpowiedzi na w/w zapytanie Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków - Stare Miasto wydał postanowienie z dnia 13.03.2006 r. Nr PDP/423-9/06/BA/18495, w którym odmówił potwierdzenia stanowiska Stowarzyszenia i przedstawił własne stanowisko w sprawie.

W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia wskazano, że do przychodów uzyskiwanych przez podmioty, których dochody są zwolnione od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma zastosowanie art. 15 ust. 1, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Kosztami uzyskania przychodów będą więc - zdaniem organu pierwszej instancji - koszty działalności gospodarczej, koszty związane z realizacją zadań statutowych i koszty funkcjonowania podatnika.
W zażaleniu na w/w postanowienie Stowarzyszenie podnosi, że nie ponosi żadnych kosztów w celu uzyskania środków na swoją działalność. Całość uzyskanych środków przeznacza na działalność dobroczynną. Podkreśla, że nie ponosi żadnych kosztów, które mają na celu uzyskanie przychodów, nie ma więc prawa klasyfikować ponoszonych wydatków jako kosztów uzyskania przychodów. Powyższą opinię opiera na brzmieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w świetle którego kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.

1. Z brzmienia powołanego przepisu wynika, że wydatek stanowi koszt uzyskania przychodu tylko wówczas, gdy spełnione sąłącznie następujące warunki:
- wydatek został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu;
- wydatek nie stanowi kosztu wymienionego w art. 16 ust. 1.
Zdaniem Strony należy więc uznać, że koszt który został poniesiony w celu innym niż uzyskanie przychodu, nie stanowi kosztu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stowarzyszenie argumentuje, że ponosi koszty podejmowanej działalności dobroczynnej oraz koszty funkcjonowania Stowarzyszenia. Koszty te ponoszone są dla realizacji celu statutowego. W żadnym wypadku nie można natomiast uznać, że ponoszenie tych kosztów ma na celu uzyskanie przychodu. Bezzasadnym byłoby - w opinii Podatnika - twierdzenie, że Stowarzyszenie traktuje realizację swoich statutowych celów jako środek dla uzyskania przychodów.
Na potwierdzenie swojego stanowiska, Stowarzyszenie powołuje wyroki NSA i WSA zapadłe w innych sprawach.
Po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę we wniosku z dnia 16.02.2006 r. oraz zażaleniu, Dyrektor Izby Skarbowej stwierdza co następuje:
Do przychodów uzyskiwanych przez podmioty, których dochody są zwolnione od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4-8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ma zastosowanie art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Kosztami uzyskania w/w przychodów będą koszty działalności gospodarczej, koszty związane z realizacją zadań statutowych i koszty funkcjonowania podatnika. Ponosząc różne wydatki, podmioty korzystające ze zwolnień przedmiotowych, powinny więc je rozpatrywać najpierw pod kątem, czy łączą się one z przychodem i czy w świetle ustawy podatkowej stanowią koszty uzyskania przychodów. Wydatki, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy) zwiększają dochód, którego równowartość będzie korzystała ze zwolnienia od podatku dochodowego pod warunkiem, że wydatek ten będzie związany z celami statutowymi. Natomiast wydatek, który nie jest związany z celami statutowymi oraz w świetle art. 16 ust. 1 nie jest zaliczany do kosztów uzyskania przychodów, będzie podlegał opodatkowaniu.

Należy zauważyć, że nie we wszystkich przypadkach związek między poniesieniem danego wydatku a osiąganymi przez podatnika przychodami jest bezpośredni. Uzasadnieniem dla poniesienia danego wydatku może być dążenie do realizacji celów statutowych Stowarzyszenia. Wydatki te, mimo że bezpośrednio w związku z ich poniesieniem Podatnik nie może oczekiwać zwiększenia przychodów, mogą być uznane za poniesione w celu osiągnięcia przychodów (służące realizacji celów statutowych).
Podatnik w zażaleniu wskazuje, że ponosi koszty działalności dobroczynnej oraz koszty funkcjonowania Stowarzyszenia są to niewątpliwie koszty realizacji zadań statutowych, które w świetle w/w przepisów stanowią koszty uzyskania przychodów.
Wyroki NSA i WSA powołane w zażaleniu dotyczą zupełnie innych stanów faktycznych niż w przedmiotowej sprawie.

Biorąc powyższe pod uwagę orzeczono jak w sentencji.
Decyzja niniejsza jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.
Stronie jeżeli uzna, że decyzja jest niezgodna z prawem, przysługuje prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - w dwóch egzemplarzach - za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji.