Czy poniesione przez zakład pracy koszty imprezy (wycieczki) - w przypadku, gdy wystawione za imprezę (...)

W dniu 20.07.2005 r. wpłynął do tut. organu podatkowego wniosek jednostki o udzielenie w jej indywidualnej sprawie interpretacji przepisów art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedstawiając stan faktyczny, jednostka wskazała, że zorganizowała wycieczkę, w której uczestniczyli pracownicy i członkowie ich rodzin. Wycieczka została w całości sfinansowana z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Faktury za autokar, noclegi i wyżywienie zostały wystawione na zakład pracy. Wniosek jednostki sprowadza się do udzielenia interpretacji, czy poniesione przez nią koszty imprezy w opisanym stanie faktycznym stanowią przychód pracowników w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przedstawiając własne stanowisko w sprawie jednostka uważa, że jeżeli w rachunkach wystawionych pracodawcy koszt imprezy nie został rozpisany na poszczególnych pracowników, a wystawione rachunki określają łączną odpłatność na rzecz uczestników świadczeń, to koszt imprezy nie stanowi indywidualnego przychodu po stronie pracowników w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jaśle po rozpatrzeniu przedmiotowego wniosku stwierdza, co następuje:

Ustawa z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, o której mowa na wstępie w art. 9 stanowi, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów od których na podstawie przepisów ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy źródłem przychodu jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta. Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z przedstawionego we wniosku jednostki stanu faktycznego wynika, że pracownicy skorzystali z usługi turystycznej (wycieczki) bez ponoszenia kosztów zakupu takiej usługi. Oznacza to, że impreza adresowana była do konkretnych osób (pracowników). A zatem u pracowników biorących udział w imprezie powstał przychód z nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w powołanym wyżej art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 12 ust. 3 ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2 - 2b. Artykuł 11 ust. 2a pkt 2 ustawy stanowi, iż wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się ? jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione ? według cen zakupu. Zatem kwoty wynikające z faktur za zakupioną przez pracodawcę wycieczkę winny być rozdzielone na biorących w niej udział uczestników (pracowników). Od otrzymanych (wyliczonych w ww. sposób) przez pracowników świadczeń płatnik, stosownie do art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest obowiązany obliczyć i pobrać zaliczki na podatek dochodowy w sposób określony w art. 32 oraz przekazać pobrane zaliczki na rachunek urzędu skarbowego w terminie określonym w art. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.