Czy różnice kursowe mające wpływ na wysokość kosztów powstaja w dacie faktycznej zapłaty w walutach (...)

W związku z powyższym pyta Pan, czy prawidłowo postępuje dokonując naliczenia różnic kursowych pod datą faktycznej zapłaty za nabyte poza granicami lub na terenie Unii Europejskiej towary i usługi, które to różnice powiększają lub pomniejszają koszty uzyskania przychodu, a różnice kursowe są wyliczane w oparciu o kurs sprzedaży danej waluty z dnia faktycznego opłacenia za pośrednictwem banku i porównaniu z wartością zaewidencjonowaną w księgach policzoną wg kursów średnich NBP. Formułując własne stanowisko stwierdził Pan, że ponieważ pomiędzy datą poniesienia wydatku, a jego faktyczną zapłatą za pośrednictwem banku występują różne kursy walut, różnice kursowe podwyższają lub obniżają koszty uzyskania przychodu. Ponadto w związku z tym, że zapłata należności następuje za pośrednictwem banku, w którym posiada Pan rachunek walutowy, bez znaczenia jest fakt, iż waluty te nie są nabywane w banku. Dokonując oceny prawnej przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Grajewie stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj.Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodu z poszczegól-nego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W przypadku ponoszenia kosztów wyrażonych w walutach obcych dla określenia związanych z nimi różnic kursowych zastosowanie mają przepisy art. 22 ust. 1 i 1a w/w ustawy o podatku dochodowym. Zgodnie z postanowieniami art. 22 ust. 1 w/w ustawy koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote wg kursów średnich ogłaszanych przez NBP z dnia poniesienia wydatku. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego prze NBP z dnia zarachowania kosztów.Z treści powołanych przepisów wynika zatem, iż w przypadku gdy między dniem zarachowania kosztu i dniem jego faktycznego poniesienia wystąpiły różne kursy walut, skutkuje to powstaniem różnic kursowych. Różnice kursowe związane z kosztami mogą koszty podatkowe zarówno podwyższać jak i obniżać. Przy czym może to mieć miejsce dopiero z chwilą ich zrealizowania, tj. faktycznej zapłaty.

Jednocześnie należy zauważyć, iż w przypadku gdy spłata zobowiązań wyrażonych w walutach obcych następuje z własnych środków walutowych , dochodzi do powstania różnic kursowych od własnych środków zgodnie z art. 22 ust. 1a w/w ustawy o podatku dochodowym mówiącym, iż koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik W myśl powyższego przepisu, podatkowe różnice kursowe, odpowiednio zwiększające lub zmniejszające koszty uzyskania przychodu, powstać mogą jedynie w związku ze spłatą zobowiązań wyrażonych w walucie obcej. Również pochodzenie środków zgromadzonych na rachunku walu-towym, którymi są regulowane zobowiązania, ma znaczenie przy wyliczaniu różnic kursowych.Jeżeli środki te pochodzą z transakcji eksportowej, to brany jest pod uwagę kurs kupna walut z dnia ich otrzymania, a w przypadku nabycia walut kurs sprzedaży ogłaszany odpowiednio przez bank, z którego usług korzysta podatnik.

Uwzględniając powyższe tutejszy organ podatkowy uznaje za prawidłowe Pana stanowisko, iż naliczenie różnic kursowych winno nastąpić w dacie ich realizacji, tzn. z chwilą faktycznej zapłaty, natomiast nie podziela Pana stanowiska uznającego pochodzenie walut służących regulowaniu zobowiązań za fakt bez znaczenia w przypadku ustalania różnic kursowych od własnych środków w walutach obcych.