Czy pracownik przebywający cały miesiąc na zwolnieniu lekarskim, urlopie macierzyńskim, urlopie wychowawczym (...)
Czy pracownik przebywający cały miesiąc na zwolnieniu lekarskim, urlopie macierzyńskim, urlopie wychowawczym otrzymujący jedynie dodatek wiejski lub mieszkaniowy, ma prawo do kosztów uzyskania przychodu?
W dniu 25.08.2006 r. wpłynął do tutejszego organu podatkowego wniosek jednostki o udzielenie w indywidualnej sprawie interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pod kątem zasadności zastosowania kosztów uzyskania przychodu pracownikom przebywającym cały miesiąc na zwolnieniu lekarskim, urlopie macierzyńskim i wychowawczym. Przedstawiając stan faktyczny jednostka wskazała, że pracownikom przebywającym cały miesiąc na zwolnieniu lekarskim, urlopie macierzyńskim, urlopie wychowawczym wypłacany jest dodatek wiejski i mieszkaniowy. Dodatki te są dodatkami socjalnymi wypłacanymi nauczycielom zatrudnionym na terenie wiejskim oraz w mieście liczącym do 5.000 mieszkańców, posiadającym kwalifikacje do zajmowania stanowiska nauczyciela w wymiarze nie niższym niż połowa obowiązującego wymiaru zajęć na podstawie art. 54 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 26.01.1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674). Wniosek sprowadza się zatem do udzielenia interpretacji czy pracownik przebywający cały miesiąc na zwolnieniu lekarskim, urlopie macierzyńskim czy wychowawczym, otrzymujący jedynie dodatek wiejski lub mieszkaniowy ma prawo do kosztów uzyskania przychodu. Przedstawiając własne stanowisko w sprawie jednostka stwierdziła, iż biorąc pod uwagę, że dodatki te stanowią przychód ze stosunku pracy ww. pracownikom przysługują przedmiotowe koszty.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jaśle po rozpatrzeniu przedmiotowego wniosku stwierdza, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Biorąc pod uwagę treść powyższego artykułu wypłacane na podstawie ustawy z dnia 26.01.1982 r. - Karta Nauczyciela dodatki wiejskie i mieszkaniowe niewątpliwie stanowią przychód ze stosunku pracy. Zgodnie więc z treścią art. 31 ww. ustawy osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane zakładami pracy, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej. Z kolei za dochód będący podstawą do wyliczenia ww. zaliczki zgodnie z treścią art. 32 ust. 2 ww. ustawy uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 oraz po odliczeniu potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b.
Biorąc więc pod uwagę, iż wypłacane nauczycielom dodatki wiejskie i mieszkaniowe stanowią przychód ze stosunku pracy, zakład pracy będący płatnikiem jest zobligowany od wypłaconych w rozumieniu art. 31 ww. ustawy przychodów, przy obliczeniu należnej zaliczki na podatek dochodowy potrącać koszty uzyskania zgodnie z zasadami wynikającymi z treści art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 ustawy.