Dotyczy uznania za koszt uzyskania przychodów poniesionych wydatków na inwestycję w obcym środku (...)
Dotyczy uznania za koszt uzyskania przychodów poniesionych wydatków na inwestycję w obcym środku trwałym.
U Z A S A D N I E N I E
W myśl art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. - Ordynacja podatkowa ( Dz.U.z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.), stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w §1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie ? art. 14a § 4 Ordynacji.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż prowadzi Pan działalność gospodarczą na zasadach ogólnych. W 2006 roku ponosił Pan koszty remontu wynajętej na cele działalności gospodarczej nieruchomości. Remont został potraktowany jako inwestycja w obcym środku trwałym. W grudniu 2006 roku remont został zakończony i w wynajmowanej nieruchomości został utworzony nowy punkt sprzedaży. Po zakończonym remoncie rozpoczął Pan amortyzację poniesionych nakładów.
Zwraca sią Pan z prośbą o wydanie opinii, czy z dniem rezygnacji z najmu w/w nieruchomości poniesione koszty remontu, pomniejszone o dokonane odpisy amortyzacyjne mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Po rozpatrzeniu powyższego stanu rzeczy należy stwierdzić co następuje:
Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy z 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Podatnik ma zatem możliwość zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wszelkich wydatków ponoszonych przy prowadzeniu działalności gospodarczej pod warunkiem jednak, że wydatki te zostały faktycznie poniesione oraz, gdy pomiędzy wydatkami a przychodami zachodzi związek przyczynowo - skutkowy tego typu, że poniesione wydatki mają wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu lub też służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów.
Jednocześnie koszt taki nie może być wyłączony z kosztów uzyskania przychodów przez art. 23 ustawy.
Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ( odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art.23. Amortyzacji podlegają również inwestycje w obcym środku trwałym pod warunkiem, że składniki te są wykorzystywane w działalności gospodarczej.
Jak wynika z art. 22 a ust. 2 pkt 1 ustawy z 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, z tym że, stosownie do art. 22 j ust.
Jeżeli więc umowa najmu zostanie rozwiązana przed upływem 10 lat, to wraz z jej zakończeniem podatnik musi zaprzestać dokonywania odpisów amortyzacyjnych, a więc nie dojdzie do zaliczenia pełnej wartości wytworzonej inwestycji do kosztów uzyskania przychodów.
Po wygaśnięciu umowy podatnik nie ma możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych, ani zaliczenia niezamortyzowanej części w koszty uzyskania przychodów, ponieważ nie użytkuje w/w inwestycji do celów własnej działalności gospodarczej. Poniesione koszty może podatnikowi ewentualnie zrekompensować właściciel nieruchomości, dokonując zwrotu niezamortyzowanej kwoty.
W związku z powyższym stanowisko Pana zawarte w piśmie z dnia 29.06.2007r należy uznać za nieprawidłowe.
Jednocześnie należy wskazać, że niniejsza informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dokonana została dla konkretnego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku na dzień zaistnienia tego zdarzenia.
Stosownie przepisu art.14b§1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja o której mowa w art. 14a§1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik zastosował się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a §4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu. Interpretacja, o której mowa w art. 14a §1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowych właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w §5 (art. 14b §2 Ordynacja podatkowa).
Od niniejszego postanowienia na podstawie art. 14a § 4 i art. 236 § 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Brzegu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia ? art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa.
Zażalenie, zgodnie z art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia.