Czy dla celów podatku dochodowego można przyjąć kurs waluty obcej na dzień wystawienia dokumentu (...)

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 14.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2007 r. (nowelizacja - ustawa z dnia 16.11.2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw ? Dz. U. Nr 217, poz. 1588) wyrażone w walucie obcej koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Za koszt poniesiony uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury ( rachunku).

Ujęcie (zaksięgowanie) więc kosztu w księgach rachunkowych decyduje o podatkowym potrąceniu kosztów (art. 22,ust 5d w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), tj. o dacie powstania kosztu podatkowego, a nie o dacie rozliczania różnic kursowych na zobowiązaniach.

Wraz z nowelizacją ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zmieniły się zasady rozliczania różnic kursowych wskazane w art. 14b i 24c tejże ustawy o podatku dochodowym.

Przy imporcie, jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP będzie wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia ? to powstaną dodatnie różnice kursowe, a gdy wartość poniesionego kosztu będzie niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty - ujemne różnice kursowe (art. 24c ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z brzmieniem art. 14b ust. 2 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy prowadzący księgi rachunkowe mogą ustalać różnice kursowe na podstawie przepisów o rachunkowości, pod warunkiem, że w okresie nie krótszym niż trzy lata podatkowe sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania. W przypadku wyboru metody rozliczania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości podatnicy mają obowiązek w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody.

Na podstawie akt podatkowych znajdujących się w tut. Urzędzie stwierdzić należy, że zawiadomienie takie w tut. Urzędzie nie zostało złożone. Zatem wnioskodawca jest zobowiązany do rozliczania kosztów poniesionych w walutach obcych i różnic kursowych wyłącznie według zasad obowiązujących w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Biorąc powyższe pod uwagę uznano przedstawione stanowisko za nieprawidłowe.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie sporządzania interpretacji i nie jest wiążąca dla podatnika.