Wnioskodawca pyta, który z obojga podatników może skorzystać z ulgi odsetkowej wskazanej w art. 26b (...)

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław-Fabryczna stwierdza, że stanowisko Pana - przedstawione we wniosku z dnia 07.06.2005 r., który wpłynął do organu w dniu 08.06.2005 r., o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika dotyczącej sposobu stosowania ulgi podatkowej tytułem spłaty odsetek od kredytu na sfinansowanie inwestycji nabycia na współwłasność lokalu mieszkalnego w nowo budowanym budynku mieszkalnym jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.06.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław-Fabryczna wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w kwietniu 2005 r. wnioskodawca zawarł ze spółdzielnią mieszkaniową umowę na wybudowanie mieszkania spółdzielczego. W umowie tej spółdzielnia zobowiązała się zawrzeć z członkiem spółdzielni (wnioskodawcą) umowę o ustanowieniu odrębnej własności lokalu mieszkalnego. Planowanym terminem oddania lokalu do użytkowania jest wrzesień 2005 r. Powyższa umowa zawarta została na współwłasność dwóch osób nie będących w związku małżeńskim, a jej zawarcie ma na celu zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych współwłaścicieli. W umowie nie zawarto zapisu o przysługujących współwłaścicielom udziałach w nabywanej nieruchomości, stąd, jak wywodzi wnioskodawca z zapisu art. 197 Kodeksu cywilnego, należy domniemywać, iż udziały współwłaścicieli są równe. Wnioskodawca, w zakresie podjętej inwestycji, zrezygnował z oferowanego w umowie standardowego wyposażenia mieszkania wraz z jego montażem, tj. z drzwi zewnętrznych, wewnętrznych, z armatury sanitarnej oraz z kuchenki gazowej. Wnioskodawca wyjaśnia także, iż na sfinansowanie inwestycji zaciągnął kredyt mieszkaniowy- hipoteczny w banku działającym na podstawie przepisów prawa bankowego. Umowa kredytowa została zawarta pomiędzy bankiem i dwoma kredytobiorcami nabywającymi mieszkanie na współwłasność. Z zawartej umowy kredytowej wynika, iż dwoje kredytobiorców odpowiada solidarnie za zobowiązania wynikające z umowy. Kredytobiorcy wspólnie spłacają kredyt - kapitał i odsetki, które to są potrącane z rachunku bankowego prowadzonego na rzecz obojga podatników i to oni wpłacają środki, które umożliwiają regulowanie należności wynikających z umowy kredytowej.

Wnioskodawca pyta, który z obojga podatników może skorzystać z ulgi odsetkowej wskazanej w art. 26b ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

W zakresie sformułowanego zapytania wnioskodawca stoi na stanowisku, iż oboje podatnicy mogą skorzystać z wyżej wymienionej ulgi, przy czym kwota odliczenia u poszczególnych podatników ustalana będzie corocznie w porozumieniu między podatnikami, z tym zastrzeżeniem, iż suma odliczonych odsetek u każdego z podatników nie będzie mogła przekroczyć sumy wspólnie zapłaconych w trakcie roku podatkowego odsetek. Za takim rozwiązaniem, w ocenie wnioskodawcy, przemawia regulacja zawarta w art. 26b ust. 8 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wyjaśnia także, iż do zeznań podatkowych będzie załączał oświadczenie o wysokości odliczonych odsetek przez poszczególnego podatnika. Wyjaśnia również, iż skorzysta z przedmiotowego odliczenia w zeznaniu za rok podatkowy, w którym została zakończona inwestycja. Za zakończenie inwestycji wnioskodawca rozumie wydanie pozwolenia na użytkowanie budynku mieszkalnego.

Mając na uwadze powyższy stan faktyczny Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław-Fabryczna wskazuje jak niżej:

Zgodnie z art. 26b ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.), zwanej dalej 'ustawą', od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1, odlicza się, z zastrzeżeniem ust. 2-4, faktycznie poniesione w roku podatkowym wydatki na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) udzielonego podatnikowi, o którym mowa w art. 3 ust. 1, na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, związanej z:

1. budową budynku mieszkalnego albo
2. wniesieniem wkładu budowlanego lub mieszkaniowego do spółdzielni mieszkaniowej na nabycie prawa do nowo budowanego budynku mieszkalnego albo lokalu mieszkalnego w takim budynku, albo
3. zakupem nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej, albo
4. nadbudowę lub rozbudowę budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku mieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstanie samodzielne mieszkanie spełniające wymagania określone w przepisach prawa budowlanego.

Szczegółowe regulacje związane ze sposobem stosowania omawianej ulgi wskazane zostały w art. 26b ust. 2 -11 ustawy.

Warunki uprawniające podatników do skorzystania z przedmiotowej ulgi w związku z finansowaniem z kredytu jednej z powyższych inwestycji, są następujące:

• kredyt (pożyczka) został udzielony podatnikowi po dniu 1 stycznia 2002 r. i to przez podmiot uprawniony na podstawie przepisów prawa bankowego albo przepisów o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych do udzielania kredytów (pożyczek), a z umowy kredytu (pożyczki) wynika, że dotyczy on jednej z inwestycji, o której mowa w art. 26b ust. 1 pkt 1-4 ustawy,
• inwestycja, o której mowa w art. 26b ust. 1 pkt 1-4 ustawy, dotyczy budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przeznaczonym pod budownictwo w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w razie braku tego planu - określonym w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wydanej na podstawie obowiązujących ustaw,
• inwestycja, o której mowa w art. 26b ust. 1 pkt 1-4 ustawy, dotyczy budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, którego budowa została zakończona nie wcześniej niż w 2002 r.,
• w przypadku inwestycji, o której mowa w art. art. 26b ust. 1 pkt 2 ustawy, będącej przedmiotem wniosku, tj. wniesienia wkładu budowlanego lub mieszkaniowego do spółdzielni mieszkaniowej na nabycie prawa do lokalu mieszkalnego
• w nowo budowanym budynku mieszkalnym - została zawarta umowa o ustanowieniu spółdzielczego własnościowego lub lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego albo umowa w formie aktu notarialnego o ustanowieniu odrębnej własności lokalu mieszkalnego - art. 26b ust. 2 pkt 4 lit. b) ustawy,
• odsetki zostały faktycznie zapłacone, a ich wysokość i termin zapłaty są udokumentowane dowodem wystawionym przez podmiot uprawniony do udzielenia kredytu (pożyczki); nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu lub nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie, chyba że, zwrócone odsetki zwiększyły podstawę obliczenia podatku; nie zostały odliczone od przychodów na podstawie art. 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym,
• podatnik lub jego małżonek nie korzystał lub nie korzysta z odliczenia od dochodu (przychodu) lub podatku wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, przeznaczonych na cele określone w art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. a)-f) i pkt 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r.

Zatem stosowanie do przepisu art. 26b ust. 1 pkt 2 ustawy podatnik może pomniejszyć dochód na zasadach i w granicach określonych ustawą (art. 26b ust. 2 -11) jeżeli w roku podatkowym poniósł wydatki na spłatę odsetek od kredytu w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych związanych z wniesieniem wkładu budowlanego lub mieszkaniowego do spółdzielni mieszkaniowej na nabycie prawa do lokalu mieszkalnego w nowo budowanym budynku mieszkalnym.

Natomiast jak wynika z postanowień art. 195 ustawy z 23 kwietnia 1964 roku - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.), zwanej dalej 'Kodeksem cywilnym', własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną (art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego). Stąd też możliwość pomniejszenia dochodu przysługuje również w przypadku wnoszenia wkładu budowlanego lub mieszkaniowego do spółdzielni mieszkaniowej na nabycie prawa do lokalu mieszkalnego w nowo budowanym budynku mieszkalnym stanowiącego współwłasność każdemu ze współwłaścicieli. Dlatego z pomniejszenia dochodu może skorzystać każdy ze współwłaścicieli finansujący powyższą inwestycję, przy uwzględnieniu zapisu art. 26b ust. 4 pkt 2 ustawy.

Wydatki na omawiany cel (w ramach limitu odrębnego dla każdego podatnika) ponoszone przez współwłaścicieli określa się w proporcji do udziału we współwłasności. Powyższe należy wywodzić z zapisu art. 207 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym, pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów, w tym samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną.

W tym stanie rzeczy, gdy współwłaścicielami nabywanego lokalu mieszkalnego w nowo wybudowanym budynku mieszkalnym będą - wnioskodawca oraz osoba nie będąca z nim w związku małżeńskim, posiadający na zasadzie art. 197 Kodeksu cywilnego, równe udziały, tj. po 50 %, to wydatki na spłatę odsetek od kredytu, udokumentowane w sposób określony w ustawie, należy rozliczać proporcjonalnie do udziałów we własności.

W przedmiotowej sprawie bezspornym jest, że tylko 50% nabywanego lokalu mieszkalnego stanowić będzie własność wnioskodawcy, zatem w przypadku odliczenia od dochodu wnioskodawcy wydatków na spłatę odsetek od kredytu rozliczonych w wyższym udziale niż we własności lokalu, trudno byłoby uznać, iż wydatki te w całości przeznaczone były na cele mieszkaniowe podatnika. Stosownie bowiem to przepisu art. 26b ust. 1 ustawy podatnik może skorzystać z ulgi podatkowej w postaci odliczenia od podstawy obliczenia podatku tylko tych wydatków, które poniósł na własne cele mieszkaniowe. Ponadto wyjaśnia się, iż regulacja zawarta w art. 26b ust. 8 zdanie drugie ustawy w przedmiotowej sprawie nie może mieć zastosowania, albowiem dotyczy jedynie małżonków.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław-Fabryczna stwierdza zatem, iż o ile słusznie uważa wnioskodawca, iż z pomniejszenia dochodu o kwotę zapłaconych odsetek może skorzystać każdy ze współwłaścicieli finansujący inwestycję nabycia lokalu mieszkalnego, tak pogląd podatnika co do sposobu ustalania wysokości odliczenia od dochodu z tego tytułu jest błędny, wobec czego należało rozstrzygnąć jak w sentencji.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia. Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie. Zażalenie podlega opłacie skarbowej w wysokości 5 zł. na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (t. j. Dz. U. z 2004 r., Nr 253, poz. 2532 ze zm.).