Czy samochód o ładowności 598 kg, nie posiadający homologacji wymaganej dla samochodów innych niż (...)
Czy samochód o ładowności 598 kg, nie posiadający homologacji wymaganej dla samochodów innych niż osobowe należy uznać za samochód osobowy i jako samochód osobowy wprowadzić do ewidencji śreodków trwałych?
Spółka cywilna planuje zakupić samochód o ładowności 598 kg, nie posiadający homologacji wymaganej dla samochodów innych niż osobowe. Pojazd ten ma jeden rząd siedzeń, oddzielony od części przeznaczonej do przewozu ładunków trwałą przegrodą, klasyfikowany na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju wielozadaniowy van.
Wspólnicy zwrócili się z zapytaniem jak należy kwalifikować wyżej wymieniony samochód i czy do ewidencji środków trwałych samochód ten należy wprowadzić jako samochód osobowy.
Zdaniem wnioskodawców zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych samochód ten należy uznać za samochód osobowy.
W oparciu o przedstawiony stan faktyczny, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Kaliszu stwierdził, iż stanowisko wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie jest nieprawidłowe.
Definicja samochodu osobowego dla potrzeb kosztów uzyskania przychodów została zawarta w art. 23 ust. 3a ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), zgodnie z którą za samochód osobowy uważa sie każdy samochód nie posiadający homologacji producenta lub importera wymaganej dla samochodów innych niż osobowe oraz którego dopuszczalna ładowność nie przekracza 500 kg.
Zatem samochodem osobowym w świetle wyżej powołanego przepisu jest taki samochód, który spełnia oba warunki łącznie. Kwalifikacja samochodu dla potrzeb podatku od towarów i usług nie ma więc znaczenia dla kwalifikowania samochodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w tym zakresie.
W związku z tym, że samochód, o którym mowa we wniosku, spełnia tylko jeden z warunków wymienionych w art. 23 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest w świetle tego przepisu samochodem osobowym. Tak więc w stosunku do tego samochodu nie obowiązują limity, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 4 i pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczące ograniczenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych i ubezpieczenia samochodu od części jego wartości przekraczającej równowartość kwoty 20.000 EURO. Do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych samochód ten należy wprowadzić pod symbolem wynikającym z Klasyfikacji Środków Trwałych stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30.12.1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz.U. z 1999 r. Nr 112 poz. 1317 ze zm.).
Na podstawie powołanych przepisów Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Kaliszu stwierdził, że stanowisko wnioskodawców w przedmiocie żądanej interpretacji w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Kaliszu informuje, że interpretacja powyższa dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie dokonania tej interpretacji. Interpretacja jest wiążąca do czasu zmiany przepisów prawnych.