Czy zgodnie z art.17 ust.1b ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. (...)

U Z A S A D N I E N I E

Z treści art.14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz.60 ze zm.) wynika, że stosownie do swej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W dniu 21 listopada 2005r. do tutejszego organu wpłynął wniosek Jednostki, w którym zwrócono się o potwierdzenie zajętego w sprawie stanowiska przedstawiając następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca został wpisany do KRS pod numerem ..... Jego celem zgodnie ze statutem zatwierdzonym uchwałą Nr .... Rady Powiatu w ... z dnia .... jest prowadzenie działalności w zakresie ochrony zdrowia.

Jednostka dokonuje wpłat na PFRON i jako wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów wpływają one na zwiększenie Jej dochodu.

W uzasadnieniu swojego wniosku wskazuje na treść art.17 ust.1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz.654 ze zm.) zgodnie z którym - wolne od podatku są dochody podatników z zastrzeżeniem ust.1c, których celem statutowym jest m.in. działalność w zakresie ochrony zdrowia.

W myśl art.7 ust.2 ww. ustawy dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania. Stosownie natomiast do zapisu art.15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za koszty uzyskania przychodów uważa się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, za wyjątkiem kosztów wymienionych w art.16 ust.1.

Natomiast w myśl art.16 ust.1 pkt 36 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wpłat, o których mowa w art.21 ust.1 i w art.23 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 766 ze zm.).

Wątpliwości jednostki sprowadzają się do odpowiedzi na poniższe pytanie:

- czy zgodnie z art.17 ust.1b ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) wydatkami poniesionymi na uiszczenie wpłat na PFRON można rozliczyć dochód przeznaczony na cele statutowe, a tym samym, czy wydatki poniesione na wpłaty, na PFRON są wolne od opodatkowania?

Wyrażając własne stanowisko w sprawie Jednostka informuje, że w omawianej sprawie powinny mieć zastosowania przepisy art.17 ust.1 pkt 4 i art.17 ust.1b ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz.654 ze zm.) oraz art.21 ust.1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 ze zm.). Zgodnie z tym ostatnim wydatek na PFRON ponoszony przez Jednostkę jest obligatoryjny, stanowi zatem rodzaj danin publicznych (zgodnie z art.3 ust.2 pkt 1 ustawy o finansach publicznych Dz. U. z 2003r. Nr 14, poz. 148 ze zm.) do których zaliczane są podatki oraz inne świadczenia pieniężne, których obowiązek ponoszenia wynika z odrębnych przepisów. Na równi więc z podatkami, w świetle przytoczonego przepisu, należy traktować obowiązkowe, bezzwrotne i nieodpłatne świadczenia pieniężne uiszczane na rzecz PFRON.

W związku z powyższym uiszczenie tego rodzaju daniny publicznej konieczne jest do prowadzenia zgodnej z prawem działalności statutowej Jednostki.

Wnioskodawca stoi zatem na stanowisku, iż wpłaty na PFRON należy uznać jako przeznaczone i wydatkowane na cele statutowe, a w związku z powyższym jako zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z wykładnią art. 17 ust.1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w związku z art. 17 ust. 1b tej ustawy.

Swój pogląd Jednostka oparła na wyroku WSA z 15 czerwca 2004r. sygn.akt III S.A./Wa 388/2003, którego publikację załączyła do przedmiotowego wniosku.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Prudniku mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony przez Spółkę i stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia tego zdarzenia, postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Ustawową definicję kosztów uzyskania przychodów zawiera art.15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), który stanowi, że kosztami tymi są koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.16 ust.1. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w art.16 ust.1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Natomiast zgodnie z brzmieniem art.16 ust.1 pkt 36 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz.654 ze zm.), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wpłat, o których mowa w art.21 ust.1 i w art.23 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. nr 123, poz. 776 ze zm.).

Art.21 ust.1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych stanowi, że pracodawca zatrudniający co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy jest obowiązany, z zastrzeżeniem ust. 2-5 i art. 22, dokonywać miesięcznych wpłat na Fundusz, w wysokości kwoty stanowiącej iloczyn 40,65% przeciętnego wynagrodzenia i liczby pracowników odpowiadającej różnicy między zatrudnieniem zapewniającym osiągnięcie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości 6% a rzeczywistym zatrudnieniem osób niepełnosprawnych.

Dokonywane przez Jednostkę wpłaty na PFRON są zatem obligatoryjne i konieczne do prowadzenia zgodnej z prawem działalności statutowej ... , z tym, że nie stanowią dla pracodawcy kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Wpłaty na PFRON, jako nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów, wpływają na zwiększenie dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, który w takim przypadku różnić się będzie od zysku bilansowego jednostki ustalonego na podstawie prowadzonej ewidencji księgowej.

Istotnym zatem jest określenie jego prawidłowej wysokości, poprzez zgodne z przepisami prawa ustalenie kwoty przychodów i kosztów ich uzyskania. Zgodnie z art.7 ust.2 wyżej wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

W sytuacji pytającej Jednostki nie bez znaczenie dla sprawy pozostają przepisy art.17 ust.1 pkt 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym dochody podatników, których celem statutowym jest m.in. działalności w zakresie ochrony zdrowia - wolne są od podatku.

Zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych będzie objęta jednak tylko ta część dochodu podatkowego, która spełnia warunek określony w art.17 ust.1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych tzn. wolna będzie wówczas, gdy przeznaczenie części dochodu będzie związane z realizacją celów statutowych Jednostki.

Wpłaty na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych zasilają dochody tego Funduszu, a zatem nie są wydatkami poniesionymi na cele związane z realizacją celów statutowych w zakresie ochrony zdrowia co w konsekwencji skutkuje tym, że nie będą dochodami wolnymi od podatku.

Również przepis art.17 ust.1b cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na który Jednostka powołuje się w swoim wniosku, nie może stanowić tutaj podstawy do zwolnienia dochodów, o których mowa wyżej. Z brzmienia tegoż przepisu wynika, że zwolnienie, o którym mowa w ust.1 tego artykułu, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków nie stanowiących kosztu uzyskania przychodów.

Wpłat na PFRON nie można uznać za podatki, o których mowa w art.17 ust. 1b ww. ustawy.

W tym miejscu należy odwołać się do definicji podatku zawartej w art. 6 ustawy - Ordynacja podatkowa, który stanowi, że podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, gminy, wynikające z ustawy podatkowej.

Również art.17 ust.

1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowiący, że zwolnienie o którym mowa w ust.1 art.17 nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tym przepisie wskazuje, że omówione powyżej zwolnienie nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w art.17 ust. 1, a więc, m.in. cele statutowe.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Prudniku wyraża zatem pogląd, że stanowisko zawarte w temacie postawionego pytania jest nieprawidłowe. Wpłaty na PFRON nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, co wynika z art.16 ust.1 pkt36 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych i wpływają na zwiększenie dochodu w rozumieniu przepisów podatkowych. Dochody te nie są wolne od podatku, gdyż nie mogą być przeznaczone na cele statutowe, jakimi dla szpitali jest ochrona zdrowia (art.17 ust.1 pkt4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), bowiem zostały już wydatkowane na inne cele tj. na zasilenie PFRON.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Prudniku informuje, że udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Przy tym należy także podkreślić, że interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia (vide art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Od niniejszego postanowienia służy stronie na podstawie art.14a § 4 i art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem tutejszego organu, które wnosi się w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia stronie.

Zażalenie powinno spełniać wymogi zawarte w art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, tj. zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.

Zażalenie i załączniki do zażalenia podlegają opłacie w znakach skarbowych (art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 09.09.2000r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2004 Nr 253, poz. 2532 ze zm.), część I pkt 1 i 2 załącznika do ww. ustawy (stawka opłaty skarbowej na odwołanie wynosi 5 zł oraz 0,50 zł od załącznika).

Pismo podpisał Zastępca Naczelnika Urzędu Skarbowego w Prudniku mgr Jacek Kułakowski.