- czy zwrot pracownikowi przez zakład pracy kwoty równowartości poniesionych kosztów przejazdu karetką, (...)

- czy zwrot pracownikowi przez zakład pracy kwoty równowartości poniesionych kosztów przejazdu karetką, w związku z doznanymi obrażeniami ciała w rezultacie kolizji drogowej, stanowi przychód pracownika na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
- czy w przypadku zaliczenia zdarzenia jako wypadku przy pracy lub w drodze do pracy kwota ta może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 ww. ustawy?

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, na podstawie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w odpowiedzi na pismo z dnia 28.09.2004 r. bez znaku (data wpływu 5.10.2004 r.), uzupełnione pod względem wymogów formalnych w dniu 21.10.2004 r., w sprawie udzielenia pisemnej informacji o stosowaniu przepisów prawa podatkowego, przedstawia następujące stanowisko.

Zapytanie płatnika dotyczy następujących kwestii:
?czy zwrot pracownikowi przez zakład pracy kwoty równowartości poniesionych kosztów przejazdu karetką w związku z doznanymi obrażeniami ciała w rezultacie kolizji drogowej stanowi przychód pracownika na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
?czy w przypadku zaliczenia zdarzenia jako wypadek przy pracy lub w drodze do pracy kwota ta może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 ww. ustawy?
Zdaniem płatnika wypłacona pracownikowi kwota stanowi przychód pracownika w myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym.

Porady prawne

Jak stanowi art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Przychodami ze stosunku pracy są zatem wszystkie świadczenia które pracownik otrzymuje ze środków pracodawcy w związku z pozostawaniem w stosunku pracy.Z powyższego przepisu wynika, że wypłacona pracownikowi przez zakład pracy kwota, o której mowa w złożonym zapytaniu, stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy, zgodnie ze stanowiskiem płatnika.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolniono od podatku dochodowego zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł. Z przytoczonego przepisu wynika, że przyznana zapomoga musi pozostawać w związku z indywidualnym zdarzeniem losowym, klęską żywiołową, długotrwałą chorobą lub śmiercią, bez znaczenia natomiast jest kwestia, czy zdarzenie, w związku z którym przyznano zapomogę stanowi wypadek przy pracy lub w drodze do pracy, jak również np. źródło finansowania zapomogi.

Przez zdarzenie losowe należy rozumieć, zgodnie z potocznym znaczeniem tego określenia, zdarzenia zewnętrzne niezależne od człowieka, na które nie ma on wpływu. Zdaniem tutejszego organu nie każdy wypadek drogowy mieści się w pojęciu indywidualnego zdarzenia losowego, do takich wypadków trudno zaliczyć np. wypadki zawinione przez pracownika prowadzącego pojazd w stanie nietrzeźwym. Uwzględniając treść art. 21 ust. 1 pkt 26 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, że ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych korzysta zapomoga przyznana w związku z wypadkiem drogowym pracownika będącym indywidualnym zdarzeniem losowym. Zakład pracy może przy tym określić wysokość zapomogi w kwocie 1.330 zł, odpowiadającej wysokości wydatków poniesionych przez pracownika w związku ze zdarzeniem losowym.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika