Jak skutkują na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym kontrakty inwestycyjne, zawarte w EURO, (...)
Jak skutkują na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym kontrakty inwestycyjne, zawarte w EURO, współfinansowane ze środków unijnych w przypadku dokonywania płatności w PLN ?
Gmina jest beneficjentem końcowym projektów współfinansowanych na podstawie Memorandów Finansowych zawartych przez Rzeczpospolitą Polską z Komisją Europejską, ze środków bezzwrotnych pomocy zagranicznej. Zgodnie z zapisami Memorandów Finansowych kontrakty zawierane z wykonawcami nominowane są w EURO. Właścicielem części inwestycji finansowanej ze środków unijnych jest Gmina na której też spoczywa obowiązek prowadzenia obsługi fmansowo-księgowej projektów oraz rozliczenia inwestycji. W związku z tym, że nie wszyscy wykonawcy krajowi posiadają zezwolenia dewizowe umożliwiające prowadzenie rozliczeń z kontrahentami w walucie kontraktu, faktury - zgodnie z Memorandum - są wystawiane w walucie kontraktu i przeliczane na PLN wg. średniego kursu NBP z dnia wystawienia faktury. Zapłata faktury następuje w wysokości wynikającej z kwoty EURO przeliczonej na PLN wg. kursu sprzedaży banku realizującego płatność, plus VAT z faktury, na konto złotówkowe kontrahenta. Różnica powstała między kwotą wyrażoną w PLN w fakturze, a kwotą zapłaty,jest traktowana przez Urząd Miasta jako różnice kursowei ewidencjonowana jako koszt niekwalifikowany inwestycji.
Zapytanie wnioskodawcy dotyczy poprawności przedstawionego (realizowanego) sposobu postępowania w rozliczeniach z kontrahentami (wykonawcami inwestycji), w związku ze zgłaszanymi przez tych kontrahentów sugestiami, że w przedstawionej sprawie należałobywystawiać faktury korygujące.
Jednocześnie przedstawiając własne stanowisko w sprawie wnioskodawca stwierdza, iż przyjęty schemat dokonywania płatności w złotówkach w ramach kontraktów zawartych w walucie EURO jest prawidłowy.
Zagadnienie różnic kursowych jest uregulowane w ustawie z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz.654, ze zm.), w art. 15 ust.1, który między innymi stanowi, iż koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Ponadto jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów. Zgodnie zaś z art.15 ust.1a koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik. Dokonując oceny poprawności stanowiska wnioskodawcy należy stwierdzić, iż nie ma znaczenia dla sprawy fakt zawarcia kontraktów z wykonawcami inwestycji w walucie EURO, gdyż faktury de facto są wystawiane, a następnie zarachowywane w koszty i płacone przez wnioskodawcę w PLN. W przedstawionej sytuacji koszt jest więc ponoszony przez wnioskodawcę w PLN, a nie w walucie obcej - nie zachodzi zatem przesłanka wymieniona w przywołanym wyżej art.15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z powyższym również nie ma znaczenia w sprawie wysokość kwot PLN wykazywanych na fakturach oraz wysokość kwot PLN dokonywanej zapłaty. Jest to zupełnie odrębne zagadnienie regulowane przede wszystkim na podstawie ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz.93, ze zm.) w sposób suwerenny w umowach (kontraktach) o realizację inwestycji, w których strony dokonują ustaleń dotyczących zasad wyceny inwestycji i sposobu zapłaty za jej wykonanie.
Reasumując należy stwierdzić, iż stanowisko wnioskodawcy, uznającego za prawidłowy przyjęty sposób rozliczania realizacji inwestycji, w ramach którego są uwzględniane różnice kursowe, ustalone pomiędzy kwotą wyrażoną w PLN w fakturze a kwotą PLN zapłaty, jest błędne.