Czy w przypadku udokumentowania kosztów uzyskania przychodów z umów zlecenia w kwocie wyższej niż (...)
Czy w przypadku udokumentowania kosztów uzyskania przychodów z umów zlecenia w kwocie wyższej niż wynikająca z zastosowania normy procentowej (20%) można stosować koszty faktycznie poniesione?
W związku z powyższym podatniczka zwraca się z zapytaniem czy w ww. przypadku można stosować faktycznie poniesione koszty...
Zdaniem podatniczki, jeżeli udokumentowane koszty uzyskania przychodów z umów zlecenia są wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej (20%), to wtedy koszty uzyskania przychodów przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych.
Ustosunkowując się do wyżej przedstawionej kwestii, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lesznie stwierdza, iż zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnych źródeł są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Stosownie do treści art. 22 ust. 9 pkt 4 powołanej ustawy koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2,4,6 i 8 tej ustawy - określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.
Z treści ust. 10 tego przepisu wynika, że jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych.
Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny sprawy należy stwierdzić, że jeżeli podatniczka udowodni, iż poniesione koszty uzyskania przychodów z tytułu zawartej umowy zlecenia są wyższe aniżeli wynikające z normy procentowej, to przyjmuje się je w wysokości faktycznie poniesionych. Zatem stanowisko podatniczki zostało uznane za prawidłowe.
Powyższa interpretacja została wydana w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku podatnika oraz stan prawny obowiązujący w dniu jej wydania.