Zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych świadczeń ponoszonych przez pracodawcę na podnoszenie (...)

DECYZJA
Działając na podstawie art. 14b § 2 i art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r.- Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), w związku z wszczęciem z urzędu postępowania w sprawie zmiany postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego we Wrocławiu z dnia 23.09.2005 r., wydanego na wniosek Podatnika w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych świadczeń ponoszonych przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu zmienia postanowienie organu podatkowego pierwszej instancji i stwierdza, że stanowisko podatnika jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
Wnioskiem z dnia 08.07.2005 r. Podatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław-Fabryczna o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, przedstawiając jednocześnie swoje stanowisko. W ocenie podatnika, wydatki poniesione przez pracodawcę w 2004 r. w związku z kształceniem pracownika (odbywanie aplikacji radcowskiej) powinny zostać zakwalifikowane jako wydatki na podnoszenie jego kwalifikacji zawodowych, a jako konieczne dla uzyskania prawa do wykonywania zawodu - nie powinny stanowić przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu tym podatkiem.
Wymienionym w sentencji postanowieniem organ podatkowy pierwszej instancji uznał stanowisko podatnika za prawidłowe. W uzasadnieniu, powołując się na przepis art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdził, że przychód z tytułu poniesienia przez pracodawcę kosztów kształcenia w związku z odbywaną przez pracownika aplikacją radcowską podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym.
Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego i stwierdza co następuje.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) - za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Stosownie natomiast do treści art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy - wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.
Przepisami odrębnymi, o których wyżej mowa, są przepisy rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12.10.1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych(Dz. U. Nr 103, poz. 472 ze zm.).
W powołanych przepisach zakres świadczeń przysługujących pracownikom podnoszącym kwalifikacje zawodowe został zróżnicowany ze względu na formę kształcenia (szkolna lub pozaszkolna) oraz ze względu na fakt podjęcia nauki na podstawie skierowania zakładu pracy bądź bez takiego skierowania.
Nie ulega wątpliwości, że świadczenie dokonane na rzecz pracownika w postaci pokrycia kosztów kształcenia, stanowi jego przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zastosowanie zwolnienia z opodatkowania tego rodzaju świadczenia możliwe jest w sytuacji, gdy nauka podjęta została na podstawie skierowania zakładu pracy. Stąd też, jeżeli zakład pracy opłaca naukę pracownikowi, któremu nie udzielił skierowania - nie ma podstaw do zastosowania zwolnienia od podatku. Innymi słowy, brak skierowania powoduje, że uzyskany przez podatnika przychód z tego tytułu podlega opodatkowaniu.
W związku z tym, że ani we wniosku podatnika, ani w rozstrzygnięciu organu podatkowego pierwszej instancji nie ma mowy o skierowaniu, przyjąć należy, że pracodawca go nie udzielił. To z kolei oznacza, iż przychód podatnika uzyskany z tytułu pokrycia przez zakład pracy opłat za aplikację radcowską nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.