Podatnik wnosi zapytanie: czy wypłacony pracownikom ekwiwalent za używanie własnej odzieży i obuwia (...)

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Od 1 stycznia 1995 r., tj. po zmianach wprowadzonych ustawą z dnia 2 grudnia 1994 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 1995 r. Nr 5, poz. 25) gdzie m. in. skreślono w art. 16 ust. 1 pkt 35, wszystkie uzasadnione wydatki ponoszone przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych na rzecz swoich pracowników, tj. zarówno wydatki bezpośrednie, wynikające z zatrudnienia, jak i pośrednie (nawet jeżeli obowiązek ich ponoszenia nie wynika z układu zbiorowego pracy lub innych aktów prawnych) stanowią koszty uzyskania przychodów. Takim kosztem nie są jednak wydatki wyłączone z kosztów uzyskania przychodów w oparciu o art. 16 ust. 1, a więc poniesione m. in. na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o ZFŚS lub pokryte ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.
Natomiast u osób fizycznych równowartość tych wydatków, dotyczących bezpośrednio poszczególnych pracowników, stanowi przychód wpływający na wysokość dochodu do opodatkowania, w tym także przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, chyba że przychód (dochód) ten jest zwolniony od podatku na podstawie ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).