Pytanie podatnika dotyczy: mozliwości dokonania odpisów amortyzacyjnych, związanych z posiadaniem (...)

Pytanie podatnika dotyczy: mozliwości dokonania odpisów amortyzacyjnych, związanych z posiadaniem przez podatnika udziału w nieruchomości budynkowej o charakterze mieszkalnym.

Decyzja

Na podstawie art. 14 b § 2 i § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005r., Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 18.08.2005r. na postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie z dnia 05.08.2005r., nr P-2/415/16/2005 w zakresie interpretacji prawa podatkowego

  • odmawiam zmiany postanowienia organu I instancji.

Uzasadnienie

W dniu 4.07.2005 r. do Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie wpłynął wniosek z dnia 24.06.2005 r. o udzielenie informacji dotyczącej stosowania przepisów podatkowych. Z przedstawionego w podaniu stanu faktycznego wynika, iż w 2000 r. nabył Pan udział (19571/886613) w nieruchomości położonej w Lublinie, przy ul..., na której wybudowany został wielorodzinny budynek, ze 138 lokalami mieszkalnymi przeznaczonymi na wynajem. W latach 2000-2002 odliczył Pan od przychodu kwotę 491.131,39 zł - obejmującą wydatki poniesione na zakup udziałów w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz koszty budowy. Od 2002 r. uzyskuje Pan dochody z najmu lokali mieszkalnych, które podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Pana zdaniem nie ma przeszkód do dokonywania odpisów amortyzacyjnych z tytułu użytkowania wynajmowanych lokali.

Postanowieniem z dnia 5.08.2005 r., znak: P-2/415/16/2005 Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie udzielił interpretacji, zgodnie z którą stanowisko zaprezentowane we wniosku z dnia 24.06.2005 r. uznane zostało za nieprawidłowe.

Na powyższe postanowienie złożył Pan w terminie zażalenie, w którym wnosi o ponowne rozpatrzenie swojego wniosku. W uzasadnieniu wskazuje Pan, iż

  1. nie dokonywał odliczeń od podstawy opodatkowania, lecz od przychodu, a zakaz wynikający z art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajduje w takiej sytuacji zastosowania,
  2. ulga podatkowa z tytułu budowy mieszkań na wynajem, pomimo, że jest odliczana od przychodu, tak jak inne wydatki stanowiące koszt uzyskania przychodu, nie jest z nim tożsama ? jak błędnie przyjął organ pierwszej instancji,
  3. zawarte w zaskarżonym postanowieniu stwierdzenie o braku podstaw do rzekomego dwukrotnego odliczania kosztów nie jest oparte na żadnym konkretnym przepisie, zawartym w akcie normatywnym, lecz wynika wyłącznie z ogólnej interpretacji przepisów prawa,
  4. organ pierwszej instancji nie wziął pod uwagę, że w latach 2000-2002, tj. w okresie kiedy dokonywano odliczeń kwestia możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych w ciężar kosztów uregulowana były poza ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Organ odwoławczy po zapoznaniu się z zaskarżonym postanowieniem oraz zarzutami sformułowanymi w zażaleniu zwraca uwagę na następujące okoliczności faktyczne i prawne, mające znaczenie w rozpatrywanej sprawie.

Zgodnie z art. 23 ust.

1 pkt 45 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w roku 2005 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Podstawowe znaczenie dla stosowania tego przepisu ma ustalenie znaczenia pojęcia ?podstawa opodatkowania?. Nie zostało ono zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, a ustawodawca posługuje się nim w sposób niejednoznaczny. Wymaga to odwołania się do reguł wykładni językowej. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN, pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka (edycja internetowa dostępna pod adresem http://sjp.pwn.pl) podstawa to: ?zasadniczy element czegoś, założenie, zasada, podbudowa, podwalina czegoś; początek, punkt wyjścia?. W pełni uprawniony jest wobec tego pogląd, że podstawę opodatkowania stanowi skonkretyzowany (ilościowo bądź wartościowo) przedmiot danego podatku. W doktrynie prawa podatkowego powszechnie przyjmuje się, iż podstawą opodatkowania w podatku dochodowym od osób fizycznych jest dochód osiągnięty w roku podatkowym (por. A. Gomułowicz, J. Małecki ?Podatki i prawo podatkowe?, Poznań 1995 str. 359; podobnie W. Wójtowicz ?Zarys polskiego prawa podatkowego? Oficyna Wydawnicza Branta 1995, str. 111 oraz B. Brzeziński ?Prawo podatkowe? Toruń 1999, str. 260). Do takiego wniosku prowadzi w szczególności treść art. 9 ust. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym.

Od podstawy opodatkowania należy jednocześnie odróżnić podstawę obliczenia podatku. Wartościowo ujęta podstawa opodatkowania może bowiem podlegać korektom, wynikającym z przepisów podatkowych, polegającym na odliczaniu lub doliczaniu określonych kwot. Tak zmieniona podstawa opodatkowania stanowi podstawę obliczenia podatku (patrz B. Brzeziński ?Prawo ...? op. cit., str. 30).

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie ulega wątpliwości, iż wydatki poniesione na budowę mieszkań na wynajem zostały odliczone od dochodu, a nie jak sugeruje Pan w uzasadnieniu zażalenia od przychodu. W konstrukcji podatku dochodowego rozróżnienie tych pojęć ma kluczowe znaczenie, dlatego też w art. 9 ust. 2 w/w ustawy ustawodawca zdefiniował dochód jako nadwyżkę sumy przychodów na kosztami ich uzyskania osiągniętą w roku podatkowym. Jak przewiduje art. 26 ust. 1 pkt 8 w/w ustawy o podatku dochodowym w brzmieniu obowiązującym w roku 2000 (które na mocy przepisów przejściowych znajduje zastosowanie do inwestycji realizowanej przez Pana w latach 2000-2002) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3 i art. 28-30, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1 i 2 oraz ust. 4-7 lub art. 25 w/w ustawy, po odliczeniu kwot wydatków poniesionych w roku podatkowym na budowę własnego lub stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego wielorodzinnego, z przeznaczeniem znajdujących się w nim co najmniej pięciu lokali mieszkalnych na wynajem, oraz wydatków na zakup działki pod budowę tego budynku. W zeznaniach podatkowych za lata 2000-2002 wykazał Pan m.in.: przychody uzyskane w danym roku podatkowym, koszty ich uzyskania, dochody oraz odliczenia od dochodu w/w wydatków mieszkaniowych (te ostatnie w części G ?Odliczenia od dochodu?, poz. 104 zeznania PIT-37 złożonego za rok 2000 i 2001 oraz części H ?Odliczenia od dochodu / Zwolnienie?, poz.

153 zeznania PIT-36 za rok 2002. Podkreślić należy, iż rozliczając się na zasadach ogólnych nie miał Pan prawa odliczyć tego rodzaju wydatków od przychodów, gdyż przepisy prawa podatkowego nie przewidywały takiej możliwości. Było to także technicznie niemożliwe, biorąc pod uwagę konstrukcję powołanych wyżej zeznań podatkowych. Dlatego też teza, iż wydatki tego rodzaju zostały odliczone od przychodu nie znajduje żadnego potwierdzenia. Nie ma także jakichkolwiek podstaw, aby uznać, że organ podatkowy pierwszej instancji potraktował ulgę podatkową na równi z wydatkami uznawanymi za koszty uzyskania przychodu.

Ponadto nie ulega wątpliwości, iż ratio legis normy prawnej wynikającej z art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy wiąże się z dążeniem do wyeliminowania podwójnej preferencji podatkowej, tj. odliczenia pewnych wydatków od dochodu, a następnie zmniejszenia tego dochodu o wartość odpisów amortyzacyjnych związanych z tymi samymi wydatkami. Nadmienić przy tym trzeba, iż powody przyjęcia określonych rozwiązań legislacyjnych i towarzyszące temu intencje ustawodawcy z reguły nie znajdują odzwierciedlenia w treści przepisów, lecz mogą być ustalone dopiero w procesie wykładni. Dlatego też zastrzeżenia sformułowane w tym zakresie wobec organu pierwszej instancji są całkowicie bezpodstawne.

Odnosząc się natomiast do zawartego w zażaleniu stwierdzenia, iż ?kwestia dokonywania odpisów amortyzacyjnych w ciężar kosztów uzyskania przychodów była uregulowana poza updof? należy zauważyć, że art. 23 ust.1 pkt 45 ustawy w brzmieniu obowiązującym w roku 2000 przewidywał zasadę analogiczną do obowiązującej w obecnym stanie prawnym, a jedyna różnica ma charakter redakcyjny i polega na uwzględnieniu faktu, iż w 2000 r. kwestie dotyczące dokonywania odpisów amortyzacyjnych uregulowane były w rozporządzeniu wykonawczym, a nie w treści ustawy, jak ma to miejsce od 1.01.2001 r. Powyższa zmiana nie ma żadnego wpływu na ocenę dopuszczalności zaliczania do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych w przedmiotowej sprawie.

Podsumowując, do kosztów uzyskania przychodów nie mogą być zaliczane odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środka trwałego, w tej jej części, która została odliczona przez podatnika - w formie ulgi podatkowej - od dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania. Pogląd taki jest także prezentowany w literaturze przedmiotu (por. R. Kubacki, A. Bartosiewicz ?Opodatkowanie najmu i dzierżawy? Oficyna Wydawnicza UNIMEX 2005, str. 214- 215 oraz A. Bartosiewicz, R. Kubacki ?Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych. Komentarz? Difin, Warszawa 2004, str. 804).

Z przedstawionych powyżej powodów brak jest podstaw do uchylenia lub zmiany interpretacji udzielonej przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie postanowieniem z dnia 5.08.2005 r.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika