Czy wydatki na prace remontowe związane z przystosowaniem lokalu na potrzeby działalności gospodarczej, (...)

Wnioskodawca uważa, że mimo iż wydatki poniesione zostały przed rozpoczęciem działalności, to jednak jako ściśle powiązane z pozyskiwaniem przychodów z działalności, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów.

Wnioskodawca oświadczył, że w sprawie będącej przedmiotem wniosku nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa bądź też postępowanie przed sądem administracyjnym.

Po rozpatrzeniu powyższego stanu faktycznego stwierdzono, co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jt. z 2000 r. Dz.U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W myśl przepisu art. 22 ust. 4 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Odstępstwo od tej zasady, polegające na potrącaniu kosztów tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, ma zastosowanie do podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe (art. 22 ust. 5 ustawy) oraz do tych podatników, którzy prowadzą podatkową księgę przychodów i rozchodów w sposób umożliwiający stale tj. w każdym roku podatkowym, wyodrębnienie kosztów odnoszących się tylko do danego roku podatkowego (art. 22 ust. 6 ustawy) - odpowiednio do okresu, w którym zostały uzyskane dotyczące ich przychody.

W przedstawionym stanie faktycznym wnioskodawca określił, iż wykonano prace remontowe. Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji remontu, dlatego w odniesieniu do remontu należy stosować definicję sformułowaną w przepisach prawa budowlanego. Zgodnie z definicją określoną w przepisie art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 07.07.1994 r. prawo budowlane (jt. z 2003 r. Dz.U. Nr 207, poz. 2016 ze zm.) przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Tak więc wyroby budowlane użyte do wymiany zużytych elementów lokalu na nowe, wykonane z nowocześniejszych materiałów, nie zmieniają charakteru wykonanych prac, należy bowiem uwzględniać zmieniającą się rzeczywistość gospodarczą i postęp techniczny.

Biorąc powyższe pod uwagę wydatki na remont mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów tylko pod warunkiem, że efektem wykonanych prac nie jest zwiększenie wartości technicznej remontowanego pomieszczenia lub budynku. W przeciwnym wypadku poniesione wydatki będą miały charakter inwestycyjny, zaś kosztem uzyskania przychodu będą odpisy amortyzacyjne ustalone zgodnie z przepisami zawartymi w art. 22a-22o ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie nadmienia się, że przed zakwalifikowaniem określonych wydatków do remontu lub inwestycji należy każdorazowo w stosunku do konkretnego lokalu lub budynku przeanalizować zakres rzeczowy wykonywanych robót, porównując je do stanu istniejącego na podstawie dokumentacji technicznej, a w przypadku wątpliwości co do prawidłowej kwalifikacji poniesionych wydatków oprzeć się na opinii biegłego do spraw budowlanych, który w oparciu o stosowne dokumentacje i oględziny wypowie się co do charakteru poniesionych nakładów.

Wobec powyższego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kościanie uznał - z powyższymi zastrzeżeniami - wyrażone we wniosku stanowisko za prawidłowe.

Powyższa interpretacja została wydana w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku podatnika oraz stan prawny obowiązujący w dniu jej wydania.