Czy roczne opłaty z tytułu wieczystego użytkowania gruntów, czynsz dzierżawny oraz podatek od nieruchomości (...)

U Z A S A D N I E N I E

W oparciu o art. 14a § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa do tut. organu podatkowego w dniu 27.09.2006 r. złożony został przez Pana pisemny wniosek o udzielenie interpretacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych, a mianowicie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat za wieczyste użytkowanie gruntu, opłat dzierżawnych za grunt oraz podatku od nieruchomości ponoszonych w związku z inwestycją prowadzoną na potrzeby pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na gruntach w części przez Pana dzierżawionych, a w części użytkowanych na podstawie posiadanego prawa wieczystego użytkowania rozpoczęto przygotowania do realizacji inwestycji związanych z prowadzoną działalnością, a mianowicie budową hali i ulepszeniem hali już istniejącej.

Zaznaczył Pan również, że z tytułu wieczystego użytkowania działki na bieżąco ponosi Pan opłaty roczne i opłaca Pan podatek od nieruchomości, natomiast w przypadku działki dzierżawionej opłaca Pan opłaty czynszowe.

Wobec przytoczonego wyżej stanu faktycznego postawiono pytanie czy roczne opłaty z tytułu wieczystego użytkowania gruntów, czynsz dzierżawny oraz podatek od nieruchomości związany z tymi gruntami stanowią koszt uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia?

Przedstawiając we wniosku własne stanowisko w sprawie przyjął Pan, iż opłaty roczne z tytułu wieczystego użytkowania gruntów, czynsz dzierżawny oraz podatek od nieruchomości związany z tymi gruntami stanowi koszt uzyskania przychodu w chwili poniesienia.

W odpowiedzi na zadane pytanie, tut. organ podatkowy wyjaśnia:

W myśl art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Oznacza to, iż aby określony wydatek można uznać za koszt uzyskania przychodu musi on być bezpośrednio związany z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz pomiędzy tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu bądź funkcjonowanie źródła przychodu.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

1) wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
   
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
   
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych
   - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.
   

W oparciu o art. 22a ust. 1 pkt 1 powyższej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do użytkowania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
   
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
   
3. inne przedmioty
   - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzona przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
   

Ponadto na podstawie art. 22a ust. 1 amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:

1. przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej 'inwestycjami w obcych środkach trwałych',
   
2. budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie,
   
3. składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 23a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników, jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający ? zwane także środkami trwałymi.
   

Poniesione przez Pana wydatki na opłacenie wieczystego użytkowania gruntów, czynszu dzierżawnego oraz podatku od nieruchomości nie zwiększają jednak wartości początkowej środka trwałego.

Ze względu na fakt, że w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów wynikających z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarto wydatków na dzierżawę gruntów, rocznych opłat z tytułu wieczystego użytkowania gruntów oraz podatku od nieruchomości, na których realizowana jest inwestycja, opłaty związane z wymienioną nieruchomością są kosztem uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

Ponadto jak zaznaczono powyżej zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. a powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów.

Moment zarachowania poniesionych wydatków reguluje art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynika z niego, że koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Wobec powyższego w myśl powołanych wyżej przepisów, wydatki z tytułu opłaty za wieczyste użytkowanie gruntu, czynsz dzierżawny i podatek od nieruchomości stanowią koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w momencie ich poniesienia.

Biorąc pod uwagę przedstawione powyżej uzasadnienie uznano, że Pana własne stanowisko w sprawie zawarte we wniosku jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy aktualnego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

W oparciu o art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika (wnioskodawcy), jednakże w myśl art. 14b § 2 tej ustawy wiąże organ podatkowy i organ kontroli skarbowej właściwy dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

Zgodnie z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie wydane w trybie art. 14a § 4, zawierające interpretację służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem tut. organu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.

Na podstawie art. 222 ustawy Ordynacja podatkowa z związku z art. 239 tej ustawy zażalenie winno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.

Referencje

PD-406/8/07, postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego