Zapytanie dotyczy prawa do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej, z tytułu wydatku poniesionego za pobyt (...)

Zapytanie dotyczy prawa do skorzystania przez Panią z ulgi rehabilitacyjnej z tytułu wydatku poniesionego za pobyt Pani na turnusie rehabilitacyjnym.

Pani zdaniem, przysługuje Pani prawo do odliczenia tego wydatku, od własnego dochodu.

Tut. Organ podatkowy nie podziela Pani stanowiska co do możliwości skorzystania przez Panią z przedmiotowego odliczenia, jednocześnie stwierdzając:

Na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28 - 30 oraz art. 30a - 30c, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a - 4e, ust. 5c, 6, 8, ust. 10 - 12 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Zgodnie z art. 26 ust. 7a ww. ustawy, za wydatki na cele rehabilitacyjne uważa się wydatki poniesione na:
1) adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
2) przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
3) zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego,
4) zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
5) odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym,
6) odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne,
7) opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nie przekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł,
8) utrzymanie przez osoby niewidome, o których mowa w pkt 7, psa przewodnika - w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty określonej w pkt 7,
9) opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa,
10) opłacenie tłumacza języka migowego,
11) kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia,
12) leki - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo),
13) odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:br>a) osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego,
b) osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz
dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu niż wymienione w lit.

a),
14) używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł,
15) odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:
a) na turnusie rehabilitacyjnym,
b) w zakładach, o których mowa w pkt 6,
c) na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11.

Z art. 26 ust. 7d ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a tej ustawy, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:
1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy albo rentę szkoleniową, albo
3) orzeczenia o rodzaju i stopniu niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Z przedstawionego przez Panią stanu faktycznego wynika, że ww. warunki spełnia mąż- nie pozostający na Pani utrzymaniu, zatem jemu przysługuje odliczenie z tytułu poniesionych wydatków rehabilitacyjnych.

Z uwagi na rodzaj niepełnosprawności, ma on prawo (w omawianej sprawie) do odliczenia wydatków z tytułu udokumentowanej odpłatności za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym (art. 26 ust. 7a pkt 5) oraz z tytułu opłacenia przewodnika, w kwocie nie przekraczającej w roku podatkowym 2.280zł (art. 26 ust. 7a pkt 7 ).

Przedłożona faktura wystawiona została na męża, zatem poniesiony wydatek na opłatę za pobyt Pani na turnusie rehabilitacyjnym, uznać należy za wydatek na opłacenie przewodnika- w ramach odliczenia wynikającego z wyżej zacytowanego przepisu art. 26 ust. 7a pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując ? Pani mąż ma prawo do pomniejszenia dochodu o wydatek w wysokości 265 zł z tytułu pobytu Pani na turnusie rehabilitacyjnym jako opiekuna, w związku z czym, stanowisko Pani w tej kwestii Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łukowie uznaje za nieprawidłowe.