Czy istnieje obowiązek zaliczania do środków trwałych nabytych samochodów używanych, czy też można (...)

U Z A S A D N I E N I E

Podatnik zwrócił się z następującym zapytaniem, czy istnieje obowiązek zaliczania do środków trwałych nabytych samochodów używanych, czy też można zaliczyć do środków trwałych te samochody, które będą używane na cele prowadzonego przedsiębiorstwa lub zaliczyć je do towarów handlowych, jeśli mają być przedmiotem dalszego obrotu, pomimo, że w obydwu przypadkach zgodnie z ustawą 'Prawo o ruchu drogowym' samochody te są zarejestrowane na podatnika.
Według podatnika fakt zarejestrowania pojazdu nie rodzi obowiązku zaliczenia go do środków trwałych lecz może zostać zaliczony do towarów handlowych.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zakopanem uprzejmie wyjaśnia, że na podstawie przepisu art. 78 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2003 r. nr 58 poz. 515 ze zm.) w razie przeniesienia na inną osobę własności pojazdu zarejestrowanego, dotychczasowy właściciel przekazuje nowemu właścicielowi dowód rejestracyjny i kartę pojazdu, jeżeli była wydana.
ust. 2. Właściciel pojazdu zarejestrowanego jest obowiązany zawiadomić w terminie nieprzekraczającym 30 dni starostę o:
1)nabyciu lub zbyciu pojazdu;
2)zmianie stanu faktycznego wymagającej zmiany danych zamieszczonych w dowodzie rejestracyjnym.
ust. 3. Zdarzenia, o których mowa w ust. 2, są dokumentowane w karcie pojazdu; odpowiednich wpisów dokonuje starosta.
ust. 4. Właściciel lub posiadacz pojazdu jest obowiązany wskazać na żądanie uprawnionego organu, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie, chyba że pojazd został użyty wbrew jego woli i wiedzy przez nieznaną osobę, czemu nie mógł zapobiec.
Zatem podatnik w terminie 30 dni od daty nabycia pojazdu jest obowiązany zawiadomić starostę o tym fakcie. Sam fakt zarejestrowania pojazdu przez podatnika nie przesądza czy dany pojazd będzie przeznaczony do dalszej odprzedaży jako towar handlowy czy też będzie używany przez podatnika do prowadzonej działalności i uznany za środek trwały.
W myśl art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o, z uwzględnieniem art. 23.
Na podstawie art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Z powyższego wynika, że zaliczenie składnika majątkowego do środków trwałych uzależnione jest m.in. od wypełnienia przesłanki odnoszącej się do zamiaru używania składnika majątku na potrzeby działalności gospodarczej w przewidywanym okresie powyżej jednego roku.
Przewidywany okres użytkowania danego składnika majątku określa sam podatnik. Jeżeli podatnik uzna, że dany samochód osobowy przeznaczony będzie do jazd testowych lub administracyjnych przez okres dłuższy niż rok, to powinien samochód taki wprowadzić do ewidencji środków trwałych i amortyzować począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wprowadzono go do ewidencji.
W tym zakresie stanowisko podatnika jest prawidłowe.
Dla ww. podmiotu w sprawie będącej przedmiotem wniosku nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrolne ani postępowanie przed sądem administracyjnym wszczęte przed złożeniem wniosku.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.
Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zakopanem informuje, iż odpowiedź na drugie i trzecie pytanie zawarte we wniosku zostało udzielone odrębnymi postanowieniami.
Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie Ośrodek Zamiejscowy w Nowym Sączu za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zakopanem w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa).