Dotyczy zawarcia umowy leasingu z Europejskim Funduszem Leasingowym; momentu uzyskania przychodu w podatku (...)
Dotyczy zawarcia umowy leasingu z Europejskim Funduszem Leasingowym; momentu uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych i obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia w kraju usług leasingu.
Zgodnie z art. 12 ust.3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /DZ. U. Nr 54 z 2000 r., poz.654 ze zm./ za przychody związane z działalnością gospodarczą osiągnięte z w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.Za datę powstania przychodu w myśl ust. 3a uważa się dzień wystawienia faktury /rachunku/, nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym nastąpiło:
1/ wydanie rzeczy, zbycie praw majątkowych oraz dostarczenie wszelkiej postaci energii lub
2/ wykonanie usługi, lub
3/ otrzymanie zapłaty za wykonanie świadczenia - w pozostałych przypadkach.
Natomiast w przypadku umów najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze za przychody uważa się przychody należne określone na dzień, w którym należności wynikające z tych umów stają się wymagalne.
Zgodnie z art. 6 ust. 8 b pkt 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm./ obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia w kraju usług leasingu powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności, który określa umowa.Do sumy opłat ustalonych w umowie nie zalicza się:
-płatności na rzecz finansującego za świadczenia dodatkowe, o ile są one wyodrębnione z opłat leasingu,
-podatków, w których obowiązek podatkowy ciąży na finansującym z tytułu własności lub posiadania środków trwałych, jeżeli w umowie zastrzeżono, że korzystający będzie ponosił ciężar tych podatków i składek niezależnie od opłat za używanie,
-kaucji określonej w umowie wpłacanej finansującemu przez korzystającego.
Sprawy nieterminowego regulowania rat przez leasingobiorcę i konsekwencji z tego wynikających określają warunki zawartej umowy.Zgodnie zarazem z § 40 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r.w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz. U. Nr 27, poz.268 ze zm./ w przypadkach określonych w art. 6 ust. 8 b pkt. 4 ustawy fakturę wystawia się nie później, niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego.Jak z powyższego wynika obowiązek podatkowy w przypadku świadczenia usług leasingua zatem i obowiązek zaewidencjonowania /zadeklarowania / rozliczenia sprzedaży i podatku należnego został określony na miesiąc. w którym otrzymano zapłatę lub jej część, nie później jednak niż z terminem określonym w zawartej umowie. Natomiast faktura VAT może być wystawiona w terminie do 30 dni przed powstaniem obowiązku podatkowego, lecz nie później niż z dniem powstania obowiązku podatkowego.
W części dotyczącej ?rozliczeń walutowych i przelicznika walutowego' należy zwrócić uwagę na następujący fakt:
Analizując zawartą umowę leasingu należy stwierdzić, iż jest to oferta tzw. Leasingu dewizowego.
Leasing dewizowy oferowany jest najczęściej jako rozliczenie opłat oparte na kursie sprzedaży marki niemieckiej lub dolara amerykańskiego ogłaszane przez Narodowy Bank Polski. Niejednokrotnie proponowane są rozliczenia opłat związanych z umową leasingu, oparte na wskaźnikach finansowych stosowanych przy rozliczeniach na rynku międzybankowym.
W przypadku podatnika jest to kurs sprzedaży NBP z dnia poprzedzającego datę wystawienia faktury - harmonogram finansowy do umowy.
Jednocześnie organ podatkowy zwraca uwagę, iż strony mogą ułożyć wg własnego uznania stosunek prawny /umowę/, aby tylko jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Na kształtowanie zawieranych umów organ podatkowy nie ma wpływu.Natomiast wszelkie sprawy nieuregulowane umową powinny być rozpatrywane w oparciu o polskie prawo cywilne, a w przypadku sporów, których nie można rozstrzygnąć na drodze polubownej rozstrzyga sąd, najczęściej właściwy dla siedziby leasingodawcy.