Wnioskodawca zwraca się z zapytaniem, czy prawidłowo postąpi w przypadku zaliczenia umorzonych (...)

Wnioskodawca zwraca się z zapytaniem, czy prawidłowo postąpi w przypadku zaliczenia umorzonych zaległości w podatku od nieruchomości do przychodów 2007r.?

Pytając sformułował też własne stanowisko. W ocenie pytającego umorzone zaległości podatkowe w podatku od nieruchomości stanowią przychód 2007r., gdyż umorzenie winno wywierać skutek z datą doręczenia decyzji dla podatnika. Decyzja jest nowym zdarzeniem gospodarczym, a jej wejście w życie odbywa sie z datą doręczenia.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Białej Podlaskiej mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę i obowiązujący stan prawny w dacie wniesienia pytania postanawia udzielić następującej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych reguluje ustawa z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Zgodnie z art. 14 ust. 3 ww. ustawy do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Zatem by dane umorzone zobowiązanie było przychodem wcześniej musiało być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła, są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.
Możliwość zaliczenia wydatku do podatkowej kategorii kosztów uzyskania przychodów istnieje wówczas, gdy spełnione są łącznie następujące warunki, tj. koszt:
1) pozostaje w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i jest poniesiony w celu osiągnięcia przychodu,
2) nie znajduje się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy,
3) został właściwie udokumentowany.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Odstępstwo od tej zasady, polegające na potrąceniu kosztów tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, ma zastosowanie do podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe (art. 22 ust. 5 ustawy) oraz do tych podatników, którzy prowadzą księgi przychodów i rozchodów w sposób umożliwiający stale w każdym roku podatkowym wyodrębnianie kosztów odnoszących się tylko do danego roku podatkowego (art. 22 ust. 6 ustawy). Z tym, że w przypadku poniesienia wydatku, którego nie można bezpośrednio powiązać z konkretnym przychodem uzyskanym przez podatnika ? wydatek taki podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu z chwilą faktycznego poniesienia.

W celu właściwego ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik winien prawidłowo rozpoznać sposób powiązania kosztów z przychodami. Dokonując interpretacji przepisu art. 22 ust. 5 ww. ustawy należy mieć na uwadze, że koszty podatkowe ponoszone przez podmiot gospodarczy podlegają podziałowi na koszty bezpośrednie i pośrednie. Koszty bezpośrednie obejmują wydatki ściśle związane z przychodami, jakie osiąga podmiot gospodarczy. Koszty pośrednie obejmują wydatki dotyczące całokształtu działalności podatnika, czyli związane są z funkcjonowaniem firmy, nie mają natomiast bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach - jakkolwiek podmiot zobowiązany jest do ich ponoszenia. Koszty pośrednie nie pozwalają na wykazanie związku z konkretnymi przychodami uzyskiwanymi w okresach np. miesięcznych. Do kosztów tego rodzaju należy zakwalifikować np. podatek od nieruchomości. Podatek ten jest podatkiem majątkowym, związanym z samym faktem posiadania określonych nieruchomości. Wystarczającą przesłanką do opodatkowania podatkiem od nieruchomości jest posiadanie określonych nieruchomości budynkowych i gruntowych oraz budowli przez przedsiębiorcą. Nie istotne jest natomiast faktyczne wykorzystywanie w prowadzonej działalności gospodarczej, a tym bardziej uzyskiwanie przychodów i tylko względy techniczne uniemożliwiające wykorzystywanie danej nieruchomości w działalności gospodarczej uwalniają przedsiębiorcę od obowiązku zapłacenia podatku według stawek przewidzianych dla nieruchomości związanych z działalnością gospodarczą ? art. 1 a pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006r. Nr 121, poz. 844 z późn. zm.).
Tak więc co do zasady, koszty których nie można bezpośrednio powiązać z uzyskanym przychodem, gdyż są związane z całokształtem działalności podatnika - jak np. podatek od nieruchomości - podlegają zaliczeniu w koszty uzyskania przychodu z chwilą ich faktycznego poniesienia.

Reasumując, w związku z tym, że umorzone zaległości podatkowe w podatku od nieruchomości, choć księgowo ujęte w kosztach, nie stanowiły kosztów uzyskania przychodów na gruncie przepisów podatkowych i nie będą też powodowały obowiązku ujęcia ich w przychodach. Zatem bez znaczenia dla rozstrzygnięcia pozostaje data wydania i doręczenia decyzji w przedmiocie umorzenia zaległości w podatku od nieruchomości, gdyż umorzone zaległości nie stanowią przychodów, bowiem nie zapłacony podatek od nieruchomości nie był kosztem uzyskania przychodów.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o interpretację i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie jest wiążąca dla podatnika, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w § 5 art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa.

Na niniejsze postanowienie stronie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Białej Podlaskiej,w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 i art. 236 Ordynacji podatkowej). Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej).