Jaka stawka podatku VAT ? 7%, 22% czy jedna i druga ? powinna być zastosowana w przypadku budowy sieci (...)

Zgodnie z art. 22 a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) samochód można uznać za środek trwały w sytuacji gdy:

• stanowi własność lub współwłasność podatnika,
• jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,
• jest wykorzystywany przez podatnika na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, bądź też oddany do używania innym podmiotom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu,
• przewidywany okres używania jest dłuższy niż rok.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna ? cenę ich nabycia. Stosownie zaś do ust. 3 ww. artykułu za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Jeżeli więc poniosła Pani wydatki z tytułu odsetek od kredytu, opłat i prowizji związanych z zakupem samochodu do dnia przekazania samochodu do używania, to zwiększają one jego wartość początkową, natomiast wydatki poniesione po tej dacie, z tytułów wyżej wymienionych mogą być zaliczone

do kosztów uzyskania przychodów.

Odnośnie zaś zaliczenia proporcjonalnie do kosztów uzyskania przychodów zapłaconego ubezpieczenia OC, AC i NW, wyjaśnia się, iż zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem jeżeli wydatek ten został poniesiony przed przekazaniem ww. samochodu do używania dla celów działalności gospodarczej, nie można tego wydatku zaliczyć proporcjonalnie w poszczególnych miesiącach do kosztów uzyskania przychodów, gdyż w momencie poniesienia tego wydatku samochód ten nie stanowił składnika związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Nadmienia się, iż w przypadku samochodów osobowych przepisy podatkowe ograniczają kwotę wydatkowaną na ubezpieczenie oraz wysokość odpisów amortyzacyjnych podlegającą zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 EURO, przeliczona na złote według kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia. Nie stanowią również zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztów uzyskania przychodów odpisy z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 EURO przeliczonej na złote według kursu średniego EURO ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.