Czy mogę w swojej działalności gospodarczej, na podstawie limitu określonego w art. 23 ust. 1 pkt (...)
Czy mogę w swojej działalności gospodarczej, na podstawie limitu określonego w art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ewidencji przebiegu pojazdu(art. 23 ust. 7 tej samej ustawy), zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wydatki na wykorzystywanie samochodu osobowego, który jako współwłasność jest zarejestrowany na mnie i na mojego męża, a został zakupiony na firmę męża i nie jest amortyzowany, ponieważ mąż rozlicza się na podstawie karty podatkowej?
P O S T A N O W I E N I E
Na podstawie przepisu art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław Śródmieście stwierdza, że stanowisko Pani ? przedstawione we wniosku z dnia 06-08-2006 r. uzupełnionym w dniu 05.09.2006 r., o udzielenie interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej kwestii związanej z zaliczeniem do kosztów uzyskania przychodu wydatków na wykorzystywanie samochodu osobowego ? jest prawidłowe.
U Z A S A D N I E N I E
W dniu 08.08.2006 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław Śródmieście wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Uzupełnienia przedmiotowego wniosku na wezwanie tut. organu podatkowego dokonano w dniu 05.09.2006 r.
Jak stanowi przepis art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl przepisu art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Ze złożonego wniosku wynika, że Pani w lipcu bieżącego roku rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej opodatkowanej na zasadach ogólnych i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej użytkuje samochód osobowy będący współwłasnością małżeńską, który został zakupiony na firmę męża.
Zapytanie wnioskodawcy dotyczy następującej kwestii:
Czy w swojej działalności gospodarczej, na podstawie limitu określonego w art. 23 ust. 1
pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ewidencji przebiegu pojazdu (art. 23 ust. 7 tej samej ustawy), można zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wydatki na wykorzystywanie samochodu osobowego, który jako współwłasność jest zarejestrowany na Wnioskodawczynię i na jej męża, a został zakupiony na firmę męża i nie jest amortyzowany, ponieważ mąż rozlicza się na podstawie karty podatkowej?
Podatniczka uważa, że w swojej działalności gospodarczej na podstawie limitu określonego w art. 23 ust. 1 pkt 46, i w oparciu o ewidencję przebiegu pojazdu opisaną w art. 23 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, może zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wydatki związane z wykorzystywaniem ww. samochodu osobowego.
Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław Śródmieście stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
O zakwalifikowaniu danego wydatku do kosztu uzyskania przychodu decyduje, zatem poniesienie wydatku w celu uzyskania przychodu i nie zakwalifikowanie wydatku do grupy wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów (art. 23 ww. ustawy).
Należy zauważyć również, że ustawodawca nie posłużył się kategorią kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, ale powiązał pojęcie kosztu z pojęciem przychodu. Oznacza to, iż pomiędzy ponoszonymi kosztami, a osiąganymi przychodami musi zaistnieć związek przyczynowo ? skutkowy tego rodzaju, że poniesienie wydatku powoduje osiągnięcie przychodu lub zabezpiecza istnienie źródła przychodu.
W myśl przepisu art. 23 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika ? w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 23 ust., 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że niewprowadzony do ewidencji środków trwałych samochód osobowy używany na potrzeby działalności gospodarczej, może być zarówno własnością podatnika prowadzącego tę działalność, jak i członka rodziny, wspólnika spółki osobowej, bądź innej osoby.
Przepis art. 23 ust. 7 tej samej ustawy wskazuje, że ewidencja przebiegu pojazdu, o której mowa w ust. 5, powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd ? dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za 1 km przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za 1 km przebiegu oraz podpis podatnika i jego dane.
Należy podkreślić, że prowadzenie ewidencji jest warunkiem koniecznym zaliczenia wydatków związanych z eksploatacją samochodu niestanowiącego środka trwałego do kosztów uzyskania przychodów, a brak ewidencji spełniającej wymogi określone w ww. przepisie art. 23 ust. 7 pozbawia podatnika tej możliwości.
Jak wcześniej wskazano, aby wydatek poniesiony na eksploatację samochodu można było uznać za koszt uzyskania przychodu, musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy tym wydatkiem a osiągniętym przychodem. Dla udokumentowania poniesionych wydatków związanych z eksploatacją samochodu osobowego niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych konieczne jest posiadanie oryginalnych dowodów ich poniesienia.
Z przedstawionego stanu faktycznego i z powołanych wyżej przepisów wynika, iż ma Pani prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatki do wysokości wynikającej z ewidencji przebiegu pojazdu, prowadzonej w związku z wykorzystywaniem samochodu osobowego, którego jest Pani współwłaścicielem, a zakupionego na firmę Pani męża.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.
Zażalenie podlega opłacie skarbowej.