Spółka zwraca się z zapytaniem czy podatek VAT naliczony od wydatków na reprezentację, który zgodnie (...)
Spółka zwraca się z zapytaniem czy podatek VAT naliczony od wydatków na reprezentację, który zgodnie z dyspozycją art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie podlega odliczeniu, zgodnie z postanowieniami art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) stanowi koszt uzyskania przychodów?
POSTANOWIENIE
Na podstawie przepisu art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217 poz. 1590) Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu stwierdza, iż stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia br. (wpływ do tut. Urzędu - 22.06.2007 r.) o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku VAT nieodliczonego w związku z wyłączeniem wydatków na reprezentację z kosztów uzyskania przychodów, jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 22 czerwca br. do Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw, co do zakresu stosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach wniesione przed dniem 1.07.2007 r. podlegają rozpatrzeniu na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej w brzmieniu przed zmiana, a zatem właściwym w sprawie jest Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego.
Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę wynika, iż ponosi wydatki związane z reprezentacją Spółki m. in. koszty przyjmowania i goszczenia kontrahentów Spółki, zakup prezentów, usług gastronomicznych. Ponoszenie ww. kosztów ma na celu utrzymanie dobrej współpracy z kontrahentami Spółki, utrwalenie dobrego wizerunku firmy zarówno wśród dostawców towarów i usług jak i wśród abonamentów.
Spółka zwraca się z zapytaniem czy podatek VAT naliczony od wydatków na reprezentację, który zgodnie z dyspozycją art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie podlega odliczeniu, zgodnie z postanowieniami art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) stanowi koszt uzyskania przychodów?
Zdaniem Spółki podatek VAT naliczony od wydatków na reprezentację, który zgodnie z dyspozycją art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie podlega odliczeniu jest kosztem uzyskania przychodów.
Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu stwierdza, co następuje:
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.
Zgodnie z powyższymi uregulowaniami Spółka ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu z tytułu prowadzonej działalności.
Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług ? jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.
Stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za koszty uzyskania przychodów nie uważa się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.
Ponoszenie od dnia 1 stycznia 2007 r. wydatków na reprezentację powoduje więc konsekwencje w postaci niemożności odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług. Wynika to bowiem z zapisu art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.
Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że w przytoczonym stanie faktycznym podatek naliczony będzie stanowił dla Spółki koszt uzyskania przychodów.
Reasumując zdaniem Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu stanowisko Spółki, iż podatek VAT naliczony od wydatków na reprezentację, który nie podlega odliczeniu stanowi koszt uzyskania przychodów jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszego postanowienia.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia.
Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.