Czy wydatki związane z organizacją spotkań przedstawicieli sklepów z dostawcami towarów są objęte (...)

Czy wydatki związane z organizacją spotkań przedstawicieli sklepów z dostawcami towarów są objęte limitem o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy, czy też stanowią w całości koszty uzyskania przychodu?

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54 z 2000 r., poz 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Zwrot ?w celu? oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega zarachowaniu w ciężar kosztów uzyskania przychodu.

Aby określony wydatek mógł stanowić koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo ? skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Należy zauważyć, że przychód ten nie musi być realny, wystarczy że podatnik wiarygodnie uzasadni, że ponosząc wydatki oczekiwał, że uzyska z tego przychody. Ważną kwestią związaną z możliwością zaliczenia określonego rodzaju wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe udokumentowanie faktu jego poniesienia.

W warunkach gospodarki rynkowej marketing jest bardzo ważnym z punktu widzenia gospodarczego rodzajem działalności, mającym wpływ na wyniki gospodarcze. Działalność marketingowa polegająca m. in. na badaniu rynku, tworzeniu i utrzymywaniu popytu, kształtowaniu polityki rynkowej wpływa na osiągane przychody, szczególnie w warunkach konkurencji, a także sprzyja racjonalizacji odejmowanych decyzji gospodarczych, co w rezultacie prowadzi do polepszenia osiąganych efektów ekonomicznych.

W gospodarce wolnorynkowej wydatki przeznaczone na działalność marketingową stanowią więc koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 cytowanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są poniesione wydatki na reklamę i reprezentację w wysokości nie przekraczającej 0,25% przychodów uzyskanych w roku podatkowym, o ile reklama nie jest prowadzona w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób. Natomiast wydatki związane z reklamą prowadzoną w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób są kosztami uzyskania przychodów w pełnej wysokości. W przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zdefiniowano pojęcia reklamy i reprezentacji. Na podstawie definicji słownikowej można określić, że reklama to rozpowszechnianie informacji o towarach i usługach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia. Reklama zatem, to działania mające na celu zachwalanie lub zachęcanie potencjalnych klientów do nawiązania (utrzymania) kontaktów gospodarczych, nabywania towarów lub korzystania z określonych usług. Reprezentacja natomiast wiąże się z okazałością, wystawnością i wytwornością. Reprezentacja ma za zadanie przede wszystkim promocję danego podmiotu gospodarczego poprzez stworzenie dobrego wizerunku firmy oraz ułatwienie zawarcia umowy lub kontraktu. Podstawowym kryterium publicznego charakteru reklamy jest skierowanie jej do anonimowego, nieograniczonego kręgu odbiorców. Dlatego też reklamą publiczną jest przede wszystkim reklama prasowa, telewizyjna i radiowa, ale i również takie działania, które umożliwiają ogółowi potencjalnych nabywców zapoznanie się z walorami użytkowymi, cechami i zaletami reklamowanych towarów. We wszystkich przypadkach reklamy prowadzonej w sposób publiczny, jej odbiorcą jest ktoś anonimowy, a możliwość zapoznania się z treścią reklamy ma nieograniczony krąg potencjalnych klientów.

O kwalifikacji wydatków poniesionych na reklamę decyduje forma jej dotarcia do klientów, adresatów reklamy. Do wydatków limitowanych należą zatem te, które z założenia są kierowane wyłącznie do konkretnego adresata. I tak, wydatki związane z organizacją ekspozycji na targach, na które wstęp jest otwarty dla wszystkich to typowy przykład reklamy publicznej, a targi na które zapraszani są np. specjaliści zajmujący się dana dziedziną do których wysyłane są imienne zaproszenia, to typowy przykład reklamy niepublicznej. Z pisma Spółki wynika, że organizowane są coroczne spotkania przedstawicieli sklepów z dostawcami gdzie odbywa się promocja towarów. Z jednostkami wystawiającymi swoje towary zawierane są umowy o uczestnictwie w konferencji (wystawie) za określona odpłatnością. W związku z przygotowaniem oraz organizacją spotkań przedstawicieli sklepów ponoszone są koszty m. in. :

  • wynajmu sali wystawowej, parkingu, pomieszczeń hotelowych
  • kart uczestnictwa
  • wyżywienia
  • organizacji nagłośnienia

W związku z powyższym wydatki związane z organizacją spotkania przedstawicieli sklepów z dostawcami stanowić będą koszty uzyskania przychodów stosownie do art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Natomiast poniesione przez Spółkę wydatki na reklamę, która dociera do każdego odbiorcy, a nie jest świadomie ograniczona do określonego ich kręgu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów bez ograniczenia wynikającego z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika