Czy przysługuje Spółce prawo do indywidualnego ustalenia rocznej stawki amortyzacyjnej w wysokości (...)

Czy przysługuje Spółce prawo do indywidualnego ustalenia rocznej stawki amortyzacyjnej w wysokości 10% dla ulepszonego budynku po raz pierwszy wprowadzonego do ewidencji środków trwałych powołując się na art. 16j ust. 1 oraz ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) w odpowiedzi na pismo z dnia 8.11.2004r. oraz pism uzupełniających z dnia 22.11.2004r. i 14.12.2004r. o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Inowrocławiu uprzejmie informuje:

Jak wynika z opisu stanu faktycznego, Spółka zakupiła od udziałowca nowy budynek niemieszkalny. Przed przystąpieniem do używania budynku, a zatem przed wprowadzeniem go do ewidencji środków trwałych Spółka poniosła nakłady na jego ulepszenie tzn. wykonała w nim:

- instalację wodno - kanalizacyjną

- instalację elektryczną

- węzeł cieplny wraz z instalacją c.o.

- wentylację mechaniczną

- posadzkę przemysłową

- elewację zewnętrzną oraz prace wykończeniowe,

- a wydatki te stanowiły ponad 30% ceny nabycia budynku.

W związku z powyższym Spółka uważa, że przysługuje jej prawo do indywidualnego ustalenia rocznej stawki amortyzacyjnej w wysokości 10% dla ulepszonego budynku po raz pierwszy wprowadzonego do ewidencji środków trwałych powołując się na art. 16j ust. 1 oraz ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz.654 z późn. zm.)

Według aktualnego stanu prawnego tj. zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. nr 54, poz. 654 z późn.zm. ) jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3 - 11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł. i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Natomiast zgodnie z art. 16j ust.1 pkt 3 wyżej cyt. ustawy podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż:

  • dla budynków (lokali) i budowli - 10 lat, z wyjątkiem budynków wymienionych w rodzajach 103 i 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem, kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m#179;, domków kempingowych oraz budynków zastępczych, dla których okres ten nie może być krótszy niż 36 miesięcy,

Z ust. 3 pkt 2 art. 16j ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za:

  • ulepszone, jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Powyższe przepisy, na które powołuje się Spółka nie mogą mieć zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Mając na uwadze przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy stwierdzić, że środki trwałe ?ulepszone?, o których mowa w art. 16j ust. 3 w/w ustawy to wszelkie składniki majątku, wprowadzone do ewidencji, które uległy przed wprowadzeniem do niej, czyli przed oddaniem do używania ulepszeniu, tzn. przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, w tym nabyciu części składowych lub peryferyjnych, których cena nabycia przekroczyła 3.500 zł. - przy czym kwota poniesionych wydatków stanowić musi w przypadku budynków i budowli co najmniej 30 % ich wartości początkowej.

W orzecznictwie podatkowym dominuje pogląd, że:

- przebudowa polega na zmianie (poprawieniu) istniejącego stanu środka trwałego na inny,

- rozbudowa to powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, w szczególności budynków i budowli, linii technologicznych itp.,

- adaptacja polega na przystosowaniu (przerobieniu) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony albo nadaniu mu nowych cech użytkowych,

- rekonstrukcja to odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych,

- modernizacja to unowocześnienie środka trwałego.

Dla ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tyt. wydatków na ulepszenie środków trwałych istotna jest definicja środków trwałych.

W tym przypadku decydujące znaczenie mają przepisy podatkowe. Nie wprowadzają one wprost pojęcia środków trwałych, z drugiej jednak strony za środki trwałe uznają przede wszystkim rzeczowe składniki majątku, które podlegają amortyzacji (art. 16a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Dla celów amortyzacji składniki te muszą spełniać ustawowo przewidziane przesłanki, tj. kategoria ta obejmuje zarówno nieruchomości (np. budynki) jak i rzeczy ruchome, o ile wszystkie one spełniają normatywnie określone warunki, rzeczy te muszą być kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, muszą być co do zasady wykorzystywane przez podatnika na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, muszą stanowić własność lub współwłasność podatnika, przewidywany okres ich używania musi być dłuższy niż rok.

Dla celów indywidualnego ustalenia stawek amortyzacyjnych niektórych ulepszonych środków trwałych wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji przepisy ustawy o podatku dochdowym od osób prawnych w art. 16j przewidują ponadto, że środek trwały należy rozumieć za ulepszony, jeżeli wydatki z nim związane wynosiły w niektórych sytuacjach do 30% jego wartości poczatkowej.

Z przepisów art. 16a - 16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że za środki trwałe - dla celów podatkowych można uznać jedynie składniki majatkowe kompletne i zdatne do użytkowania. Nie spełnia tego kryterium obiekt w budowie, a takim był w ocenie tut. organu budynek w Kwidzynie zakupiony w dniu 27.09.2004r. przez Spółkę ... .

Organ podatkowy doszedł do takiego przekonania po dokonaniu analizy dokumentów przedłożonych przez Spółkę wraz z zapytaniem, a mianowicie:

  1. dziennika budowy
  2. protokółu zdawczo - odbiorczego nieruchomości z dnia 27.09.2004r.
  3. aktu notarialnego Rep A nr 6253/2004 z dnia 27.09.2004r.

Analiza zapisów wynikających z dziennika budowy pozwoliła stwerdzić, że zapisów w nim dokonywano w okresie od 5.06.2004r. do 18.10.2004r., a więc rówież po dacie zakupu nieruchomości, tj. po dniu 27.09.2004r.

Z zapisów z dnia 18.09.2004r. wynikało, że w tym dniu wykonana została instalacja wodno - kanalizacyjna i c.o. wraz z przyłączem w budynku pawilonu handlowego.

Wykonanie tych instalacji nastąpiło więc jeszcze przed zakupem nieruchomości przez Spółkę ..., a nie po tej dacie jak podatnik podaje w przedmiotowym zapytaniu.

Zapisy w Dzienniku budowy pozostają w sprzeczności z zapisami w protokóle zdawczo - odbiorczym sporządzonym w dniu 27.09.2004r. Z protokółu zdawczo - odbiorczego można wywnioskować, że z chwilą wydania przedmiotu umowy tj, w dniu 27.09.2004r.;

- w zakresie instalacji wodno - kanalizacyjnej wykonane było przyłącze wodne, kanalizacji sanitarnej i deszczowej

- w zakresie instalacji elektrycznej - podpisana umowa przyłączenia z Zakładem Energetycznym na wykonanie przyłącza

- brak było klimatyzacji, wentyacji

- w zakresie instalacji grzewczej - wykonano przyłącze c.o.

- posadzka była betonowa.

Na podstawie analizowanego materiału organ podatkowy ustalił, że z chwilą zakupu w przedmiotowym obiekcie brak było części urządzeń technicznych i instalacji zapewniających możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem.

Można więc przypuszczać, że Spółka ... kontynuowała budowę obiektu , a nie ponosiła nakłady na ulepszenie już istniejącego obieku budowlanego.

Przez obiekt budowlany zgodnie z ustawą z dnia 7.07.1994r. Prawo budowlane (Dz.U. Nr 89, poz.414 z późn. zm.) należy rozumieć budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi.

W tym stanie rzeczy organ podatkowy doszedł do przekonania, że stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Nakłady poniesione przez Spółkę na kontynuację inwestycji winny zwiększyć wartość początkową budynku stanowiącą podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych wg stawki obowiązującej w Wykazie stawek amortyzacyjnych.

Tutejszy organ podatkowy zastrzega, że przedstawione wyjaśnienia mają zastosowanie jedynie w takim zakresie w jakim opis sytuacji odpowiada stanowi fatycznemu.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika